#hayrat

"Umrin ablah kechurub..."

Umrin ablah kechurub gʻaflat ila,
Nukta oʻrnigʻaki tortar xarros.
Bir eshakdurki, tagʻofil yuzidin
Qilgay izhor payopay arros.

Nodon va gumroh kimsalarga yuzma-yuz kelinganda koʻpincha "ablah" degan soʻz ishlatiladi. Lekin nega ular bunday, buning tub sababi nimada ekanligini uncha mushohada qilavermaymiz. Insonning ong va bilimi naqadar yuksalsa, hayvonlik xususiyatlaridan u oʻshancha uzoqlashadi. Ong va idrok tubanligi esa uni hayvonga yaqinlashtiradi. Anglamaslik — yomon. Tushunmaslik — kulfat. Nafs-u hirs qafasida yashash— musibat.

Qitʼa shular toʻgʻrisida ham fikr qoʻzgʻaydi. Va siz beixtiyor oʻzingizcha ablahlikning oʻq ildizini ochganday boʻlasiz. Ablahlik — umrni gʻaflatda oʻtkazish ekan. Gʻofil bandalarning hammasi ablahlardir. Gʻofillik ularni eshakka yaqinlashtiradi. Gʻofil umr mohiyatini tushunmaydi, maʼnili fikr oʻrniga "xarros" tortadi. Mana shu "eshak"lar Vatanning shoʻri. Xalq qadri va gʻururi ana shu gumrohlar tufayli yerga qorishadi. Bunday gʻofillik Qurʼoni Karimda ham qoralangan.

© Ibrohim Haqqul "Kasbi kamol oʻzni tanishdir" kitobidan, Alisher Navoiy hazratlari qitʼasiga sharh

@mushohadaa