Айтолмай юрасан, сезиб юрасан,
Қочиб кетолмайсан, безиб юрасан.
Эсламоқ азоби! Бор бўлсин, Тангрим!
Эслатиб дунёмни бузиб юрасан.

Қоши билан кўзи ароларини,
Кўзларин тубини қароларини.
Эслайсан – қайтадан қонатадирсан,
Дилнинг энг табаррук яроларини.

Бул оғриқ тунларнинг малҳамларидир,
Кундуз хаёлингнинг маҳрамларидир.
Қайдадир борлигин билганинг – ёмон,
Шу “ёмон” йилларнинг мотамларидир.

Адашмоқ бахти ҳам паноҳ демишлар,
Гуноҳдан қочмоқ ҳам гуноҳ демишлар.
Йўлларинг адашса ул томонларга,
Юрак ўзин осар – огоҳ, демишлар!

Айтолмай юраман, сезиб юраман,
Оғриқсиз кунлардан безиб юраман.
Эслаб бир бандангнинг мунис тарзини,
Тангрим, қонунларни бузиб юраман.
Одамлик занжирин узиб юраман.

Шодмонқул САЛОМ
Manbaa

Doimo yaxshilik tilab xolis niyat sari @jahon_adabiyoti_kitoblari telegram kanali.