Bir paytda bir qadamdan...
"And we're taking it one day at a time..."
🫀 Ha, bu dunyo bir jonimizga o'gir. Shunday bo'lsada, oldinga qadam tashlashda davom etaveramiz. Bir paytda bir qadam; shoshmasdan, katta manzaraga emas, oyoq ostimizga boqib, bittadan qadam tashlab ketaveramiz. Zero, "yo'limiz o'zimiz kabi og'ir"...
😨 Ba'zan, oldimizdagi bizni kutib turgan katta manzaraga qarab yuragimiz orqaga tortib ketadi.
"Uddalay olarmikinman?!", "Kuchim yetarmikin?!", kabi shubha-gumon, xavotirlar miyyamizni egallab oladi. Atrofdagilar shunchalik katta marralarni zabt etayotgan bir paytda kunni tunga arang ulab olayotganingdan o'ksib ham ketasan. Eng yomoni, o'zingga achinasan. Ichingdagi olov so'nganidan o'rtanasan. Ammo, oldinga qadam tashlashda davom etaverasan. Chunki, "yo'limiz o'zimiz kabi og'ir"...
👣 Aslida, yashashdan ma'no ham shu - yashashda davom etish. Oldinda nimalar kutayotganligiga qaramay, yo'ling qanchalik og'ir va qanchalik uzun ekanidan cho'chimay, bir paytda bittadan qadam tashlab oldinga yuraverasan. Qo'limizdan kelgani ham, ayni damda qo'limizdagisi ham shu - bir paytda bittadan qadam tashlash. Chunki, yuragingning tubida bir umid hali so'nmagan - qadamlaring seni albatta manzilingga eltadi. Zero, "yo'limiz o'zimiz kabi og'ir"...
ps. Bir, ikki palsapa ruknimdan. Osh bo’lsin!👇 Kanalga ulanish 👇
📱
@teacherazam
