Qiziq boʻldi
Shu kunlarda bu kishim bilan kattaroq oʻyda yuribmiz. Xarid qilishimiz kerak.
Shungayam yangi buyurtmalar olmay, shogirdlarga oshirib yurgandim. Eski rejalarni esa oy boshida imkon qadar yakunlayman.
Xullas, bir eski mijoz aloqaga chiqdi. “Srochno” storis uchun senariy kerakligini aytdi.
— Kechirasiz, hozir bozordaman. Hech iloji yoʻq. Yaxshisi sizga…
— Yoʻq, hech kim kerakmas. Iltimos, 5 minutgina vaqtiz ketadiku. Jaaa katta emas, 6-7 storisga moʻljallangan boʻlishi kerak. Muhimi, yangilikni yetkaza olishimiz kerak, — dedi.
— Harakat qilaman, — dedim. Ichimda ulgurmasam-chi, hozir tashvishim shundogʻam boshimdan oshib yotibdi, deyapman.
Biroz yurgach:
— Dadasi, tushlik qilamizmi? — soʻradim.
— Ezoz, uyga buyurtma qilaylik. Naqd beramiz. Haligi toʻlovga hamma kartadagi-yu, choʻntakdagi pulni qoqib berdim. Uyga aytaqol. Tortmadan olib bervorasan.
— Ha, boʻpti. Ishlarni bitiraveraylik-chi. Menam borini konvertatsiya qivoribman. 🤦🏻♀️
Shu orada bir doʻkonga kirdik, bu kishimni tanishlariniki. Oʻzaro muloqot qilishyapri. Nariroqda stulda oʻtiribman-u, atrofni tomosha qilaman. Santexnika buyumlari. Tushunmayman.
Ha, darvoqe, boyagi qanaqa loyiha edi? Logopedniki-a? Mmm… Aaa, toʻxta-toʻxta, qiziq-ku.
Bunday qilamiz, yaxshisi… axa… mana bunday…
— Ezoz, ketdik. Ezoooz, ketdik. Ezoooz, eshityapsanmi meni?
— Eee choʻchitvordingiz. Toʻxtang, 1 minut. Oxirgi storis. Axxx, yes! “Taaak, 12 ta boʻlibdi. Qisqartirishgayam, kengaytirishgayam hojat yoʻq.
— Nimani?
— Ha-yoʻq. Boʻldi. Ketdikmi?
— Ha.
Doʻkondan chiqarkanman, buyurtmachi xabarni ochganini koʻrdim. Mashinaga borgach, qarasam, “🔥” reaksiya kelibdi.
— Boʻldimi? Tasdiqmi? — dedim.
— Zoʻr. “Opa”’ni uslubiga tushibsiz. Byoʻoʻoʻlli, tamom. Kartangizga oʻsha eski narxda tashlayman, maylimi?
— E yoʻq. Hozir narx undaymas.
— Opa, 2 ta kreativ senariyam kerak targetga. Uni oshirib toʻlab beraman, maylimi?
— Ha, boʻpti. Unisini toʻlov qilganingizdan keyin yozaman, okaymi?
— Koʻndirdingiz. Katta rahmat. Pul tushdi, aytgancha. Kartangizga qarang.
— Ikki tomongayam xayrli qilsin. Rahmat.
“Axaaaaayt!” dedim. Bundoq olsa, bu kishimni ta’birlari bilan aytganda yoʻq joydan kelgan pul-da 🤣
— Dadasiiii, mana bu yerni bitta ovqati zoʻr-da. Qarang, boʻsh joy bor ekan. Kiraylik.
— Obbo, pul uyda, dedim-ku.
— Bugun oʻzim mehmon qilaman 😁 Lekin pulim kam, faqat ovqat, salat aytish yoʻq 🤣
😄😄😄
Shu kunlarda bu kishim bilan kattaroq oʻyda yuribmiz. Xarid qilishimiz kerak.
Shungayam yangi buyurtmalar olmay, shogirdlarga oshirib yurgandim. Eski rejalarni esa oy boshida imkon qadar yakunlayman.
Xullas, bir eski mijoz aloqaga chiqdi. “Srochno” storis uchun senariy kerakligini aytdi.
— Kechirasiz, hozir bozordaman. Hech iloji yoʻq. Yaxshisi sizga…
— Yoʻq, hech kim kerakmas. Iltimos, 5 minutgina vaqtiz ketadiku. Jaaa katta emas, 6-7 storisga moʻljallangan boʻlishi kerak. Muhimi, yangilikni yetkaza olishimiz kerak, — dedi.
— Harakat qilaman, — dedim. Ichimda ulgurmasam-chi, hozir tashvishim shundogʻam boshimdan oshib yotibdi, deyapman.
Biroz yurgach:
— Dadasi, tushlik qilamizmi? — soʻradim.
— Ezoz, uyga buyurtma qilaylik. Naqd beramiz. Haligi toʻlovga hamma kartadagi-yu, choʻntakdagi pulni qoqib berdim. Uyga aytaqol. Tortmadan olib bervorasan.
— Ha, boʻpti. Ishlarni bitiraveraylik-chi. Menam borini konvertatsiya qivoribman. 🤦🏻♀️
Shu orada bir doʻkonga kirdik, bu kishimni tanishlariniki. Oʻzaro muloqot qilishyapri. Nariroqda stulda oʻtiribman-u, atrofni tomosha qilaman. Santexnika buyumlari. Tushunmayman.
Ha, darvoqe, boyagi qanaqa loyiha edi? Logopedniki-a? Mmm… Aaa, toʻxta-toʻxta, qiziq-ku.
Bunday qilamiz, yaxshisi… axa… mana bunday…
— Ezoz, ketdik. Ezoooz, ketdik. Ezoooz, eshityapsanmi meni?
— Eee choʻchitvordingiz. Toʻxtang, 1 minut. Oxirgi storis. Axxx, yes! “Taaak, 12 ta boʻlibdi. Qisqartirishgayam, kengaytirishgayam hojat yoʻq.
— Nimani?
— Ha-yoʻq. Boʻldi. Ketdikmi?
— Ha.
Doʻkondan chiqarkanman, buyurtmachi xabarni ochganini koʻrdim. Mashinaga borgach, qarasam, “🔥” reaksiya kelibdi.
— Boʻldimi? Tasdiqmi? — dedim.
— Zoʻr. “Opa”’ni uslubiga tushibsiz. Byoʻoʻoʻlli, tamom. Kartangizga oʻsha eski narxda tashlayman, maylimi?
— E yoʻq. Hozir narx undaymas.
— Opa, 2 ta kreativ senariyam kerak targetga. Uni oshirib toʻlab beraman, maylimi?
— Ha, boʻpti. Unisini toʻlov qilganingizdan keyin yozaman, okaymi?
— Koʻndirdingiz. Katta rahmat. Pul tushdi, aytgancha. Kartangizga qarang.
— Ikki tomongayam xayrli qilsin. Rahmat.
“Axaaaaayt!” dedim. Bundoq olsa, bu kishimni ta’birlari bilan aytganda yoʻq joydan kelgan pul-da 🤣
— Dadasiiii, mana bu yerni bitta ovqati zoʻr-da. Qarang, boʻsh joy bor ekan. Kiraylik.
— Obbo, pul uyda, dedim-ku.
— Bugun oʻzim mehmon qilaman 😁 Lekin pulim kam, faqat ovqat, salat aytish yoʻq 🤣
😄😄😄