(давоми)
3. Китоб ва суннатни маҳкам тутган халифа
Умар ибн Абдулазиз раҳимаҳуллоҳ бир кун шундай дедилар:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ва ул зотдан кейинги раҳбарлар бизга тайёр дастур қолдириб кетган. Унга амал қилмоқ Аллоҳнинг китобини маҳкам тутмоқ ва динни қувватламоқнинг ўзгинасидир!
Ҳеч ким уни ўзгартириши, алмаштириши, унга мухолиф дастурларга эътибор қилиши мумкин эмас!
Ким у билан йўл қидирса тўғри йўлни топади! Ким у билан нусрат истаса унга нусрати илоҳия берилади.
Ким уни тарк этса ва ўзга йўлдан юрса, Аллоҳ уни танлаган йўлига ташлаб қўяди ва охир-оқибат у жаҳаннамга боради. Жаҳаннам қандай ҳам ёмон жойдир…»
4. Мансабидан фойдаланмаган халифа
Халифа Умар ибн Абдулазиз бир кун жума намозига андак кечикиб келдилар.
У кишига: «Нега кеч қолдингиз?» – дейилди.
Халифа: «Кўйлагимни ювгандим, қуришини кутиб қолдим» – деб жавоб бердилар.
Халифа Умар ибн Абдулазиз ўлим тўшагида ётибдилар. Қайноғалари Маслама ибн Абдулмалик зиёратга келиб, куёвининг эгнидаги кўйлак кир бўлиб кетганини кўрди ва синглиси Фотимага қарата:
«Эрингнинг кўйлагини ювиб берсанг бўлмайдими?! Қара, не аҳволга тушибди..» – деб койиди.
Фотима: «Аллоҳга қасам, унинг бошқа кўйлаги йўқ. Агар ювиш учун ечсам яланғоч қолади», деб жавоб қилди.
5. Ўз ишини ўзи қилган халифа
Умар ибн Абдулазиз раҳимаҳуллоҳнинг камтарлиги шу даражада эдики, халифаи замон бўлишига қарамасдан эҳтиёжларида бировни ишга солмас эдилар. Бир куни хизмат хоналарида чироқ бузилиб қолди. Ўринларидан туриб чироқни ўзлари тузатди. Теварагида ўтирган хизматчилар: «Эй амирул-мўминин, биз нега турибмиз ахир?! Бизга буюрсангиз бўлмайдими?!» – деб ўпкаладилар. У киши эса:
«Ўзим ўрнимдан турдим, ҳеч нарса бўлмадим. Ўша-ўша Умар ибн Абдулазизман. Чироқни тузатиб қайтдим, ҳеч нарса бўлмадим. Ўша-ўша Умар ибн Абдулазизман», – деб жавоб берган эканлар.
Абдуваҳҳоб Мадраҳимов
https://t.me/dilfuza_nafis_gullar
http://t.me/iiiqro
3. Китоб ва суннатни маҳкам тутган халифа
Умар ибн Абдулазиз раҳимаҳуллоҳ бир кун шундай дедилар:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ва ул зотдан кейинги раҳбарлар бизга тайёр дастур қолдириб кетган. Унга амал қилмоқ Аллоҳнинг китобини маҳкам тутмоқ ва динни қувватламоқнинг ўзгинасидир!
Ҳеч ким уни ўзгартириши, алмаштириши, унга мухолиф дастурларга эътибор қилиши мумкин эмас!
Ким у билан йўл қидирса тўғри йўлни топади! Ким у билан нусрат истаса унга нусрати илоҳия берилади.
Ким уни тарк этса ва ўзга йўлдан юрса, Аллоҳ уни танлаган йўлига ташлаб қўяди ва охир-оқибат у жаҳаннамга боради. Жаҳаннам қандай ҳам ёмон жойдир…»
4. Мансабидан фойдаланмаган халифа
Халифа Умар ибн Абдулазиз бир кун жума намозига андак кечикиб келдилар.
У кишига: «Нега кеч қолдингиз?» – дейилди.
Халифа: «Кўйлагимни ювгандим, қуришини кутиб қолдим» – деб жавоб бердилар.
Халифа Умар ибн Абдулазиз ўлим тўшагида ётибдилар. Қайноғалари Маслама ибн Абдулмалик зиёратга келиб, куёвининг эгнидаги кўйлак кир бўлиб кетганини кўрди ва синглиси Фотимага қарата:
«Эрингнинг кўйлагини ювиб берсанг бўлмайдими?! Қара, не аҳволга тушибди..» – деб койиди.
Фотима: «Аллоҳга қасам, унинг бошқа кўйлаги йўқ. Агар ювиш учун ечсам яланғоч қолади», деб жавоб қилди.
5. Ўз ишини ўзи қилган халифа
Умар ибн Абдулазиз раҳимаҳуллоҳнинг камтарлиги шу даражада эдики, халифаи замон бўлишига қарамасдан эҳтиёжларида бировни ишга солмас эдилар. Бир куни хизмат хоналарида чироқ бузилиб қолди. Ўринларидан туриб чироқни ўзлари тузатди. Теварагида ўтирган хизматчилар: «Эй амирул-мўминин, биз нега турибмиз ахир?! Бизга буюрсангиз бўлмайдими?!» – деб ўпкаладилар. У киши эса:
«Ўзим ўрнимдан турдим, ҳеч нарса бўлмадим. Ўша-ўша Умар ибн Абдулазизман. Чироқни тузатиб қайтдим, ҳеч нарса бўлмадим. Ўша-ўша Умар ибн Абдулазизман», – деб жавоб берган эканлар.
Абдуваҳҳоб Мадраҳимов
https://t.me/dilfuza_nafis_gullar
http://t.me/iiiqro