Ba'zan rostan shunday bo'ladi : sen orzularing , maqsadlaring haqida jiddiy gapirayotgan bo'lasan-u , buni atrofingdagilar hazilga yoyishadi. Senga ishonishmaydi. Seni qo'lingdan baribir kelmaydi deyishadi yoki tinmay qilmoqchi bo'lgan ishingni hech qachon uddalab bo'lmasligi uqtirmoqchi bo'lishadi.

Ba'zan o'zing hammasini rasvo qilasan. Yugurib borib kalla qo'yasan , qovun tushurasan , qoqilasan , yiqilasan , adashasan. Shunaqa paytlarda qolganlarni qo'y , o'zing ham ishonmay qolasan o'zingga...

Bunday holatlarda yaqinlaring yordam beradi , senga dalda berishadi. Lekin shunda ham bo'lmasa , meni doim o'zimga o'zim aytadigan gapim bor , sizlarga ham aytmoqchiman:

Tug'ilganimda ham meni yashamaydi, deyishgan ekan . Allox umrdan bergan ekan , tirikman, yashayapman... Sen niyatingni yaxshi qilib qolgan joyingdan davom etib ketaver , kurash , to'xtama ! Baribir ularni aytgani bo'lmaydi , seni yoki meni aytganim ham bo'lmaydi. Alloxning aytgani bo'ladi.