#õylar
Insonga atrofidagilari - muhit taʼsir qiladi, degan narsaga unchalik ishonmasdim. Chunki men shu yoshgacha atrofimdagi muhitdan deyarli taʼsirlanmagan edim, har holda shunday deb õylayman. Lekin yashash va õqish joyimni õzgartirishim kõp narsalarga, xossatan, hayotimga 'ğalati' taʼsir qildi. Buni na yaxshi deya olaman na yomon. Shunday bõlishi kerak ekan deb qõydim va qabul qildim.
Introvert ekanligimni yaqinda tushunib yetdim. Bu gapni meni tanigan õqisa ishonmasligi aniq. Chunki men baʼzilar oldida õzimni shunchalik erkin tutamanki, bu holatimni hatto, oilamdagilar ham kõrishmagan. Lekin yangi, umuman notanish odamlar, muhitga moslashish shunchalik qiyin bõldiki... Tilim bilan dilim bir deyishga uyalaman endi. Chunki men bunday emasman aslida.
Bilmadim, men qachon bunaqa õzgardim?! Qachondan beri õylab gapirishni boshladim, sõz tanlay boshladim, odamlarni ranjitmaslik uchun "yumshoqroq" gapirishni boshladim? Qachondan yaqinlarimga "Juma muborak" demay qõydim? Qachondan õlimni unitib, bemalollashib ketdim, uzoq yashashga ishonib, uzoq vaqt uchun reja tuzishga urinyapman, qariganda qilaman deb, baʼzi narsalarni ortga surayapman? Qachondan beri õzim qiziqqan kitoblar qolib, qaysidir mavzuda yozish uchun kitob õqishga õzimni majburlayapman?
Bugun "Morrining seshanba darslari"ni õqishni boshladim. Undagi bir jumla meni yuqoridagi savollarni qayta õzimga berishga undadi:
"...hamma qachondir õlishini biladi, lekin hech kim bunga ishonmaydi".
@readinizm
Insonga atrofidagilari - muhit taʼsir qiladi, degan narsaga unchalik ishonmasdim. Chunki men shu yoshgacha atrofimdagi muhitdan deyarli taʼsirlanmagan edim, har holda shunday deb õylayman. Lekin yashash va õqish joyimni õzgartirishim kõp narsalarga, xossatan, hayotimga 'ğalati' taʼsir qildi. Buni na yaxshi deya olaman na yomon. Shunday bõlishi kerak ekan deb qõydim va qabul qildim.
Introvert ekanligimni yaqinda tushunib yetdim. Bu gapni meni tanigan õqisa ishonmasligi aniq. Chunki men baʼzilar oldida õzimni shunchalik erkin tutamanki, bu holatimni hatto, oilamdagilar ham kõrishmagan. Lekin yangi, umuman notanish odamlar, muhitga moslashish shunchalik qiyin bõldiki... Tilim bilan dilim bir deyishga uyalaman endi. Chunki men bunday emasman aslida.
Bilmadim, men qachon bunaqa õzgardim?! Qachondan beri õylab gapirishni boshladim, sõz tanlay boshladim, odamlarni ranjitmaslik uchun "yumshoqroq" gapirishni boshladim? Qachondan yaqinlarimga "Juma muborak" demay qõydim? Qachondan õlimni unitib, bemalollashib ketdim, uzoq yashashga ishonib, uzoq vaqt uchun reja tuzishga urinyapman, qariganda qilaman deb, baʼzi narsalarni ortga surayapman? Qachondan beri õzim qiziqqan kitoblar qolib, qaysidir mavzuda yozish uchun kitob õqishga õzimni majburlayapman?
Bugun "Morrining seshanba darslari"ni õqishni boshladim. Undagi bir jumla meni yuqoridagi savollarni qayta õzimga berishga undadi:
"...hamma qachondir õlishini biladi, lekin hech kim bunga ishonmaydi".
@readinizm