bizdek maktabparvar o'quvchilarini qaytib topolmaydi bu maktab...
tasodifni ojayibligini qarangki, o'tgan yili ham xuddi shu kuni maktabimga borgan ekanman sinfdoshlar bilan.
3 yildan beri sinfdoshlar bilan har yangi yilda boramiz, ustozlarni yo'qlab, xotiralarni eslab kelamiz.
o'sha zal, sinfxona, har burchagi nimanidir eslatvorad-da. bugun ham shunchaki, o'sha davrlarga qaytgim kelib o'tirdim. rossa maktabni hate' qilardik, hatto tashlab ketmoqchi ham bo'lganman, har oylik monitoring imtihonlari, yig'i-sig'ilardan to'yib ketardik (o'zimizcha).
lekin baribir sog'inarkan odam. va tushundimki, hozir ba'zida norozi bo'lib qo'yadigan univerimni ham, ayniqsa kursdoshlarimni sog'inishim turgan gap ekan (aytgancha, anchadan beri univerimni sevishni boshlaganman 😄).
bugun sinf rahbarimiz ham aytganlaridek:
1 kunni ichida maktab tarixidagi the best' yangi yilni sahnalashtirgan ham, eng ko'p 'oq qilinib' (zavuch tomonidan 😅), eng ko'p sevilgan ham bizni sinf bo'lib qolaveradi 😎
p.s sizga qiziq bo'lmaslik xavfi bor, chunki o'zim ham manfaatsiz yozdim)
p.s1 bayramdan lavhalarni insta story'imda bo'lishaman))
#lifestyle #memory
@sobirovnas_blog