Taqiqlar foydalimi yoki..?
Dunyo sarhadsiz, poyonsiz. Shunday ekan, hech bir zot boshqa bir yaratiq un uni chegaralashga haqli emas.Ammo jamiyatimizda bugun bu illat tobora ildiz otib bormoqda.
Hali yoshsan indama, qiz bolaga kim qóyipti bu ishni, xorijda óqish sengamas, kalta kiyinma, hijob biz uchun emas,yoshing bir yerga borib qoldi,hali oilasizsan, 18 yoshda uyatmasmi turmushga chiqish, kelinsiz erta uyg'onishingiz kerak, men yoʻgʻimda ota uyingga bormaysan, telefondan bosh ko'tarasanmi, sal kamroq gapir, atrofdaagilarga nega kibrlisan qoʻshilib gaplashib tur.... Xullas, sarhisob qilsangiz, oxiri yoʻq bu gap-soʻzlarning.
Fikrimcha, bularning barchasi odamlarning nima derkin degan gʻiybatidan qoʻrqib, och qornim tinch qulogʻim qabilida ish koʻradiganlarning boshqa bir tomonga qoʻyadigan taqiqidir.
Inson tabiatan shunaqa yaratilgan: qilma degan ishni qilishni qilishni, aytma deganni aytishni xohlaydi. Chegara qoʻyildimi, demak uni ham kesib oʻtishga harakat qiladi.
Tengqurlarimiz orasida eng koʻp guvohi boʻladiganim jamiyat risolasidan chiqqan aksar qizlarning yo otasi yoki aka-ukalari juda qattiqqoʻl va ularga nisbatan kuchli taqiqlar qoʻyilgan. Qizlar boʻlsa, shu chegarani kesib oʻtib, ular un berkitilgan dunyoning boshqa tomonini koʻrishga qiziqishadi.
taqiqlar ham kerak, ammo me'yor bilan. Ba'zida haddan oshib ketmaslik un chegarani eslatib turish lozim. Lekin muvozanat bilan.
Ammo tanganing ikkinchi tomoni ham bor: atrofini qizil chiziq bilan oʻramasang, dunyoning toʻrt tomoniga oʻrmalaydiganlar bor. Biz yoshlarga indamay qoʻyishsa, 24 soat shu qurgʻur matoh-telefondan bosh koʻtarmaymiz. Mehr, sof muhabbat qarindoshchilik, doʻstlik kabi tuygʻulardan asta-sekin yiroqlashyapmiz. Yoki boʻlmasa, yon-verimizda hayiqib turadiganlarimiz boʻlmasa, topgan pulimizga toʻy qilamiz, borini xalqqa koʻz-koʻz qilish uchun. Bu kabilarda chegaraning boʻlgani durust. Yoʻqsa, bu nafs nimalarni istamaydi deysiz?!
Nazarimda, kuchli taqiqlar oʻrniga kuchli ishonch bn voyaga yetkazilgan, dunyoning jami ne'mati asta sekinlik bn yaxshi-yomoni bn tanishtirilgan, har qanday joyda, har qanday insonlar orasida ham oʻzligini saqlab qola oladigan, bugun unga, ertaga bunga ogʻib ketavermay, oʻz yoʻlida sobit qoladigan farzandni tarbiyalagan ota-onalar, bobo-buvilar yoshlarni taqiqlardan cheklab, imkoniyatlar eshigini toʻla ochib berishlari kerak!
Dunyo sarhadsiz, poyonsiz. Shunday ekan, hech bir zot boshqa bir yaratiq un uni chegaralashga haqli emas.Ammo jamiyatimizda bugun bu illat tobora ildiz otib bormoqda.
Hali yoshsan indama, qiz bolaga kim qóyipti bu ishni, xorijda óqish sengamas, kalta kiyinma, hijob biz uchun emas,yoshing bir yerga borib qoldi,hali oilasizsan, 18 yoshda uyatmasmi turmushga chiqish, kelinsiz erta uyg'onishingiz kerak, men yoʻgʻimda ota uyingga bormaysan, telefondan bosh ko'tarasanmi, sal kamroq gapir, atrofdaagilarga nega kibrlisan qoʻshilib gaplashib tur.... Xullas, sarhisob qilsangiz, oxiri yoʻq bu gap-soʻzlarning.
Fikrimcha, bularning barchasi odamlarning nima derkin degan gʻiybatidan qoʻrqib, och qornim tinch qulogʻim qabilida ish koʻradiganlarning boshqa bir tomonga qoʻyadigan taqiqidir.
Inson tabiatan shunaqa yaratilgan: qilma degan ishni qilishni qilishni, aytma deganni aytishni xohlaydi. Chegara qoʻyildimi, demak uni ham kesib oʻtishga harakat qiladi.
Tengqurlarimiz orasida eng koʻp guvohi boʻladiganim jamiyat risolasidan chiqqan aksar qizlarning yo otasi yoki aka-ukalari juda qattiqqoʻl va ularga nisbatan kuchli taqiqlar qoʻyilgan. Qizlar boʻlsa, shu chegarani kesib oʻtib, ular un berkitilgan dunyoning boshqa tomonini koʻrishga qiziqishadi.
taqiqlar ham kerak, ammo me'yor bilan. Ba'zida haddan oshib ketmaslik un chegarani eslatib turish lozim. Lekin muvozanat bilan.
Ammo tanganing ikkinchi tomoni ham bor: atrofini qizil chiziq bilan oʻramasang, dunyoning toʻrt tomoniga oʻrmalaydiganlar bor. Biz yoshlarga indamay qoʻyishsa, 24 soat shu qurgʻur matoh-telefondan bosh koʻtarmaymiz. Mehr, sof muhabbat qarindoshchilik, doʻstlik kabi tuygʻulardan asta-sekin yiroqlashyapmiz. Yoki boʻlmasa, yon-verimizda hayiqib turadiganlarimiz boʻlmasa, topgan pulimizga toʻy qilamiz, borini xalqqa koʻz-koʻz qilish uchun. Bu kabilarda chegaraning boʻlgani durust. Yoʻqsa, bu nafs nimalarni istamaydi deysiz?!
Nazarimda, kuchli taqiqlar oʻrniga kuchli ishonch bn voyaga yetkazilgan, dunyoning jami ne'mati asta sekinlik bn yaxshi-yomoni bn tanishtirilgan, har qanday joyda, har qanday insonlar orasida ham oʻzligini saqlab qola oladigan, bugun unga, ertaga bunga ogʻib ketavermay, oʻz yoʻlida sobit qoladigan farzandni tarbiyalagan ota-onalar, bobo-buvilar yoshlarni taqiqlardan cheklab, imkoniyatlar eshigini toʻla ochib berishlari kerak!