Psixolog Rozaliya Gabdulhakovaning sayohati davomidagi qaydlari:Bir necha kun davomida Vadud erkatoy bo'lib yurdi, har xil millat vakillarini ko'rib bolalarni erkalashdagi farqni yaqqol ko'ra boshladim.
❓
O'ynab yurgan bolani erkalashda. Boshqa millat vakillari: Bolaga kulib qarashadi, yoqimli so'zlar aytishadi, ba'zilari birga qo'shilib o'ynaydi. Ko'zlarida mehr ko'rinib turadi. Vadud unday odamlar bilan mazza qilib o'ynadi. Bu insonlarning ko'p qismi erkaklar edi.
O'zimizning vatandoshlar: Ko'pincha bola e'tiborini o'ziga qaratish bolaning g'ashiga tegishdan iborat. Bu o'yinchog'ini so'rash, tortib olish, “bu mening onam, mening otam” kabi talashish bo'lishi ham mumkin. O'zbek erkaklar bolani juda kamdan kam sezishadi, sezganda ham aytganimdek nimasinidir olib g'ashiga tegadi.
❓
Yig'layotgan bolaga munosabat.Boshqa millat vakillari: Bolaga nimadir berib ko'nglini oladi. Aeroportda Vadud qo'lini barmoq izini tekshirtiraman deb turib oldi, hizmatchi unga kulib qarab ruxsat berdi.
O'zimiznikilar: Qulog'ini kesadi 🙈
Safarimiz davomida ko'chada Vadudga kulib o'tayotgan odamlar, boshidan silab qo'ygan qo'riqchi xizmatchilar, shirinlik ulashgan odamlar hammasi qanaqa shirin bolaning onasi ekanimni yaxshiroq his qilishimga yordam berdi. Bugun aeroportda uchratgan vatandoshlarimiz bilan o'ynayotgan Vadud bir amakini ko'rib mashinalarini yig'ishtirib qochib qoldi, chunki amaki uning mashinasini olib qo'ymoqchi bo'lgan edi🙃🙈
🥲
Menimcha bolajon (xalq) ekanimizni qayta ko'rib chiqishimiz kerak))
P.S. Bu shaxsiy fikrim va kuzatishim🤱🏻
Ona va bola