Darveshona - Navruz kunlarida nishonlanadigan xalq sayili. Ming yillardan beri xalq orasida mazkur nom bilan ataladigan bu tantana Navroʻz sayillari bilan uzviy bogʻliqdir.
Ehsonning oʻziga xos bir turi boʻlmish, bu udumning tarixi uzoq oʻtmishga borib taqaladi. U Islom dinining mintaqaga kirishidan oldin shakllangan va darveshlarga oʻxshashni anglatadi. Qadimda bu marosim odatda erta ko’klam kunlarida, Navruz arafasida oʻtkazilgan. Qishloq ahli qishloq chetidagi daryo yoki yoʻl yoqasida toʻplanib, jonliq soʻyishgan, shu yerda biror taom pishirishgan. Bu taomni yoʻlda ketayotgan darvesh-qalandarlar, sayyoh-yoʻlovchilar, gadoy-tilanchilar yeyishi lozim boʻlgan. Marosim shu sababdan darveshona deb atalgan boʻlsa ajab emas.
Manbalarda keltirilishicha, darveshonaga tayyorlangan taom qishloq ahli koʻnglidan chiqarib bergan pul yoki mahsulot asosida pishirilgan va oʻsha yerning oʻzida yeyilgan. Uyga olib ketilmagan. Chunki bu ehson taomi hisoblangan.
Oʻtmishda yurtimizning ayrim hududlarida bu marosim yil ogʻir kelib, o’lim, kasallik koʻpayganda, tabiiy ofatlar tez-tez sodir boʻlaverganida, oʻtkazilgan boʻlsa, boshqa hududlarda yaxshi niyat bilan balo-ofatlar yoʻq boʻlishi, boshlanayotgan yil serhosil kelishi uchun chorvaga omonlik ekin-tikinga baraka tilab har yili oʻtkazilgan.
Islomdan keyingi davrda bu marosim xayr-u ehson koʻrinishini olgan va taom avvalida xatmi Qur’ondan soʻng, fotihaga qoʻl ochib, elga rizq-u baraka soʻrab duo qilingan. Yedirilgan-ichirilgan taom haqqi-hurmati yaratgandan omonlik-yashilik soʻralgan, savob umid qilingan. Hozirda ham qishloqlarda Darveshona oʻtkazish odati bor.
(Rasm darveshonda tushirilgan)
@toponimika_zakovat
Ehsonning oʻziga xos bir turi boʻlmish, bu udumning tarixi uzoq oʻtmishga borib taqaladi. U Islom dinining mintaqaga kirishidan oldin shakllangan va darveshlarga oʻxshashni anglatadi. Qadimda bu marosim odatda erta ko’klam kunlarida, Navruz arafasida oʻtkazilgan. Qishloq ahli qishloq chetidagi daryo yoki yoʻl yoqasida toʻplanib, jonliq soʻyishgan, shu yerda biror taom pishirishgan. Bu taomni yoʻlda ketayotgan darvesh-qalandarlar, sayyoh-yoʻlovchilar, gadoy-tilanchilar yeyishi lozim boʻlgan. Marosim shu sababdan darveshona deb atalgan boʻlsa ajab emas.
Manbalarda keltirilishicha, darveshonaga tayyorlangan taom qishloq ahli koʻnglidan chiqarib bergan pul yoki mahsulot asosida pishirilgan va oʻsha yerning oʻzida yeyilgan. Uyga olib ketilmagan. Chunki bu ehson taomi hisoblangan.
Oʻtmishda yurtimizning ayrim hududlarida bu marosim yil ogʻir kelib, o’lim, kasallik koʻpayganda, tabiiy ofatlar tez-tez sodir boʻlaverganida, oʻtkazilgan boʻlsa, boshqa hududlarda yaxshi niyat bilan balo-ofatlar yoʻq boʻlishi, boshlanayotgan yil serhosil kelishi uchun chorvaga omonlik ekin-tikinga baraka tilab har yili oʻtkazilgan.
Islomdan keyingi davrda bu marosim xayr-u ehson koʻrinishini olgan va taom avvalida xatmi Qur’ondan soʻng, fotihaga qoʻl ochib, elga rizq-u baraka soʻrab duo qilingan. Yedirilgan-ichirilgan taom haqqi-hurmati yaratgandan omonlik-yashilik soʻralgan, savob umid qilingan. Hozirda ham qishloqlarda Darveshona oʻtkazish odati bor.
(Rasm darveshonda tushirilgan)
@toponimika_zakovat