Qosimov


Kanal geosi va tili: O‘zbekiston, O‘zbekcha
Toifa: Bloglar


Mirjalol Qosimov, lekin futbolchi emas. Yaxshi kanal.
Fikrlar shaxsiy.
Aloqa uchun: @mirjalol_ksmv

Связанные каналы

Kanal geosi va tili
O‘zbekiston, O‘zbekcha
Toifa
Bloglar
Statistika
Postlar filtri


OʻzPFL Butunjahon transport hodisasi qurbonlarini xotirlash kuniga ajoyib video tayyorlabdi. Unda real futbolchilar, aniqrogʻi, Superliganing 2024-yilgi mavsumi ramziy jamoasidan oʻrin olgan sportchilar ishtirok etgan. Ramziy jamoa shunday tarzda e’lon qilingan.

Futbol va mana shunday dolzarb ijtimoiy masalaning kollabini, “Oʻzbekiston pandemiyasi”ni aynan Liga ham koʻtarib chiqayotganini koʻrish odamni xursand qiladi.

Videodagi ayrim jihatlar ham e’tiborimni tordi, masalan, kadrlar menga juda yoqdi. Bu yili Oʻzbekiston Kubogini qoʻlga kiritgan va oʻsha oʻyinda koʻksi bilan soʻnggi daqiqada “Andijon”ning chempionlik golini kiritgan Vladimir Bubanya kadrda koʻrsatilayotganida aynan shunga mos soʻzlar yangramoqda. Bu mayli, tushunarli, lekin keyingisi menga juda yoqdi.

Oxirgi paytlarda oʻz oʻyini bilan muxlislar koʻziga tushib, terma jamoaga nega chaqirilmayotgani koʻp bor ta’kidlangan Anvar Hojimirzayev kadrda koʻrsatilayotganda esa suxandon shunday demoqda: “Balki milliy jamoa safida yetakchi boʻlib, vatandoshlari yoqimtoyi boʻlarmidi”.

Liga mana shunday detallarga aynan e’tibor berib, “ishora” qilganmi yoki men hammasini miyamda shakllantirdimmi, bilmadim, lekin menga yoqdi. Tashabbusning oʻzi zoʻr, realizatsiyasi ham ajoyib boʻlibdi. Xuddi top chempionatlardagidek.

Lekin avtohalokatda vafot etgan “Bunyodkor” va Olimpiya terma jamoasiga nomzod futbolchi Diyor Rahimqulovni aynan U23 yetakchisi Abduvohid Ne’matov “yod olgani”ga alohida e’tibor berilgani aniq.

Muhrim aka koʻp aytadigandek, OʻzPFL va Diyor aka — malades!

@qosimovuz


Zumerlar nima xohlaydi?

Kuni kecha “Ular” loyihasida zumer avlod haqida katta koʻrsatuv chiqdi, shu avlodning vakili sifatida men ham ularning savollariga javob berdim.

Kecha koʻrsatuvni toʻliq koʻrib chiqdim, izohlarni oʻqib tushundimki, odamlarga qatnashchilarning ba’zi fikrlari yoqmagan (va bu normal). Oʻzimdan boshqa ba’zi ishtirokchilarning fikriga men ham qoʻshilmayman. Juda tor doirada fikrlayotgandek tuyuldi, dunyo faqat ularning atrofida aylanayotgandek his qilishadi, nazarimda.

Bilmadim, ular hamma bloger, operator-montajor, SMMchi boʻladi, deb oʻylashadimi, universitet kerak emas, deb tashlashibdi. Bunday fikr — kitobni, ilmni mensimaslik (“kitob oʻqimayman, chunki men zumerman”, degani juda kulgili) ularda qayerdan shakllangan, bilmayman, lekin bu juda yomon. Pul topish, koʻp pul topish yaxshi, lekin hayot faqat bundan iborat emas.

Universitet kerak, eng kamida bir maqsadli insonlarni topish, netvorking uchun. Ha, “zamonaviy kasblar”dan boshqa ishlar bilan ham kimdir shugʻullanishi kerak (haydovchi, medik, sartarosh, olim va hokazo).

Lekin tengdoshlarimning toʻy borasidagi fikrlari yoqdi, koʻpchiligi ixchamgina tadbir qilish niyati ekanini aytibdi, jumladan, men ham. Lekin katta toʻylar faqatgina zararli, rivojlanishimizga toʻsqinlik qilyapti, deb qarash xato.

Yoqmayaptimi, qilmang, qilganlarni esa “tupoy”likda, “qanday yashashni bilmaslik”da ayblamang. Umuman, xalqni, odamlarni biror narsada ayblab tashlashdan tiyilish kerak, nazarimda.

Umuman olganda esa yaxshi koʻrsatuv boʻlibdi, siz ham bir ko'ring. Taklif uchun Laziz Hamidov va uning jamoasiga rahmat.

Sarlavhadagi savolning javobini esa men bilmayman.

https://youtu.be/Oy9xzBb-Jdo?si=uRaT-yRRpSJH4LOT

@qosimovuz


Piyoda yurish yoqadi, ayniqsa kuzda. Bu faslda Toshkent boshqacha chiroyli. Quloqchinda musiqani yoqib, boshing oqqan tomonga yurib, ajoyib manzalarni kuzatish zavqli.

Bugungi piyoda sayrim umumiy hisobda 15 kmga choʻzilibdi. Shu payti suratlar ham olishga ulgurdim, ularning ba’zilarini ulashyapman, lentangizga ozroq kuz tafti kelsin.

Doʻstim Elshod esa oʻzi Turkiyada boʻlaturib, dunyoning turli nuqtalarida kuz qanday oʻtayotganini bir materialga toʻplabdi. Hamkasbim Yevgeniy Sorochin ham Toshkent boʻylab sayr qilib, poytaxtdagi kuz tarovatini suratlarga muxrlabdi. Xullas, “ana senga olam-olam gul…”.

@qosimovuz


Nahotki metropoliten pik vaqtlarda 6-7 daqiqalik intervalni normal deb hisoblasa?

Aslida bunday holat birinchisi emas, deyarli har kuni kuzatiladi, masalan, yozishlaricha, kecha 11 daqiqada (+2) poyezd kelgan. Bu “tig‘iz vaqtlarda poyezdlarning oraliq harakati tarkibini Chilonzor yo‘nalishida 1,5 daqiqa”ga tushirgan metropoliten gaplariga toʻgʻri kelmaydi-da.

Xay, shuni aytib qoʻyay degandim, poyezdim keldi, mayli, men boray endi.


O'zbekistonda o'tayotgan futzal bo'yicha Jahon chempionatidan lavhalar. O'zbekistonlik muxlislar alohida Qozog'istonni qo'llab-quvvatlamoqda. Qo'shnilarimiz o'z o'yinlarini Andijonda o'tkazdi, u yerdagi mashhur futbol muxlislari o'zlariga xos atmosfera yaratib bermoqda. Juda ajoyib manzara.


Olimpiada chempioni jarimaga tortilibdi, va nihoyat

YHXX va nihoyat, qoidabuzar chempionni butun shahar boʻylab qidirib, topibdi va jarimaga tortibdi.

Asadxo‘ja Mo‘ydinxo‘jayev shahar ichida 110 km/s tezlikda harakatlangani uchun 3 mln 60 ming so‘m miqdorida jarimaga tortilibdi. Endi u bu jarimani 15 kun ichida toʻlasa, 1 mln 530 ming soʻm boʻladi.

Lekin xabarga ilova qilingan bayonnomaga qaraydigan boʻlsak, huquqbuzarlik sodir etilgan joy sifatida Chilonzor tumani keltirilgan. Video esa Hyatt mehmonxonasi atrofida olingan va u, bilishim boʻyicha, Yunusobod tumanida joylashgan. Bayonnoma bugungi sana bilan soat 14:08 da rasmiylashtirilgan. Balki huquqbuzar iftixorimiz shu payt topilgandir, kim bilsin, lekin videoda kechki payt edi.

Xay, nima boʻlsa ham chempionlar oʻrnak boʻlishda davom etmoqda.

OAV — kuch.

@qosimovuz


Yuqoridagi video ijtimoiy tarmoqlarda xuddi shu tezlikda tarqagandan soʻng Oʻzbekiston iftixori uni oʻz sahifasida oʻchirib tashlabdi.

Lekin qoidabuzarlik aniq-tiniq koʻrinib turgan video tarmoqlarda suzib yuribdi, unda mashina raqami ham, haydovchi yuzi ham bor, bemalol jarimaga tortsa boʻladi. Asadxoʻjaning bu ishi bilan YHXXning oʻzi shugʻullanarmikin yo mahalla yettiligiga topshirilarmikin?

Budjet hisobidan bitta “Yoʻl harakati qoidalari” kitobini sovgʻa qilsak nima deysizlar, rozi boʻlasizlarmi?


Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish
Olimpiada chempioni Asadxoʻja Moʻydinxoʻyev shahar markazida “Prezident sovgʻasi” yozuvli “Tahoe” mashinasida 110 km/s tezlikda.

Kimdir eslatib yuborishi kerak chempionimizga shahar markazida bunday yurish mumkin emasligini.

P.S. Videoni Asadxoʻjaning oʻzi Instagram sahifasiga joylagan.

@qosimovuz




Afisha.uz - Poytaxt tadbirlari dan repost
🚗 1 million soʻm evaziga Chimkent va Bishkekka sayohat

Yoʻq, bu hech qanday reklama emas, Afisha.uz muharririning shaxsiy tajribasi.

Batafsil: https://www.afisha.uz/uz/gorod/2024/09/15/bishkek

Kanalga obuna bo’ling
👉 @afishauzb


Qanday qilib javobsiz sevgi haqidagi “Знаешь ли ты” futbol muxlislarining asosiy qoʻshigʻiga aylanib qoldi?

Oxirgi kunlarda internetda rossiyalik qoʻshiqchi Maksimning “Знаешь ли ты” qoʻshigʻi koʻp aylanyapti. E’tiborli tarafi, buni futbol uchun toʻplangan minglab erkak muxlislar birgalikda baqirib kuylamoqda. Avval ham muxlislar bu qoʻshiqni kuylaganini koʻp koʻrganman, lekin hech sababiga qiziqib koʻrmagan ekanman, bugun qarab koʻrdim.

Futbol muxlisi borki, stadionda minglagan erkaklar “Знаешь ли ты” qoʻshigʻini ich-ichidan mazza qilib kuylayotganini koʻrgan. Bu Rossiyaning “Spartak” jamoasi bilan boʻladi. Qoʻshiq jamoa muxlislarining norasmiy madhiyasiga aylanib qolgan. Lekin ayol kishi tomonidan (erkak kishi bilan bogʻliq) javobsiz sevgi, ushalmagan orzular haqida kuylanayotgan trek qanday bunday boʻlishi mumkin?

Hammasi juda oddiy ekan. Shunchaki qo'shiq kuylashga oson boʻlgani uchun. Ma’nosi sport, futboldan umuman yiroq, lekin kayfiyatga tushgani uchun muxlislar har qayerda shu qoʻshiqni kuylashni boshlashgan.

“Знаешь ли ты” 2007-yil chiqarilganiga qaramasdan, u “Spartak” muxlislari orasida 2014-yilda mashhurlikka erisha boshlagan. Oʻshanda jamoa navbatdagi uchrashuvni oʻtkazish uchun Qozonning “Rubin” jamoasi uy stadioniga borgan, tanaffusda aynan shu qoʻshiq qoʻyilgan (Maksim ham qozonlik). Moskvalik muxlislar esa uni joʻr boʻlib kuylashni boshlagan. Shundan soʻnv ular uy uchrashuvlarida ham, safar oʻyinlarida ham shu trekni kuylay boshlashgan. Shu tariqa bu norasmiy madhiya darajasigacha kelgan ekan.

Minglab brutal erkaklar bu qoʻshiqni kuylashi oʻzgacha koʻrinadi. Lekin videolardan tushunish mumkinki, ular mazza qilyapti. Men ham har koʻrgan / eshitganimda etim jimirlab ketadi.

“Spartak” katta tadbirlar, uchrashuvlar va gʻalabalarda Maksimni chaqiradi. Muxlislar ham uni alohida yaxshi koʻradi, kasal boʻlganida alohida qoʻllab-quvvatlaydi. Uning “Spartak” muxlislari bilan hozircha oxirgi uchrashuvi 11-sentyabrda sodir boʻldi.

https://youtu.be/wkgt2UaJzRw?si=9WhUf6ZctfdACm0n

@qosimovuz


O’tgan kuni do’stlarim bilan Qirg‘izistonga borib keldik. Mashinada Qozog‘iston orqali 2 ta chegara bosib o’tdik.

Bishkek men uchun yangi shahar va to‘g‘risi, menga umuman yoqmadi. Juda noqulay. Qozog’iston chegarasidan o’tib, Qirg’iston poytaxtiga kirishimiz bilan tirbandliklar boshlandi. Taksistdan so’rasam, har doim shu ahvol ekanini aytdi.

O’zi qo‘shni mamlakatga O’zbekiston milliy terma jamoasining Qirg’izistonga qarshi uchrashuvini tomosha qilish uchun borgnadik. Tirbandliklardan bir amallab o’tib, stadionga yetib keldik. Shu yergacha hammasi yaxshidek tuyuldi. Chunki stadion markazda va uning atrofidagi yo‘llar tor va daraxtli edi (albatta, tirbandlikni hisobga olmasa).

Lekin stadiondan mehmonxonagacha borishimizda menga Bishkek yoqmaslikni boshladi. Taksida borish noqulay — chunki aytganimdek, tirbandlik futbol sababli ham kuchaygan. Mehmonxonagacha masofa 2 km ko’rsatgani uchun biz piyoda borishga qaror qildik. Yurdik-yurdik-yurdik, lekin hech 2 km yo’l tugamadi. Juda uzoqdek tuyuldi. Navigator ham eng yaqin yo’l bilan 34 daqiqada yetib borishimizni aytdi.

Shu paytda meni bir narsa o’ylantirib qo’ydi: nega endi Toshkentda deyarli har kuni 3-5 km masofani bemalol bosib o’tolaman-u, lekin Bishkekda 2 kmgina masofa bunchalik uzoq tuyulib ketdi?

ChatGPT’dan so’rab ko’rdim. Uning aytishi bo’yicha, yangi shahar bolgani uchun ham shunday tuyulgan bo’lishi mumkin ekan. Ha, inkor qilib bo’lmaydi, lekin o’ylashimcha, gap bunda emasdi. Bishkekdagi infrostruktura noqulay ekani urbanistikadan xabari yo’q insonga ham ma’lum bo’ladi (eng kamida shu yerga kelib ko‘rsa).

GPT ikkinchi sabab qilib aynan yo’llarni ko’rsatdi. Ha, bunga qo‘shilaman. Piyodalar yo’lakchasi unchalik qulay emas. Mashina yo’lini hatto belgilangan joydan svetafor bilan kesib o’tish ham azob, qo‘rqinchli. Chunki haydovchilar svetaforga deyarli e’tibor bermas ekan. Toshkent bu borada ancha yaxshi, menimcha.

Bir amallab mehmonxonagacha yetvoldik. Xuddi 5-6 km masofa yurgandek charchadim. O‘ylashimcha, insonlar uchun qilingan shaharda bunday bo‘lmasligi kerak. Men bu hisni oldinroq Ostonada his qilgandim, u yerda ham siz bosib o‘tadigan masofa aslidan ko‘ra uzoqroq tuyuladi.

Va yana bir narsa: Bishkekda Yandex Taksi qimmatroq ekan. Masalan, o’sha 2 km masofaga 300 som atrofida narx (taxminan 45-50 ming so’m) ko’rsatdi. Bu, nazarimda, juda qimmat. Qiziqishga eng pik vaqtda Toshkent markazidan 2 km masofaga taksi narxini qarab ko‘rdim: 21-24 ming so’m oralig’ida narxlar chiqaryapti. 2 baravar farq rostan ham sezilarli, nazarimda.

Bu safar haqida yana yozaman. Birinchi hissiyotlar hozircha shu.

@qosimovuz


Abookaa

Yaqinda o'zbek Instagram olamida "Abokaa..." deb boshlanadigan trend avj olgandi. Bu underground bo'lgan "BrBalo" guruhi (Kama Yusupov – Barbarella) va Abror Gulyamov (Aboka) ijrosidagi qo'shiq (trend shu trekning boshlanishidan).

Klip aslida 2023-yil boshida e'lon qilinganiga qaramay, negadir internetda bir yil o'tibgina rezonans berdi. Ijodkorlar yaqinda ushbu trekning 2-qismini e'lon qildi. Hozir ikki klip haqida yozmoqchiman.

https://telegra.ph/Aboka-klipi-haqida-09-04

@qosimovuz


Hojatxona revolyutsiyasi

Yaqinda ishxona chatida bir hamkasbim Xitoydagi “Hojatxona revolyutsiyasi” haqida maqola tashlab qoldi. Oʻqib koʻrsam, qiziq narsa ekan.

Kampaniyaga 2015-yilda shaxsan rais Si Zinpinning oʻzi start bergan ekan. Bundan maqsad – turizmni rivojlantirish (nimagadir “yanada” deyishmabdi) va inson hayoti sifatini yaxshilash.

2015-2017-yillarda amalga oshirilgan “revolyutsiya”da 68 mingta jamoat hojatxonasi oʻrnatilgan yoki yaxshilangan. Bu Xitoyga 3 milliard dollarga tushgan.

Umuman olganda, rasmiy ma’lumotlarga ko‘ra, 2023-yilda Xitoyda shahar va shaharchalarda hukumat tomonidan qurilgan 370 000 dan ortiq jamoat hojatxonalari mavjud, bu bog'lar, diqqatga savozor joylar yoki kompaniyalar tomonidan boshqariladiganlarini hisobga olmaganda. Ularning eng koʻpi Pekinda – 20 mingdan ziyod. Bu Xitoy hukumati tomonidan yuritiladigan nashr bergan ma’lumot.

Yana shu maqolani oʻqib bildimki, hojatxonalarning ham “yulduzi” boʻlarkan, Si ushbu kampaniya doirasida mamlakat boʻylab “3 yulduzli” hojatxonalarni koʻpaytirmoqchi boʻlgan ekan. Unga ventilyatsiya, fon musiqasi va hojatxona qog‘ozi bor yo yoʻqligi kabi 58 xil jihatga asoslangan holda yulduzlar berilar ekan.

Ozroq statistikaga qiziqib koʻrdim, dunyo boʻylab 69 ta turistik shaharlar ichida eng ko'p jamoat hojatxonasi Parijda ekan. U yerda har kvadrat kilometrga oʻrtacha 6,7 ta hojatxona toʻgʻri kelarkan. Undan keyingi oʻrinda turgan Sidneyda bundan ikki baravar kam ekan – 3,6 ta. Eng yomon koʻrsatkich Qohirada, u yerda har bir kvadrat kilometrda ikkita hojatxona topish mumkin ekan.

Toshkent turistik kayfiyati bilan bu shaharlar bilan bellasholmaydiyu, lekin baribir qiziq statistika boʻlgan boʻlardi: Toshkentda bir kvadrat kilometr hududda nechta jamoat hojatxonasi topish mumkin? Oʻzi umuman, topish imkonlimi?

Oʻshanda Xitoyda hojatxona masalasi yuqori minbarlarda muhokama qilingan, “Hojatxona revolyutsiyasi” terminini ham Si Zinpinning oʻzi aytgan. Buni “China Daily” nashri 2015-yilda e’lon qilgan “Si Zinpinning yangi atamalari lugʻati”ga ham kiritgan. E’tibor bering, bu atama “ozchilik”, “Xalqaro munosabatlarning yangi turi”, “Siyosiy intizom va qoidalar” kabi atamalar bilan bir qatorda turibdi. Lekin negadir bunday “lugʻat” keyinchalik kerak boʻlmay qolganmi, yillar kesimida qarab ko'rsam, boshqa chiqmadi.

Xitoy qiziq davlat-da, mana shunday revolyutsiyalarni oʻylab topadi. Shunday revolyutsiya va Sining shashtidan (ozroq) bizga ham kerak. Bizda ham turistlarning, umuman, mahalliy aholining katta muammosi — jamoat hojatxonalari. Pulli boʻlsa ham.

@qosimovuz


Anime koʻrmasdim, bugun birinchi marta qarab koʻrdim. Koʻpchilik maqtagani uchun yaponlarning “Grave of the Fireflies” filmini koʻrdim. Ushbu film Ikkinchi jahon urushi va ochlikdan azob chekkan kichkintoy aka-singil haqida.

Ehtiyot boʻling, buyogʻiga spoylerlar bor.

Film kayfiyati dastlabki daqiqalardan aniq boʻladi. Aka-singil ruhini film boshidayoq birlashtirgan rejissyor tomoshabinga birgina intriga qoldiradi – ular qanday vafot etganini bilish.

Dastlab uyi, keyinchalik butun shahar kulga aylangach, mitti qahramonlar Seyta va Setsuko xolasining uyida yashashga majbur boʻladi, bu orada ular onasini yoʻqotadi. Vaqt oʻtib xolasi ham ularni sigʻdirmay qoʻyadi, chunki butun mamlakat ochlikdan qiynalayotgandi.

Seyta singlisini olib, mustaqil yashashga chiqib ketadi. Aka singlisini boqish uchun oʻgʻrilik qilishgacha boradi. Xullas, eplaganicha boqadi, lekin Setsuko baribir kuchli ochlikdan azob chekadi va soʻngida vafot etadi.

Xoʻsh, bu yerda asosiy antogonist kim? Xolami? U bolalarni chiqib ketishga qoʻyib bermaganda, eng kamida Seyta koʻproq va yaxshiroq yashardi, lekin aka ta’nalarga chidolmay, chiqib ketgandi.

Bu yerda asosiy antiqahramon – urush, menimcha. Aynan u millionlab odamlar, bolalarni shu ahvolga soladi. Nomi oʻchsin.

Buni qarangki, bu animeni tomosha qilishim aynan Mustaqillik kuniga toʻgʻri kelibdi.

Mustaqilligimiz va yaxlitligimiz abadiy boʻlsin!

@qosimovuz


Onasini emsin

Esingizda boʻlsa, yaqinda Toshkent koʻchalaridagi LED ekranlarda “Onasini emsin” yozuvi paydo boʻlib, ancha muhokamaga sabab boʻlgandi. Bu oʻsha paytda qanday reklama, targʻibot ekani ma’lum boʻlgan: yozuvlar goʻdaklarni koʻkrak suti bilan boqishni qoʻllab-quvvatlash haftaligi (1-7-avgust) doirasidagi kampaniya.

Hozir raqamlarga toʻxtalmoqchiman.

Mazkur kampaniyaga Prezident huzuridagi Strategik islohotlar agentligi buyurtma bergan. “605 Agency” kreativ agentligi (menimcha, a’lo darajada) bajargan.

Agentlik (605) bu ishni “Red Jolbors” festivaliga topshirib, billbord orqali erishilgan raqamlarni keltiribdi. Unga koʻra, “Onasini emsin” yozuvi faqatgina 4 ta ekranda namoyish etilgan va 24 soatga bormasdan muhokamalar markaziga tushgan.

Bu murojaat 0 soʻm media budjet bilan 15 million kishiga yetkazilgan. Mediadagi muhokamalar (layk, sheyr, izohlar) 1,5 milliondan oshgan. Bunda organik ulashishlar 150 ming boʻlgan.

4 tagina banner va deyarli 0 budjet bilan bu dahshatli natija.

Baxt Kreativlik — oddiylikda.

@qosimovuz


Men oʻylayman, agar mana shunday festivallar oʻtkazishga pul ajratish boʻyicha tashabbus “Open Budget”ga qoʻyilganida, odamlar baribir koʻchasining asfalti uchun ovoz yigʻib yurgan boʻlardi. #

@qosimovuz


Men toʻgʻri joyda toʻgʻri vaqtda paydo boʻlib qolganman

Yaqinda bir tvitga koʻzim tushib qoldi. Toshkentda 4 yildan beri yashayotgan boʻlsam, arzirli doʻst orttirmabman, degan mazmundagi gap edi. Shundan keyin oʻylab qoldim, Toshkentga kelganim, toʻgʻrirogʻi, kelib qolganim katta omadim boʻlgan ekan.

Tushuntiraman. 2020-yil boshida pandemiya sabab Xitoydan qaytdim, bizda ham karantinlar boshlandi, uyda oʻtirdik. 17-19-yillarda Facebook’da faol edim (hozir umuman kirmayman), juda koʻp yaxshi tanishlar orttirganman. Mana shunday kunlarni birida Nurbek Alimov “Daryo”ga maqola yozishga taklif qilib qoldi (u payt Nurbek aka kolumnist edi), jurnalistikaga qiziqqanim uchun birdan qabul qildim. Maqolalar yozib yurdim.

Karantin qoidalar yumshatilgach, Eldar Asanov boshchiligidagi “Daryo maktabi” boshlandi. Men baribir Xitoyga qaytib ketaman, degan oʻy bilan ariza topshirmagandim. Eldar aka baribir “Daryo maktabi”ga taklif qildi. Bunga ham oʻylanmasdan bordim, chunki aynan shu insonlar sababli jurnalistikaga qiziqqanman.

Shunday qilib, Toshkentga kelib qoldim, hamma narsani onlayn-doʻstlar orqali hal qildim. Facebook-u boshqa platformalarda tanishgan doʻstlarim (ularning aksariyati mendan katta) bilan hayotda yaqindan tanishdik. Mana shu paytda oʻsishni boshladim. Qaysidir ma’noda meni Toshkentga olib kelgan odam Eldar Asanov desam ham boʻladi. U kishi ikki tomondan ham ustozim.

Maktab tugagandan keyin nashrni oʻzida biroz ishladim, keyin Eldar aka bilan boshqa bir sayt — “Bugun”ga oʻtdik. Saytda 2 yilga yaqin faoliyat yuritgan boʻlsak, men oʻsha yerdan eng yaxshi, eng yaqin doʻstlarimni topdim. Hamkasblar tengdosh boʻlgani uchun tez chiqishib ketdik va yaqin boʻlib ketdik.

Ularning barchasini potensiali bor odamlar. Qaysidir jihatda men shu davramizni “89-yil krug”ga (Muhrim aka, Xushnud aka, Diyor aka, Abror aka va boshqalar) oʻxshataman. Birga oʻsganmiz, haligacha birgamiz. Ish boʻyicha orttirgan tanishlarimning ichida eng yaxshilari. Oʻy-fikrlar, hayollar, vaybimiz bir xil. Hatto ogʻriqlarimiz ham (ulardan biri — Bahodir shu gapni koʻp aytadi: “Bizni ogʻriqlar birlashtiradi”). Men ishonaman, u yigit-qizlar oʻzi istagan natijalarga erishish va hayotni qurishga kuchlari yetadi.

Bularni nega bir boshidan aytyapman? Oʻzim uchun juda qiziq xronologiya. Chunki bu qadamlarni birortasini rejalashtirmaganman, hammasi oʻzi kelgan. Shunchaki men toʻgʻri joyda toʻgʻri vaqtda paydo boʻlib qolganman. Omadliman, desam boʻladi. Chunki aynan atrofdagi odamlar sizga eng koʻp ta’sir qilarkan. Yuqorida aytilgan insonlardan (ismlari yozilmasa ham oʻzi bilib turibdi) minnatdorman.

@qosimovuz



19 ta oxirgi post ko‘rsatilgan.