muhtasim.

qochayotib kimdirning qabrini tepalayman, kimdirning qabrtoshiga urilib ketaman. qora maxkuqotlar esa ko'paysa ko'payadiki, kamaymaydi. huddi men urilib ketayotgan qabrlardan odamlarning jirkanch ruhlari chiqib kelyapti. daraxtlar tugashida taxta to'siqlar bilan o'ralgan hududdaligim ayon bo'ladi. ulardan hatlab o'tamanda yugurishda davom etaman. tutilishdan emas kitobdan ayrilishdan qo'rqaman. kitob. noma'lum kitob. keng dalada yugurib ketaman. osmonda na bulutlar borligi bilinadi, va na yulduzlar. faqatgina to'lin oy. tepalikka yetib qaraganimdan tepalikdan keyin shaharcha borligidan hursand bo'laman. yashirinish uchun joy, va umid qilamanki kimdir menga yordam bera oladi. shaharchadagi masjidning ichiga qochaman. agar bu qora maxluqotlar jin bo'lsa masjidga kirolmasligiga umid qilaman. va hotirjam dam olishga tutingan mahalim ichkarida kimdirning chinqirig'i eshitiladi. hamma nimadandir qo'rqishni boshlab qochishni boshlaydi. va menga qarab talpinayotgan yana o'sha maxluqotga ko'zim tushadi. qad rostlaymanda qochishga tushaman. nafas olmay yuguraman. orqamga qaraganimni bilamanki, qora maxluq yaqin qolgan menga. va oldimdagi to'singa urilib ketib yeqilib tushaman. shu payt atrofimni zulmat qoplab butun tanamni ignalar sanchilgandek his o'rab oladi. falajdek, og'riqdan ham kuchli his.

kvartiradagi bittasi qarz so'ragandi pulim yo'q degandim. tashqariga chiqib ovqatlanib kelsam hamma ovqatlanib o'tiribdi ekan. anu qarz so'raganni oldida ovqatlanib keldim deyolmay ovqatga chaqirishsa o'tirdim noiloj. qorin to'qligi uchun kam yeganimdan yarim soat kam yeyishimni, semirmasligimni muhokama qilishdi, har hil tahminlar aytishdi psixologik taraflarni gapirishdi, genetikalar haqida, maqolalar haqida gaplashishdi nu ovqatlanib keldim deb qo'ymaganimga afsuslandimda hullas

kvartirada naqd 10 kishi turamiz. kanesh hojatxona band bo'ladi ko'pincha. kecha kechasi qornim og'rib hojatxona bo'shashini kutib uxlab qolibman. ertalab tursam o'qishga kech qolyapman. qo'ye dedimda shoshib chiqkettim. hozir uyga keldim, kitoblarda o'qiganlarim jamiki xudolarga shukrki hojatxona bo'sh ekan))

anu his borku, peresatka qilishda shoshib turasan, va kanesh senga o'xshab shoshadigan odam bo'ladi. tez yurib bir-biringga qaraysan, poygalashasan. hullas o'tib ketasan undan va sen chiqadigan vagonni oxiriga ulgurib qolib eshik oynasidan anu orqada qopketib chiqalmagan raqibingni ko'ziga tik qarash hissi. hozircha men his qiladigan eng katta g'alabam shu har kuni.

uyqum qochib ketdi. hamma joyim og'riyapti, bugun dam lekin nega dam olish kunlari uyqu qochib ketadi a? ertalab yettidan beri yotibman cho'zilib, eshilib. lekin uyqu yo'q! ochiq oyna orqali tashqaridan shamol kirib pardalarni hirpiratib tashlaydi. tashqariga ko'zimni qadab yotaman. daraxtlar uyoqdan buyoqqa borib keladi. o'ylab qarasam shu paytgacha shamolda kimdirni boshiga daraxt shoxi tushib o'lganini eshitmagan yoki ko'rmagan edim. shamolda tebranayotgan daraxtlar bobomning uyini yodimga soladi. ertalab bir piyola shakar choy bilan nonga qorin to'yar edi. baraka bor edi deb o'ylayman. nonushtadan keyin ichkarida o'zimni noqulay his qilib chang bosib ketgan kiyimimni kiyib so'riga chiqib o'ranib yotvolardim. teraklar raqsga tushayotgan tajribali raqqosalardek o'ynashishar edi. mart oxirlari 2016-yillar atrofi edi. yoki bu sanada tizza bo'yi qor yog'ganmidi eslolmadim. kuchli shamolda bodring yetishtirishga qilingan plyonkalarni tog'amnikiga berish uchun borgan edik. biz masihinada o'tirar, shamol tashqaridan ichkariga kirgisi kelib mashinani tebratar edi. hozirgidan ancha kuchli edi shamol. huddi o'sha paytdagidek hislar hidi kelyapti.

shuni o'ylab o'tirib yana boshqa fikr hayolga keldi. ya'ni borgan sari deylik yo'l harakati qoidalari ko'payavergani bilan, va mashinada ham xavfsizlik darajasi oshgani sari haydovchilar haydash tezligi oshib ketaveradi. deylik airbaglar mashinalarga o'rnatilishidan avvalgi paytlarda nisbatan odamlar ko'proq qo'rqqan bo'lishlari mumkin o'lib ketishdan. xavfsizlik kamari o'ylab topilishidan avval ko'proq diqqatliroq haydagan bo'lishlari mumkin hozirgidan ko'ra....

huddi mendagi kabi, qanchalik atrofda tirik qolishga imkoniyatlar, sharoitlar yaratishga sabab qila olishim ehtimoli oshar ekan, o'zimni boshqara olish darajam tushib boraveradi

hisoblasam, farg'onada toshkentdagidan ko'ra ko'p pul ishlatar ekanman. anchagina ko'p ishlatar ekanman. va buni sababini qidirishga urindim, o'ylashimcha uyimdaligimda hotirjamlik darajam oshib ketadi. uyda bo'laman. ko'p narsalar tayyor, pulim tugasa ham farg'onada berib turadigan tanishlar ko'p, yoki tanishlardan so'ramasam ham sotadigan narsalarim ko'p, kitoblar ko'p sotgani. hullas shunday deb o'zimni ortiqcha o'ylashdan qutqarsam kerak. a lekin toshkentda tanishlar kam, va sotgani ham narsa yo'q, aaaa ishlab topadiganim bo'lsa juda shaytonbazm qilishga yetadigan darajada ko'pmas. shuning uchun qisib yursam kerak shuyerda.

moliyada o'qishlik xudoning shunaqangi yumorlaridan biriki, biror kruglarda matematik hisob kitob ishlar paytida hamma senga qaraydi