#HayotdanHikoya #storytelling
📖 Madina hikoyasi
Madina 25 yoshida bunday vaziyatga tushib qolishini hech o'ylamagan edi. Ajralishdan keyin u kichkina o'g'li Anvarjon bilan o'z ota uyiga qaytdi. Ilgari u iliqlik va qo'llab-quvvatlashni his qilgan bo'lsa, endi u uyat va aybdorlik his qilar edi. U tobora ko'proq: "Men ota-onamga yukman, tezroq ketishim kerak" deb o'ylay boshladi.
Ota-onasi imkon qadar yordam berishga harakat qilar edi. Ammo nafaqaga chiqqan ota va farrosh bo‘lib ishlagan onasi zo‘rg‘a ro‘zg‘or tebratishar edi. Har safar nabirasi uchun so'nggi pullarini bersa, Madinaning yuragi ezilib ketardi. Bir kuni u onasining otasiga pichirlaganini eshitib qoldi: "Mayli biz kamroq yesak ham, nabiramiz kam bo'lmasin, olib bering o'sha hohlagan konfetini".
Madina uchun baxtli hayot go'yoki tugagandek tuyuldi. Ammo bir kuni, kechki payt Anvarjonni uxlatib, televizorda buxgalterlar uchun masofaviy ta'lim haqidagi reklamaga duch keldi. "Balki bu mening imkoniyatimdir?" - degan bir fikr chaqnadi.
Ammo keyin uni qo'rquv bosib oldi. "Qanday qilib o'qiyman, pulim yo'q, vaqtim yo'q, ota-onam allaqachon charchagan va men ularning muammolariga yana chiqim qo'shamanmi" dedi. Biroq, umrining ohirigacha yo'qchilikda yashash fikri uni qo'rquvlarini yengdi, va u tavakkal qilshga qaror qildi.
U eski do'stidan qarz oldi, arzon noutbuk sotib oldi va uyda hamma uhlaganda, kechasi o'qishni boshladi. Bir kuni Anvarjon uyg'onib, onasini oshxona burchagida daftar va bir piyola muzli choy bilan o'tirganini ko'rdi. — "Onajon, uyg‘oqmisiz?" — soʻradi u. "Sening yorqin kelajaging uchun harakat qilyapman, o'g'lim" - dedi Madina.
Bu o'qish juda qiyin kechdi. Avvaliga ota-onasi nima uchun u biron bir ish izlash o'rniga "Qandaydir bilimga" vaqt sarflayotganini tushunmadi. Ammo bir necha oy o'tgach, u birinchi bajarilgan topshiriqlarini ko'rsata boshlaganida, onasi birinchi marta jilmayib qo'ydi: "Xudo xohlasa, sen katta buxgalterlardan biri bo'lasan" - dedi onasi.
Kursdan so'ng Madina ish qidira boshladi. Hech kim uni tajribasiz ishga olishni xohlamadi, lekin u taslim bo'lmadi. Nihoyat, unga kichik korxonada stajirovka o'tashni taklif qilishdi. Maosh juda kulgili edi, lekin Madina o'rgangan hamma narsani bu ishga qo'ydi. 1 yil deganda u doimiy lavozimga ishga qabul qilindi. Yana Ikki yil o'tgach, u yirik loyihalarni hisoboti ustida ishlashni boshladi.
Bugungi kunda Madina yirik korxonada bosh hisobchi bo'lib ishlaydi. Diplom olgandan va kerakli tajribani yig'ib olgandan so'ng, ushbu korxonaga uni sinfdoshi taklif qilgan.
Madina o'g'liga qarab jilmaydi: "Men buni nafaqat o'zim uchun, balki sen uchun qildim, hatto menga hech kim ishonmaganda ham".
☎️ 940031001 | 999861001
Telegram | Instagram | 🇷🇺Telegram
📖 Madina hikoyasi
Madina 25 yoshida bunday vaziyatga tushib qolishini hech o'ylamagan edi. Ajralishdan keyin u kichkina o'g'li Anvarjon bilan o'z ota uyiga qaytdi. Ilgari u iliqlik va qo'llab-quvvatlashni his qilgan bo'lsa, endi u uyat va aybdorlik his qilar edi. U tobora ko'proq: "Men ota-onamga yukman, tezroq ketishim kerak" deb o'ylay boshladi.
Ota-onasi imkon qadar yordam berishga harakat qilar edi. Ammo nafaqaga chiqqan ota va farrosh bo‘lib ishlagan onasi zo‘rg‘a ro‘zg‘or tebratishar edi. Har safar nabirasi uchun so'nggi pullarini bersa, Madinaning yuragi ezilib ketardi. Bir kuni u onasining otasiga pichirlaganini eshitib qoldi: "Mayli biz kamroq yesak ham, nabiramiz kam bo'lmasin, olib bering o'sha hohlagan konfetini".
Madina uchun baxtli hayot go'yoki tugagandek tuyuldi. Ammo bir kuni, kechki payt Anvarjonni uxlatib, televizorda buxgalterlar uchun masofaviy ta'lim haqidagi reklamaga duch keldi. "Balki bu mening imkoniyatimdir?" - degan bir fikr chaqnadi.
Ammo keyin uni qo'rquv bosib oldi. "Qanday qilib o'qiyman, pulim yo'q, vaqtim yo'q, ota-onam allaqachon charchagan va men ularning muammolariga yana chiqim qo'shamanmi" dedi. Biroq, umrining ohirigacha yo'qchilikda yashash fikri uni qo'rquvlarini yengdi, va u tavakkal qilshga qaror qildi.
U eski do'stidan qarz oldi, arzon noutbuk sotib oldi va uyda hamma uhlaganda, kechasi o'qishni boshladi. Bir kuni Anvarjon uyg'onib, onasini oshxona burchagida daftar va bir piyola muzli choy bilan o'tirganini ko'rdi. — "Onajon, uyg‘oqmisiz?" — soʻradi u. "Sening yorqin kelajaging uchun harakat qilyapman, o'g'lim" - dedi Madina.
Bu o'qish juda qiyin kechdi. Avvaliga ota-onasi nima uchun u biron bir ish izlash o'rniga "Qandaydir bilimga" vaqt sarflayotganini tushunmadi. Ammo bir necha oy o'tgach, u birinchi bajarilgan topshiriqlarini ko'rsata boshlaganida, onasi birinchi marta jilmayib qo'ydi: "Xudo xohlasa, sen katta buxgalterlardan biri bo'lasan" - dedi onasi.
Kursdan so'ng Madina ish qidira boshladi. Hech kim uni tajribasiz ishga olishni xohlamadi, lekin u taslim bo'lmadi. Nihoyat, unga kichik korxonada stajirovka o'tashni taklif qilishdi. Maosh juda kulgili edi, lekin Madina o'rgangan hamma narsani bu ishga qo'ydi. 1 yil deganda u doimiy lavozimga ishga qabul qilindi. Yana Ikki yil o'tgach, u yirik loyihalarni hisoboti ustida ishlashni boshladi.
Bugungi kunda Madina yirik korxonada bosh hisobchi bo'lib ishlaydi. Diplom olgandan va kerakli tajribani yig'ib olgandan so'ng, ushbu korxonaga uni sinfdoshi taklif qilgan.
Madina o'g'liga qarab jilmaydi: "Men buni nafaqat o'zim uchun, balki sen uchun qildim, hatto menga hech kim ishonmaganda ham".
☎️ 940031001 | 999861001
Telegram | Instagram | 🇷🇺Telegram