Rovi Talk dan repost
Karimberdini bir o’ziga yoqmaydigan odati bor. Biror narsa bo’lib o’tib ketib bo’lganidan keyin, unga berilgan imkoniyatdan foydalana olmagani uchun ko’p afsuslanadi. O’zini o’zi ayblaydi, o’ziga jahl qiladi, kim bilan bo’lsa urishib yuradi.
Bundan eng ko’p Karimberdini o’zigina emas, ko’pincha uni ayoli, farzandlari va Mushtupar onasi ham qiynaladi. Chunki jahli chiqqanida bor zaxrini xotiniga sochadi, bolalarini urishadi. Buni ko’rgan onasi esa ezilib o’tiradi.
Karimberdida bu odat borligi sabab uni kunlari, oylari va hatto yillari ham suv oqagandek o’tib ketayotgandek edi.
Qarzi kundan kun ortib borar, munosabati kundan kun yomonlashar, farzandlari dadasini ko’rganda avvallari yugurib kelib quchog’iga otilar edi, endi Karimberdini ovozini eshitishlari bilan burchak-burchaklarga qochadigan bo’lishdi. Ayoli zo’rg’a, shu bolalari uchun chidaydi. Onaizor… Onaizor nima qilsin, o’zini bolasi ekanda. Ko’chaga otvorolmaydi, ko’nglidan sug’urib chiqarib yubora olmaydi. Lekin uni ham bolasidan yuragi bezillagan. Bolasini fe’lini bilgan Halima hola “Hoy bolam, kel bir to’xtab o’ylagin” deb gap boshlashi bilan, Karimberdi “EEE Oyi, nimani bilasiz, qo’ying aralashmang” deb jerkib beradi. Onasi namozlarida duo qilishdan boshqa chorasi qolmagan.
Do’stlarini ko’ziga Karimberdi “NOLISH” ramziga aylanib qolgan. U bilan gaplashkilari ham kelmaydi. Choyxonalarda doim u uchun pul to’lashlari ham ortiqchalik qilishni boshlagani uchun, ba’zi qimmatroq choyxonalarga chaqirishmay ham qo’yishdi. Buni Karimberdi sezar edi, lekin hech narsa qila olmas edi.
Holat shunga yetdiki, ko’ziga o’tkir narsalar ko’rinadigan, katta yuk mashinalarini tagiga yurib ketgisi keladigan, qabristonni oldidan o’tsa o’liklarga dardu xasrat qiladigan kunlar ko’paya boshladi.
Nima qilsin, dardini bilmaydida, o’zini o’zi tushunmaydida. Gapini eshitgudek odam yo’q deb hisoblaydi. Unga hech kim yechim bera olmaydi deb o’ylaydi.
O’sha oxirigi, o’sha mash’um vaqtdagi o’sha shomdagi telefoniga kelgan SMS hammasiga nuqta qo’ydi. Do’stlari, o’rtoqlari undan beroz, qo’lida na puli na imkoniyati bor, qilayotgan ishida na ma’no na manfaat bor, xotinini oldida erligi qolmagan, bolalarini oldida otaligi tugayotgan, onasini oldida itdek xor holatga bo’lib qolgan, o’zinikilarga begona, begonalarga esa sarqitgan aylanib qolgan vaqtda kelgan SMS.
Ichidan shunday bir faryod ko’tarildiki, agar uni tashqariga chiqarsa yettinchi osmonni ustiga ham yetib borganini butun olam bilgan bo’lar edi. Shunday bir yig’i keldiki, yosh ko’zidan chiqishni istamasdan burundan oqib ketayotgan edi. Shunday bir “OX!” tordiki uni bu dunyo bilan bog’lab tugan barcha iplarni bittada uzib yubordi.
SMS: “Siz olgan kreditni yopish muddati va unga qo’shimcha berilgan vaqtlarni barchasi tugagani munosabati bilan, uyingizdagi buyumlar musodara qilinadi”.
U taslim bo’ldi, shomdan biroz o’tib uyiga qaytayotgan edi. O’zi ketayotgan qishloq markazidagi do’konlar joylashgan ko’chani bir chetiga o’tirib sekin sulayib qoldi. Endi oilasini ko’ziga qanday qaraydi. Bolalarinichi…
Uyidan olib chiqib ketadigan nimadir bo’lsa ham mayli edi, hech narsa yo’qku. Qaynotasi to’yida xotinini sepiga qo’shib yuborgan sandiq va 2 dona palos bor halos. Onasini ham bitta kichkina sandig’i bor. “O’limtigimga” deb ichiga o’zi bilganicha nimalardir yig’ib yuradi. O’shalarni olib chiqib ketishayotgani ko’z oldiga keldi.
- Men ham erkak bo’ldimmi? Bu kunimdan o’lganim yaxshi. Men yo’q bo’lsam qarzlarim ham yo’q. deb asta yo’lga qaradi.
Uzoqdan kelayotgan, ustiga qandaydir katta bir narsa ortgan yuk mashinasini ko’rdi. Uni chiroqlari lip-lip ko’rinardi. Chiroqlar yaqinlashgani sari orqsidagi yuki anchagina og’ir ekanligini, yuk mashinasi juda qiynalib tezlik olayotganini his qildi. “Demak to’xtashga ulgurmaydi” degan hayol miyyasidan tezgina o’tib ketdi. Chaqmoqdek o’tgan bu fikr, barcha muammolariga yechimdek edi.
U kuta boshladi, mashina borgan sari yaqinlashar edi, Yuz metrga yaqin masofa qolganda o’rnidan turdi, huddiki hozir shu zarurdek ustini qoqdi va…
👉 davomi
Devona Musofir
@rovitalk | Instagram | YouTube
Bundan eng ko’p Karimberdini o’zigina emas, ko’pincha uni ayoli, farzandlari va Mushtupar onasi ham qiynaladi. Chunki jahli chiqqanida bor zaxrini xotiniga sochadi, bolalarini urishadi. Buni ko’rgan onasi esa ezilib o’tiradi.
Karimberdida bu odat borligi sabab uni kunlari, oylari va hatto yillari ham suv oqagandek o’tib ketayotgandek edi.
Qarzi kundan kun ortib borar, munosabati kundan kun yomonlashar, farzandlari dadasini ko’rganda avvallari yugurib kelib quchog’iga otilar edi, endi Karimberdini ovozini eshitishlari bilan burchak-burchaklarga qochadigan bo’lishdi. Ayoli zo’rg’a, shu bolalari uchun chidaydi. Onaizor… Onaizor nima qilsin, o’zini bolasi ekanda. Ko’chaga otvorolmaydi, ko’nglidan sug’urib chiqarib yubora olmaydi. Lekin uni ham bolasidan yuragi bezillagan. Bolasini fe’lini bilgan Halima hola “Hoy bolam, kel bir to’xtab o’ylagin” deb gap boshlashi bilan, Karimberdi “EEE Oyi, nimani bilasiz, qo’ying aralashmang” deb jerkib beradi. Onasi namozlarida duo qilishdan boshqa chorasi qolmagan.
Do’stlarini ko’ziga Karimberdi “NOLISH” ramziga aylanib qolgan. U bilan gaplashkilari ham kelmaydi. Choyxonalarda doim u uchun pul to’lashlari ham ortiqchalik qilishni boshlagani uchun, ba’zi qimmatroq choyxonalarga chaqirishmay ham qo’yishdi. Buni Karimberdi sezar edi, lekin hech narsa qila olmas edi.
Holat shunga yetdiki, ko’ziga o’tkir narsalar ko’rinadigan, katta yuk mashinalarini tagiga yurib ketgisi keladigan, qabristonni oldidan o’tsa o’liklarga dardu xasrat qiladigan kunlar ko’paya boshladi.
Nima qilsin, dardini bilmaydida, o’zini o’zi tushunmaydida. Gapini eshitgudek odam yo’q deb hisoblaydi. Unga hech kim yechim bera olmaydi deb o’ylaydi.
O’sha oxirigi, o’sha mash’um vaqtdagi o’sha shomdagi telefoniga kelgan SMS hammasiga nuqta qo’ydi. Do’stlari, o’rtoqlari undan beroz, qo’lida na puli na imkoniyati bor, qilayotgan ishida na ma’no na manfaat bor, xotinini oldida erligi qolmagan, bolalarini oldida otaligi tugayotgan, onasini oldida itdek xor holatga bo’lib qolgan, o’zinikilarga begona, begonalarga esa sarqitgan aylanib qolgan vaqtda kelgan SMS.
Ichidan shunday bir faryod ko’tarildiki, agar uni tashqariga chiqarsa yettinchi osmonni ustiga ham yetib borganini butun olam bilgan bo’lar edi. Shunday bir yig’i keldiki, yosh ko’zidan chiqishni istamasdan burundan oqib ketayotgan edi. Shunday bir “OX!” tordiki uni bu dunyo bilan bog’lab tugan barcha iplarni bittada uzib yubordi.
SMS: “Siz olgan kreditni yopish muddati va unga qo’shimcha berilgan vaqtlarni barchasi tugagani munosabati bilan, uyingizdagi buyumlar musodara qilinadi”.
U taslim bo’ldi, shomdan biroz o’tib uyiga qaytayotgan edi. O’zi ketayotgan qishloq markazidagi do’konlar joylashgan ko’chani bir chetiga o’tirib sekin sulayib qoldi. Endi oilasini ko’ziga qanday qaraydi. Bolalarinichi…
Uyidan olib chiqib ketadigan nimadir bo’lsa ham mayli edi, hech narsa yo’qku. Qaynotasi to’yida xotinini sepiga qo’shib yuborgan sandiq va 2 dona palos bor halos. Onasini ham bitta kichkina sandig’i bor. “O’limtigimga” deb ichiga o’zi bilganicha nimalardir yig’ib yuradi. O’shalarni olib chiqib ketishayotgani ko’z oldiga keldi.
- Men ham erkak bo’ldimmi? Bu kunimdan o’lganim yaxshi. Men yo’q bo’lsam qarzlarim ham yo’q. deb asta yo’lga qaradi.
Uzoqdan kelayotgan, ustiga qandaydir katta bir narsa ortgan yuk mashinasini ko’rdi. Uni chiroqlari lip-lip ko’rinardi. Chiroqlar yaqinlashgani sari orqsidagi yuki anchagina og’ir ekanligini, yuk mashinasi juda qiynalib tezlik olayotganini his qildi. “Demak to’xtashga ulgurmaydi” degan hayol miyyasidan tezgina o’tib ketdi. Chaqmoqdek o’tgan bu fikr, barcha muammolariga yechimdek edi.
U kuta boshladi, mashina borgan sari yaqinlashar edi, Yuz metrga yaqin masofa qolganda o’rnidan turdi, huddiki hozir shu zarurdek ustini qoqdi va…
👉 davomi
Devona Musofir
@rovitalk | Instagram | YouTube