Сиз севган СССР да фақат 1966 йилга келибгина колхозларда ойлик иш ҳақи пайдо бўлганини биласизми?. Унгача колхозчилар пул ўрнига меҳнат кунлари шаклидаги ҳақ олишарди.Бу жуда оғир ва хўрловчи сиёсат бўлган.
Қуйида совет колхозларининг биридаги дехқонларнинг газетага юборган хатини хавола қиламан:

Сиз, эҳтимол, бизнинг район(туман) даги ҳолатни биларсиз, у барча колхозларданда жуда-жуда ёмон. Колхозчилар меҳнат кунлари учун ҳеч нарса олмаяптилар, агар олсалар ҳам фақат бир неча грамм холос . Колхозда экин экишга ҳеч нарса йўқ, уруғ йўқ, ишчи кучидан фақат қариялар қолган, ёшлар эса ҳар тарафга тарқалиб кетишган, шунинг учун ишлайдиган одамнинг ўзи йўқ. Чорва молларини боқишга озуқа йўқ, озуқа топилмаяпти, шу боисдан чорва ҳам ҳалок бўлаяпти.

Колхозчиларнинг кайфияти жуда ёмон. Ҳали колхозда қолганлар ҳам қандай бўлсада бу ерлардан қочишни хоҳлаяптилар, чунки меҳнат кунлари учун бир неча йилдан бери деярли ҳеч нарса олмаяптилар. Хўжаликда бор бўлган нарсалар ҳам тугади, ҳамма яхши умид билан кутиб яшади, лекин йилдан-йилга меҳнат кунларига ҳеч нарса тегмаяпти.

Биз газетани ўқияпмиз, у ерда баъзи колхозларда яхши яшашаяпти деб ёзиляпти, лекин бу ростми ёки ёлғонми, билмаймиз. Аммо биз ҳеч қандай яхшилик кўрмаяпмиз, бекаму-кўст ишлаяпмиз ва шу даражага етиб келдикки, бундан кейин яшашнинг иложи йўқ. Эҳтимол, бизга ҳам қочишга тўғри келар.

Биз газета таҳририятига мурожаат қиламиз, сизлар бизнинг туманга келишингиз, колхозчиларни кўришингиз, улар қандай яшашаётганини ўз кўзингиз билан кўриб, буни тўлиқ ўртоқ Сталинга етказишингиз ва бизга ҳеч бўлмаса меҳнат кунлари учун озгина бўлса ҳам нон олиш имконини беришларини сўрашингизни илтимос қиламиз.

Колхозчиларнинг «Социалистическое земледелие»(Социалистик деҳқончилик») газетаси таҳририятига мактуби (1952 йил апрель).