Omonat

Rumaysa ismli sahoba hikoya qiladi:

"Bolam ogʻir bemor edi. Dadasi koʻchada ekan, boʻla oʻldi. Uni uyning bir burchagiga yotqizib qoʻydim.

Kechqurun erim kelgach, bolani soʻradi. "Yaxshi", dedim. Imkon qadar xushnud koʻrinishga harakat qildim. Ovqatlandik, gap orasida:

— Shu qoʻshnini koʻrmaysizmi? -dedim.
— Nima boʻldi?
— Mendan omonat olgan edi, bugun qaytarib soʻragan edim, yigʻlashga tushdi.

Erim: — Bu qanaqasi? Shunaqa ham boʻladimi? -deyishi bilan mavzuni ochdim.
— Dadasi, Alloh taolo ham bizga bergan bir omonatini qaytarib oldi, -deya farzandimizning oʻlimini xabarini bildirdim

Erim: — Inna lillahi va inna ilayhi rojiun, -dedi.

Hazrati Paygʻambarimiz (SAV) bu voqealardan xabardor boʻlgach, ularni tabrikladi va keyinroq Rumaysani jannatda koʻrganlarini aytdilar.

-Jaloliddin Rumiy, Masnaviy

Tugʻilish — shiddat-la tortilgan kamon,
Oʻlim bu — nishonga borib tekkan oʻq

-A.Oripov

@rahmonov_blogi