Yozuvchi Bahodir Murod Alini "Koʻktoʻnliklar" qissasi orqali tanidim. Qissa sovetlar istilosi davrida milliy ozodlik uchun kurashgan, ammo "bosmachilar" deb nom olgan xalqning qoʻrqmas farzandlari, qoʻrboshilar haqida hikoya qiladi.
Qissaning tili sodda, u an'anaviy – kichik hikoyalardan tashkil topgan boʻlsa-da, umumiy yaxlitlik kasb etgan. Qissa muallif hamda asar qahramoni Jaloliddin tilidan hikoya qilinadi.

"Koʻktoʻnliklar" oʻzlarini "Koʻktoʻnli" otaning avlodlari, davomchilari deb bilishadi. Koʻktoʻnli Irgʻiy qishlogʻi aholisiga otadek aziz inson boʻlgan. U qirgʻiylar makri orqali turmushi ortga ketayotgan, oʻzaro hamjihatlik yoʻqolayotgan irgʻiy qishlogʻi aholisini bu jaholatdan asrab qoladi. Ularning boshini biriktiradi, turmushini yana avvalgidek goʻzal boʻlishiga sababchi boʻladi. Asarda tilga olingan Asqarali qoʻrboshi va Shomirzabeklar oʻzlarini ana shu otaning davomchisi deb bilishadi.