Тўлдириш
—Ака, боролмасам керак, уйдан қайта қолай, кун ҳам кеч бўлиб қолди.
—Унақа қилма, синглим, сен учун бозорлик қилдим, яхши кўрган меваларингдан олдим. Бирпас ўтирайлик, жиянларимни соғинганман.
Лола акасининг юзидан ўтолмади. Жиянлари учун атайлаб сотиб олган этикчаларини ҳам бериши керак эди
—Келинойи, интернет магазиндан болаларимга яхши фирманинг этикларига буюртма бергандим. Иккаласи ҳам сиғмай ўтирибдида. Шуларни сиз кийдира қолинг
Бошмоқчалар жиянларига лоппа-лойиқ эди. Келинойиси дуо қилди.
—Барака топинг, уйнинг чаласи битмай, ҳеч орттира олмаётгандик.
Лоланинг ёлғонини ҳеч ким сезмай қолди.
— Ол, жигар, мана бу сен яхши кўрадиган дудланган пишлоқ, қалай, топибманми? —Музаффар доим кўтаринки кайфиятда юрадиганлар тоифасидан. У кирган давраларда ҳамиша яхши энергия бўлади.
—Сардор қўнғироқ қиляпди.
—Ҳа, боя ишда эканлар, кўриша олмагандик,-деди Лола акаси арчиб берган мандариндан кичкина бўлагини оғзига солиб.
—Синглим сизникидами? Кетиб қоптику, полвонларни кўрмадим ҳам.
—Келавер, келавер, шу ерда.
—Нима олиб борай?
—Э, ҳамма нарса бор. Келинойинг сен яхши кўрадиган олмали пирог пиширган.
Бироз туриб Сардор келди. Қўлида иккита уч литрлик банкада ўрик ва шафтоли кампотини кўтариб олган, билагига елим халта осиб олганди. У юкларини ерга қўйиши билан жиянлари югуриб келди.
—Тоға!!!
—Амақиии!
Бешта боланинг ҳар бирини осмонга отиб, сўнг бағрига босиб, юзидан ўпиб ерга қўя бошлади. Унинг баланд бўйи узра бақувват қўлларида турган болакайларнинг шодон қийқириғи хонани шодликка тўлдирарди.
Кейин ўрнидан туриб кўришмоққа шайланган синглисининг пешонасидан ўпиб қўйди.
—Сенга шашлик олиб келдим. Ассалому алайкум, келинойи, лаганга солиб ўзиз ҳам келинг,-дея халтасини ийманиб турган Кароматга узатди.
Кейин синглисига юзланди.
—Компот- сенга! Келинойинг бериб юборди. Уйингда ичар экансан!
Музаффар меҳмонларига чой қуйиб узатаркан, синглисининг тиззасига чиқмоқчи бўлган жиянини даст кўтариб, бағрига босди.
—Сен кабоб еб ол, мен қараб тураман. Кейин болакайни қорнига юзини ишқади, қитиғи келган ширинтой қиқирлаб кулар, қолган болажонлар у уйдан бу уйга ўтиб, бир-бирини қувлаб югурарди.
—Вой, кеч бўлиб қолибди. Машинани қандай ҳайдаб кетаман,—энди-энди машина ҳайдаётган Лолага ташвиш тушди.
—Ман орқангдан кузатиб бораман, ҳавотир олма, —деди Сардор йўл бошлаб.
—СамПИни олдигача борсангиз, уёғига ўзим етиб оламан,-деди синглиси.
Жигарларини кузатгани чиққан Музаффар аввал синлисини то машинасига жойлашиб , жиянлари ўтирган орқа эшикларни "болалар режими" га ўтказилганини теширмагунча кузатиб турди.
Сардор кампотларни шишалари синмайдиган қилиб ўриндиқлар остига жойлаштирди.
—Ҳавотир олма, айтган жойинггача кузатиб борамиз,-деди.
Хайр-хўш, тугаб, Лоланинг секин юриб кетди.
Музаффар укасини билан қучоқлашиб хайрлашаркан қулоғига пичирлади.
—Уйигача кузатиб бор. Кейин уйга борасизлар, жигар!
—Хўп, ака, ўзингизни эҳтиёт қилинг!
Уйда эса болалардан бири янги бошмоқчани оёғига киймоқ истаса, бошқаси маза қилиб кабоб ерди.
Ака сингиллар олдинма-кетин машина бошқариб кетаркан, Музаффар улашган яхши энергия билан яна бир ҳафтани бемалол ўтказишларини тахмин қилиб борардилар. Жигарлар силайи раҳмни маҳкам тутгани учун ҳам қалбларига сакинат, тиниқлик кириб келганини сезиб-сезмай ўз йўлида давом этарди... Катта ака эса синглиси учун ишдан эртароқ жавоб олиб, бугун битиришга ваъда бериб уйига кўтариб келган ҳисоботларини тўлдирмоқ учун компютер қошига чўкди.
Феруза Салходжаева
—Ака, боролмасам керак, уйдан қайта қолай, кун ҳам кеч бўлиб қолди.
—Унақа қилма, синглим, сен учун бозорлик қилдим, яхши кўрган меваларингдан олдим. Бирпас ўтирайлик, жиянларимни соғинганман.
Лола акасининг юзидан ўтолмади. Жиянлари учун атайлаб сотиб олган этикчаларини ҳам бериши керак эди
—Келинойи, интернет магазиндан болаларимга яхши фирманинг этикларига буюртма бергандим. Иккаласи ҳам сиғмай ўтирибдида. Шуларни сиз кийдира қолинг
Бошмоқчалар жиянларига лоппа-лойиқ эди. Келинойиси дуо қилди.
—Барака топинг, уйнинг чаласи битмай, ҳеч орттира олмаётгандик.
Лоланинг ёлғонини ҳеч ким сезмай қолди.
— Ол, жигар, мана бу сен яхши кўрадиган дудланган пишлоқ, қалай, топибманми? —Музаффар доим кўтаринки кайфиятда юрадиганлар тоифасидан. У кирган давраларда ҳамиша яхши энергия бўлади.
—Сардор қўнғироқ қиляпди.
—Ҳа, боя ишда эканлар, кўриша олмагандик,-деди Лола акаси арчиб берган мандариндан кичкина бўлагини оғзига солиб.
—Синглим сизникидами? Кетиб қоптику, полвонларни кўрмадим ҳам.
—Келавер, келавер, шу ерда.
—Нима олиб борай?
—Э, ҳамма нарса бор. Келинойинг сен яхши кўрадиган олмали пирог пиширган.
Бироз туриб Сардор келди. Қўлида иккита уч литрлик банкада ўрик ва шафтоли кампотини кўтариб олган, билагига елим халта осиб олганди. У юкларини ерга қўйиши билан жиянлари югуриб келди.
—Тоға!!!
—Амақиии!
Бешта боланинг ҳар бирини осмонга отиб, сўнг бағрига босиб, юзидан ўпиб ерга қўя бошлади. Унинг баланд бўйи узра бақувват қўлларида турган болакайларнинг шодон қийқириғи хонани шодликка тўлдирарди.
Кейин ўрнидан туриб кўришмоққа шайланган синглисининг пешонасидан ўпиб қўйди.
—Сенга шашлик олиб келдим. Ассалому алайкум, келинойи, лаганга солиб ўзиз ҳам келинг,-дея халтасини ийманиб турган Кароматга узатди.
Кейин синглисига юзланди.
—Компот- сенга! Келинойинг бериб юборди. Уйингда ичар экансан!
Музаффар меҳмонларига чой қуйиб узатаркан, синглисининг тиззасига чиқмоқчи бўлган жиянини даст кўтариб, бағрига босди.
—Сен кабоб еб ол, мен қараб тураман. Кейин болакайни қорнига юзини ишқади, қитиғи келган ширинтой қиқирлаб кулар, қолган болажонлар у уйдан бу уйга ўтиб, бир-бирини қувлаб югурарди.
—Вой, кеч бўлиб қолибди. Машинани қандай ҳайдаб кетаман,—энди-энди машина ҳайдаётган Лолага ташвиш тушди.
—Ман орқангдан кузатиб бораман, ҳавотир олма, —деди Сардор йўл бошлаб.
—СамПИни олдигача борсангиз, уёғига ўзим етиб оламан,-деди синглиси.
Жигарларини кузатгани чиққан Музаффар аввал синлисини то машинасига жойлашиб , жиянлари ўтирган орқа эшикларни "болалар режими" га ўтказилганини теширмагунча кузатиб турди.
Сардор кампотларни шишалари синмайдиган қилиб ўриндиқлар остига жойлаштирди.
—Ҳавотир олма, айтган жойинггача кузатиб борамиз,-деди.
Хайр-хўш, тугаб, Лоланинг секин юриб кетди.
Музаффар укасини билан қучоқлашиб хайрлашаркан қулоғига пичирлади.
—Уйигача кузатиб бор. Кейин уйга борасизлар, жигар!
—Хўп, ака, ўзингизни эҳтиёт қилинг!
Уйда эса болалардан бири янги бошмоқчани оёғига киймоқ истаса, бошқаси маза қилиб кабоб ерди.
Ака сингиллар олдинма-кетин машина бошқариб кетаркан, Музаффар улашган яхши энергия билан яна бир ҳафтани бемалол ўтказишларини тахмин қилиб борардилар. Жигарлар силайи раҳмни маҳкам тутгани учун ҳам қалбларига сакинат, тиниқлик кириб келганини сезиб-сезмай ўз йўлида давом этарди... Катта ака эса синглиси учун ишдан эртароқ жавоб олиб, бугун битиришга ваъда бериб уйига кўтариб келган ҳисоботларини тўлдирмоқ учун компютер қошига чўкди.
Феруза Салходжаева