ТУҲМАТ ОСТИДА ҚОЛИНАДИГАН ИШЛАРДАН УЗОҚ БЎЛИНГ!
Туҳмат остида қолинадиган ишлардан узоқ бўлиш. Шундай қилсанг, мусулмонларнинг кўнглини хавотирдан, тилини эса ғийбатдан асрайсан. Чунки бирор киши бошқаларнинг гуноҳ қилишига сабабчи бўлса, ўзи ҳам гуноҳга шерик ҳисобланади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобалардан сўрадилар: “Ўз ота-онасини сўкганнинг ҳоли нима бўлади?". Саҳобалар: "Ким шундай қила олади, эй Расулуллоҳ?" дегач, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Бошқаларнинг ота-онасини сўккан киши,- дедилар, бошқаларнинг ота-онасини сўкганида ўз ота-онасини сўккан бўлади".
Мўминларнинг амири ҳазрат Умар розияллоҳу анҳу бундай деганлар: "Туҳматга қоладиган жойда ўтирган киши унга ёмон кўз билан қараганларни айбламаслиги керак".
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рамазон ойи якунида мўминлар онаси ҳазрат Сафия билан масжидда гаплашаётган эдилар. Ўша ердан икки киши ўтди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларни чақирдилар. "Эй фалон киши! Бу - менинг жуфти ҳалолим Сафия!" дедилар. "Ё Расулуллоҳ! - дедилар улар, - бошқа киши ҳақида ёмон хаёлга боришимиз мумкин. Лекин сиз ҳақингизда шубҳага борилмайди!" Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилдилар: “Шайтон инсоннинг танасида қондек айланади".
Ҳазрат Умар розияллоҳу анҳу йўл устида бир аёл билан гаплашиб турган эркакни кўрдилар. Уни койидилар. У эса: "Эй мўминлар амири! Бу аёл - менинг жуфти ҳалолим!" деди. "Нега сизлар ҳеч ким кўрмайдиган жойда гаплашмайсизлар?" деди ҳазрат Умар розияллоҳу анҳу.
«Ҳалол ва ҳаром» китобидан.
@Xatirchimuslim
Туҳмат остида қолинадиган ишлардан узоқ бўлиш. Шундай қилсанг, мусулмонларнинг кўнглини хавотирдан, тилини эса ғийбатдан асрайсан. Чунки бирор киши бошқаларнинг гуноҳ қилишига сабабчи бўлса, ўзи ҳам гуноҳга шерик ҳисобланади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобалардан сўрадилар: “Ўз ота-онасини сўкганнинг ҳоли нима бўлади?". Саҳобалар: "Ким шундай қила олади, эй Расулуллоҳ?" дегач, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Бошқаларнинг ота-онасини сўккан киши,- дедилар, бошқаларнинг ота-онасини сўкганида ўз ота-онасини сўккан бўлади".
Мўминларнинг амири ҳазрат Умар розияллоҳу анҳу бундай деганлар: "Туҳматга қоладиган жойда ўтирган киши унга ёмон кўз билан қараганларни айбламаслиги керак".
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рамазон ойи якунида мўминлар онаси ҳазрат Сафия билан масжидда гаплашаётган эдилар. Ўша ердан икки киши ўтди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларни чақирдилар. "Эй фалон киши! Бу - менинг жуфти ҳалолим Сафия!" дедилар. "Ё Расулуллоҳ! - дедилар улар, - бошқа киши ҳақида ёмон хаёлга боришимиз мумкин. Лекин сиз ҳақингизда шубҳага борилмайди!" Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилдилар: “Шайтон инсоннинг танасида қондек айланади".
Ҳазрат Умар розияллоҳу анҳу йўл устида бир аёл билан гаплашиб турган эркакни кўрдилар. Уни койидилар. У эса: "Эй мўминлар амири! Бу аёл - менинг жуфти ҳалолим!" деди. "Нега сизлар ҳеч ким кўрмайдиган жойда гаплашмайсизлар?" деди ҳазрат Умар розияллоҳу анҳу.
«Ҳалол ва ҳаром» китобидан.
@Xatirchimuslim