БАДТАРИН ИНСОН, ИНСОНИ ДУ РУЯ АСТ‼️
Аз Абу Ҳурайра радияллоҳу анҳу ривоят аст ки Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам фармуданд: касоне ро ки дар рузи қиёмат аз бадтарин мардум назди Аллоҳ меёби ки ду руя ҳастанд, касоне ки назди гуруҳе ба як ру мераванд, ва назди гуруҳи дигар ба дигар ру, (ба нияти бад куни).
•—————••—————•
Яъне дар наздат худашро хуб мегирад ва дар назди дигарон туро бад мекунад, ва мунофиқон ба ин сифат ҳастанд ки Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала онро дар чандин каломи муборакаш барои мо ошкор кардааст:
وَإِذَا لَقُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ إِلَىٰ شَيَـٰطِينِهِمۡ قَالُوٓاْ إِنَّا مَعَكُمۡ إِنَّمَا نَحۡنُ مُسۡتَهۡزِءُونَ
Ва вақте ки (мунофиқон) бо аҳли имон мулоқот мекунанд, гӯянд: «имон овардаем». Ва чун бо шаётини худ (яъне: пешвоёни худ) танҳо шаванд, гӯянд: «ҳамоно мо бо шумоем. ҷуз ин нест, ки мо тамасхур мекунем».
(Бақара:14)
--____
Ва чигунае ки имруз дида мешавад, бо ном даъватгарон, ва ё дар расонаҳо Олиму Шаӣх, ду чеҳрагии онҳо ошкор гардида маълум гаштанд, ки ба хотири ки суҳбат мекунанд, ва бо киҳо мебошанд, ва ҳар руз, як манҳаҷ иваз мекунанд, ва инқадар фаромуш хотир шудаанд, мисли рофизаҳои мушрик, ки гапои гуфтаи худашонро фаромуш намудаанд, ба шумо мегуем , ки ҳоли ин аввалаш ҳаст, ва ҳоло сабр кунед, боз ба қариби дер нагузашта, мебинед, ки чигуна ингуна инсонҳо аз манҳаҷ хориҷ мешаванду, ва бо якдигар тафриқа менамоянд, чун оқибати дунбол кардани одамҳои, ДУ РУЯ ва мунофиқ ҳамин аст,
Ва ҳамаи ин, ба сабаби дури аз илм, ва аҳли Илм мебошад.
Ва инро бидонед, ки
Ҳар андоза аз уламо, дур шудед, ҳамон андоза ба гумроҳи наздик мешавед..
http://t.me/sukhanoni_salafi_solih
Бадтарин инсонҳо дар рузи қиёмат!
عٓن أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " تَجِدُ مِنْ شَرِّ النَّاسِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ اللَّهِ ذَا الْوَجْهَيْنِ، الَّذِي يَأْتِي هَؤُلَاءِ بِوَجْهٍ، وَهَؤُلَاءِ بِوَجْهٍ ".
📜رواه البخاري ومسلم ،٦۰٥۸
Аз Абу Ҳурайра радияллоҳу анҳу ривоят аст ки Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам фармуданд: касоне ро ки дар рузи қиёмат аз бадтарин мардум назди Аллоҳ меёби ки ду руя ҳастанд, касоне ки назди гуруҳе ба як ру мераванд, ва назди гуруҳи дигар ба дигар ру, (ба нияти бад куни).
•—————••—————•
Яъне дар наздат худашро хуб мегирад ва дар назди дигарон туро бад мекунад, ва мунофиқон ба ин сифат ҳастанд ки Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала онро дар чандин каломи муборакаш барои мо ошкор кардааст:
وَإِذَا لَقُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ إِلَىٰ شَيَـٰطِينِهِمۡ قَالُوٓاْ إِنَّا مَعَكُمۡ إِنَّمَا نَحۡنُ مُسۡتَهۡزِءُونَ
Ва вақте ки (мунофиқон) бо аҳли имон мулоқот мекунанд, гӯянд: «имон овардаем». Ва чун бо шаётини худ (яъне: пешвоёни худ) танҳо шаванд, гӯянд: «ҳамоно мо бо шумоем. ҷуз ин нест, ки мо тамасхур мекунем».
(Бақара:14)
--____
Ва чигунае ки имруз дида мешавад, бо ном даъватгарон, ва ё дар расонаҳо Олиму Шаӣх, ду чеҳрагии онҳо ошкор гардида маълум гаштанд, ки ба хотири ки суҳбат мекунанд, ва бо киҳо мебошанд, ва ҳар руз, як манҳаҷ иваз мекунанд, ва инқадар фаромуш хотир шудаанд, мисли рофизаҳои мушрик, ки гапои гуфтаи худашонро фаромуш намудаанд, ба шумо мегуем , ки ҳоли ин аввалаш ҳаст, ва ҳоло сабр кунед, боз ба қариби дер нагузашта, мебинед, ки чигуна ингуна инсонҳо аз манҳаҷ хориҷ мешаванду, ва бо якдигар тафриқа менамоянд, чун оқибати дунбол кардани одамҳои, ДУ РУЯ ва мунофиқ ҳамин аст,
Ва ҳамаи ин, ба сабаби дури аз илм, ва аҳли Илм мебошад.
Ва инро бидонед, ки
Ҳар андоза аз уламо, дур шудед, ҳамон андоза ба гумроҳи наздик мешавед..
http://t.me/sukhanoni_salafi_solih