Ich-ichimdan...

Qo'ng'iroqlar qolar javobsiz,
O'qilmagan xabarlar qator
O'rindiqlar kimsasiz, xomush,
Ich-ichimdan iztirob oqar.

Oyning yorug' kunlari ortda,
Zulmat cho'kar shaharga og'ir.
Sirt-sirtimdan hech narsa yo'qday,
Ich-ichimdan yog'adi yomg'ir.

Yuragimning yamoq ustlari,
Umidlarim umrimni yedi.
Ko'z aldaydi, qalbim-chi halol
Bu havasmas, muhabbat dedi.

Allambalo kitoblar o'qir,
Uzunquloq gaplar ortidan.
Men quyoshman, o'tkinchi umid
Men quyoshman ishqning yurtidan.

Aslida ham yashamoq og'ir,
Bu yelkada yolg'iz bosh bilan.
Quchog'imda yuragim og'rir,
Quchog'imda yurdim tosh bilan.

Musavvirmas, shoir tug'ildim,
Chizolmayman, bitganim shudir.
Sirt-sirtimdan ayriliq nima
Ich-ichimdan kutganim "u"dir.

© Sanjar Mashriqiy