QACHONGACHA HAMMASIGA KO'Z YUMAMIZ...?
Bir necha kun oldin meni juda g'azablantirgan bir voqeaga guvoh bo'ldim.
Hozir maktabda pedagogik amaliyotdaman va bolalarga dars beryapman. O'sha kuni ham odatdagidek maktabga dars o'tish uchun bordim. Qarasam hamma o'qituvchilar "tipirchilab" qolipti, bildimki maktabga "tekshiruvchilar" kelgan. Kamiga xonalarga sinf rahbarlar kirib bechora bolalarni qo'rqitishadi huddiki bolalar maktabga qachondir tekshiruvchi kelib qolishi mumkinligi uchun kundalik tutishi kerak....yoki qachondir tekshiruvchilar kelishi mumkinligi uchungina forma kiyishlari kerak... maktab kutubxonasidagi kitoblar yangidek turishi kerak chunki qachondir tekshiruvchilar kelib qolishi mumkin..( lekin bizda bularning hammasi tabiiy to'g'rimi? avval ham shunday edi hoziram shu) Hop bularga hozir ko'z yumib turaylik men boshqa narsa haqida aytmoqchi edim... Ya'ni o'sha kuni mening ko'z oldimda sodir bo'lgan va hech qachon men unitolmaydigan voqea...
Men jimgina xonaga kirib, mavzuni doskaga yoza boshladim. O'quvchilar bitta ikkita kirib kelaverdi ( ko'pchilligini formang yo'q deb qaytarib yuborishgan). Shunda xonaga shu sinfning rahbari kirib keldi va bolalardan odatda faqat tekshiruvchilar kelsagina so'rab qolinadigan narsalarni so'ray boshladi( kundalik, forma, davomat degandek). Keyin u guruhdagi bir hijobli qizga ro'molini tekshiruvchilar ketguncha yechib turishini aytdi... Tabiiyki qiz bunga rozi bo'lmadi...Boshida kulgim keldi bu ikkiyuzlamachilikka va indamay qo'ya qoldim... Keyin o'qituvchi borib "faqat shu soat yechib tur hech narsa qilmaydi" deb uning ro'molini yulib oldi... O'sha vaqtdagi qizning ahvolini tasvirlashga qiynalyapman... Bechora ikki qo'li bilan ro'molini qattiq ushlab olishiga qaramay uni ushlab qololmadi... Hamma sinfdoshlari guv etib unga qarab qolishdi...shunaqa qizarib ketdiki yig'lagudek edi...Ro'molini yulib olishgandan keyin ham boshini ikki qo'li bilan mahkam ushlab turardi... Chunki bu shunchaki mato emas uning e'tiqodi, ishonchi, or-nomusi edi... Men esa faqat "tegmang" deyishga ulgurdim xolos... Shu vaqt qizning ahvolini ko'rib qandaydir achchiq, alamli va g'azabga to'la tuyg'ular ichimni kemirdi... Lekin o'sha qiz uchun hammasi allaqachon sodir bo'lib o'tgandi...
Bu birinchi marta sodir bo'layotgan voqea emas. Maktab, universitet, ish joylari va hatto mahalla uchastkalarida ham bunday o'zicha "qonun yaratishlar" juda ko'pligini ko'rib, eshitib kelyapmiz. Vaholanki bu ularning vakolatiga kirmaydi...
Qiziq....
Nega bunday holatlar musulmon davlatida yuz beryapti?
Nega qonunlarimiz e’tiqod erkinligini kafolatlayotgan bo‘lsa-da, maktablar bundan o‘zi bilgancha "qonun" chiqarishyapti?
Nega maktablar ta’lim va tarbiya berish o‘rniga, shaxsiyatga aralashib, kimdir qanday yashashi kerakligini buyurishga urinishadi?
Agar biron marta sizning tanlovingiz ustidan kulishmagan bo‘lsa, e’tiqodingiz sizga qarshi qurol sifatida ishlatilmagan bo‘lsa, sizdan majburlab nimadir tortib olinmagan bo‘lsa, balki bu gaplar siz uchun quruq gapdek tuyular.
Lekin agar shunday zulmni boshdan kechirgan yoki guvohi bo'lgan bo‘lsangiz, bilasiz Jimlik - rozilik bilan teng...
Mana nega huquqiy savodxonligimizni oshirishimiz kerak...
Men bu haqda yozmasam ham bo'lardi... Lekin hozircha qo'limdan faqatgina shu kelarkan buni yozishim kerak deb o'yladim...
@my_stories_M