Sensiz
Sensiz dunyo bir lahza, sensiz ming yil,
Sensiz mening bu ko‘nglim tongsiz bir tun.
Sensiz xazon bu bog‘u, bo‘sh bir uy sensiz,
Sensiz dunyo bo‘larkan, dunyo bo‘lmagay.
Sensiz yo‘qdir bir hovuch changni arzusi,
Sensiz tongda yulduzlar nega yangraydi?
Sensiz vaqtlar – yolg‘izlikning xayoli,
Sensiz menga bu hayot so‘nmas aldanish.
© Rauf Parfi