Shunday paytlar boʻladi, goʻyo oʻzimda boʻlmayman, aniqrogʻi hislarim oʻzimda boʻlmaydi. Koʻz oldimdagilarni koʻrolmay, payqolmay, his qila olmay qolaman. Eng yomoni oʻsha paytda shunchalar gʻaflat bosganini vaqt oʻtib anglab, men qanday bu holga tushdim degan savolga beradigan tayinli javobim boʻlmaydi. Yigʻlash esa hech qachon yechim boʻlgan emas, lekin ruhing yengillashadi.

Uzun yoʻldagi yoʻlovchilarmiz deyishadi, Alloh ba'zan yoʻlingda shu qadar goʻzal bekatlar chiqaradiki, ortingga bir nazar tashlab, qilgan xatolaringdan xulosa chiqargan holda chuqur nafas olib yana davom etishingni xohlaydi.

Yaxshi turmush oʻrtoq, yaxshi ish, yaxshi oila, yaxshi farzandni sen faqat Allohni rizosi uchungina xohlashing naqadar goʻzal. Qalbga, jismga faqat shugina eng toʻgʻrisi ekanligini uqtirish, amal qilish qoldi🥲