Manzillar o'zgarar, yo'llar o'zgarar,
Yillar ne qismatni keladi boshlab.
Ikkimizni diydor etgan yoqlarga,
Men sening ismingni ketaman tashlab!

O'sib boraverar dardlar basma-bas,
Muhabbat o'tida yonib bitdi jon.
Endi umid bermas, endi kuch bermas,
Xayoling – qalbimga sanchilgan armon.

Kuzlar kelaverar, yomg'irlar tanish,
Mudom yangrayverar taqdir jarangi.
O'tkinchi dunyoda, eski dunyoda,
Faqat sen mavjudsan, faqat sen yangi!

Jafolar bazmidan omon chiqdi dil!
Qolish va ketish bor, endi netaman?
Ikkimizni diydor etgan yoqlardan
Men sening ismingni olib ketaman...

(Qoldirib boʻlurmi axir hayot bor...)

B. Sa'dullayev