МАҲМУД ҒАЗНАВИЙ
[НАЖОТ – АЛЛОҲНИ ТАНИШДА]
Маҳмуд Ғазнавий деган пошшо бўлган экан. Ҳиндистонни фатх қилган ўзлари Ғазна Афғонистонлик.
Жалолиддин Румий айтган экан, бир куни Маҳмуд Ғазнавий пошшо гоҳида кечаси кўчаларда айланиб юрар экан. Пошшони ҳеч ким кўрмаган оддий кийим кийиб олган халқнинг ичида юрар экан.
Бир куни қоронғида бир жойга келса, 5-6 ўғрилар йиғилиб бир жойнинг улушини маслаҳат қилиб ўтирган экан. Маҳмуд Ғазнавий ҳам ўғриларнинг қаторига келиб ўтирса, ўғриларнинг биттаси кимсан? дебди.. Ман ҳам сизларга ўҳшаган яъни ўғриман деб жавоб берди. Улар ҳам, ҳаа бу ҳам бизга ўхшаган яҳши ўғри деб буни ҳам қабул қиламиз ишга дебди.
Кейин ичларидан биттаси айтибди энди ҳаммамиз ўғри бўлгандан кейин биттамизга Худо берган ҳислатимизни бошқаларга бермаган. Шундай экан ўзимиздаги энг зўр ҳислатимизни яъни "талант"имизни бир биримизга айтайлик.
- Биринчиси айтибди манга Худо берган бир ҳислатим бор шу ит вовулаб турганда нима демоқчи бўлганини биламан дебди.
- Иккинчиси айтибди менда шундай ҳислатим бор тупроқни ҳидлаб туриб, Мажнун Лайлини кўмилган жойини ҳидлаб топиб олгандай Лайлонинг гўрини топиб олмасам ҳам, тиллонинг қаерга кўмилганини топа оламан. Бурнимда шундай ҳислат бор дебди.
- Учинчиси айтибди менда шундай ҳислат бор ҳар қанақанги девор бўлса тешиб кириб кетаман дебди.
- Тўртинчиси айтибди менда шундай ҳислат бор арқонининг илмоқини шундай тепага отаман ҳар қандай тепаликга илинади дебди. Маҳмуд Ғазнавийга қараб ўғрилар, янги ўғри сизда қандай ҳислат бор?
деб сўрабди.
- Эй мани ҳислатимни билмайман сизларга фойда берадими йўқми шу одамни дорга осилиб турган вақтида соқолимни қимирлатиб қўйсам, осилмий қолади дебди.
Ичларида бир киши айтибди, бизларнинг қиладиган ишларимиз дорнинг тагига олиб борса сенинг ҳислатинг дорнинг тагидан қутқаради дебди. Сан бизнинг авлиёимиз экансан деб кеттик Маҳмуд Ғазнавийнинг саройига ўғирлик қилишга деб йўлга тушишибди.
[НАЖОТ – АЛЛОҲНИ ТАНИШДА]
Маҳмуд Ғазнавий деган пошшо бўлган экан. Ҳиндистонни фатх қилган ўзлари Ғазна Афғонистонлик.
Жалолиддин Румий айтган экан, бир куни Маҳмуд Ғазнавий пошшо гоҳида кечаси кўчаларда айланиб юрар экан. Пошшони ҳеч ким кўрмаган оддий кийим кийиб олган халқнинг ичида юрар экан.
Бир куни қоронғида бир жойга келса, 5-6 ўғрилар йиғилиб бир жойнинг улушини маслаҳат қилиб ўтирган экан. Маҳмуд Ғазнавий ҳам ўғриларнинг қаторига келиб ўтирса, ўғриларнинг биттаси кимсан? дебди.. Ман ҳам сизларга ўҳшаган яъни ўғриман деб жавоб берди. Улар ҳам, ҳаа бу ҳам бизга ўхшаган яҳши ўғри деб буни ҳам қабул қиламиз ишга дебди.
Кейин ичларидан биттаси айтибди энди ҳаммамиз ўғри бўлгандан кейин биттамизга Худо берган ҳислатимизни бошқаларга бермаган. Шундай экан ўзимиздаги энг зўр ҳислатимизни яъни "талант"имизни бир биримизга айтайлик.
- Биринчиси айтибди манга Худо берган бир ҳислатим бор шу ит вовулаб турганда нима демоқчи бўлганини биламан дебди.
- Иккинчиси айтибди менда шундай ҳислатим бор тупроқни ҳидлаб туриб, Мажнун Лайлини кўмилган жойини ҳидлаб топиб олгандай Лайлонинг гўрини топиб олмасам ҳам, тиллонинг қаерга кўмилганини топа оламан. Бурнимда шундай ҳислат бор дебди.
- Учинчиси айтибди менда шундай ҳислат бор ҳар қанақанги девор бўлса тешиб кириб кетаман дебди.
- Тўртинчиси айтибди менда шундай ҳислат бор арқонининг илмоқини шундай тепага отаман ҳар қандай тепаликга илинади дебди. Маҳмуд Ғазнавийга қараб ўғрилар, янги ўғри сизда қандай ҳислат бор?
деб сўрабди.
- Эй мани ҳислатимни билмайман сизларга фойда берадими йўқми шу одамни дорга осилиб турган вақтида соқолимни қимирлатиб қўйсам, осилмий қолади дебди.
Ичларида бир киши айтибди, бизларнинг қиладиган ишларимиз дорнинг тагига олиб борса сенинг ҳислатинг дорнинг тагидан қутқаради дебди. Сан бизнинг авлиёимиз экансан деб кеттик Маҳмуд Ғазнавийнинг саройига ўғирлик қилишга деб йўлга тушишибди.