Vaqtingiz qancha chog' o'tsa u shunchalik qisqa tuyuladi. Yoki buning aksi. Bu o'tgan 1yil menda o'rtacha darajada o'tdi biroq biroz tig'iz(zich). Lekin, bu fikrni ma'lum darajada inkor qiluvchi qarashlar ham yo'q emas.
Yana bir shunga o'xshash fenomen mavjud bo'lib, u Janet's law deb ataladi. Fransuz nevrologi Pierre Janet taklif qilgan qonunga ko‘ra, vaqtni idrok qilish yoshga bog‘liq ravishda o‘zgaradi. Yosh ulg‘aygani sari vaqt tezroq o'tayotgandek tuyuladi.
Janet qonuni shuni tushuntiradiki, vaqt yosh ulg‘aygani sari tezroq o‘tayotgandek tuyuladi. Bolaligimizda bir yil juda uzoq davom etayotgandek ko‘rinadi, chunki u hayotimizning katta qismini egallaydi. Masalan, besh yoshli bola uchun bir yil uning hayotining beshdan bir qismiga teng bo‘ladi, bu esa juda katta vaqt bo‘lib tuyuladi. Ammo ellik yoshli odam uchun bir yil uning hayotining atigi ellikdan bir qismiga teng bo‘ladi va oldingi yillarga nisbatan qisqaroqdek seziladi.
Vaqtni idrok qilishimiz miyamizning qanday ishlashiga bog‘liq. Yoshligimizda biz uchun har bir narsa yangi bo‘ladi, ko‘p tajribalar va yangi ma’lumotlar olamiz. Bu esa miyamizga har bir daqiqani uzunroq his qilishga imkon beradi. Katta bo‘lganimizda esa hayotimizdagi ko‘p narsalar takroriy bo‘lib qoladi, biz odatlangan narsalarni sezmay qola boshlaymiz va vaqt "uchib ketayotgandek" tuyuladi. Bunga yana bir sabab esa yoshimiz qancha kattayaversa biz oladigan yuk, mas'uliyat ham og'irlashib boradi va biz ularni bajarishga urinarkanmiz vaqt tizg'ini yiroqlashib boraveradi.
Shu sababdan, bolalikdagi yozgi ta’til juda uzoq bo‘lib tuyulishi mumkin, lekin kattalar uchun bir yil hatto tezroq o‘tib ketayotgandek seziladi. Bu qonunni insonning xotira va tajribani yodlash jarayonlari ham qo‘llab-quvvatlaydi. Agar hayotimizda yangi va muhim hodisalar ko‘p bo‘lsa, vaqt nisbatan sekinroq o‘tayotgandek seziladi. Aksincha, hayotimiz bir maromda davom etsa, vaqt tezroq o‘tayotgandek tuyuladi.
Yana bir shunga o'xshash fenomen mavjud bo'lib, u Janet's law deb ataladi. Fransuz nevrologi Pierre Janet taklif qilgan qonunga ko‘ra, vaqtni idrok qilish yoshga bog‘liq ravishda o‘zgaradi. Yosh ulg‘aygani sari vaqt tezroq o'tayotgandek tuyuladi.
Janet qonuni shuni tushuntiradiki, vaqt yosh ulg‘aygani sari tezroq o‘tayotgandek tuyuladi. Bolaligimizda bir yil juda uzoq davom etayotgandek ko‘rinadi, chunki u hayotimizning katta qismini egallaydi. Masalan, besh yoshli bola uchun bir yil uning hayotining beshdan bir qismiga teng bo‘ladi, bu esa juda katta vaqt bo‘lib tuyuladi. Ammo ellik yoshli odam uchun bir yil uning hayotining atigi ellikdan bir qismiga teng bo‘ladi va oldingi yillarga nisbatan qisqaroqdek seziladi.
Vaqtni idrok qilishimiz miyamizning qanday ishlashiga bog‘liq. Yoshligimizda biz uchun har bir narsa yangi bo‘ladi, ko‘p tajribalar va yangi ma’lumotlar olamiz. Bu esa miyamizga har bir daqiqani uzunroq his qilishga imkon beradi. Katta bo‘lganimizda esa hayotimizdagi ko‘p narsalar takroriy bo‘lib qoladi, biz odatlangan narsalarni sezmay qola boshlaymiz va vaqt "uchib ketayotgandek" tuyuladi. Bunga yana bir sabab esa yoshimiz qancha kattayaversa biz oladigan yuk, mas'uliyat ham og'irlashib boradi va biz ularni bajarishga urinarkanmiz vaqt tizg'ini yiroqlashib boraveradi.
Shu sababdan, bolalikdagi yozgi ta’til juda uzoq bo‘lib tuyulishi mumkin, lekin kattalar uchun bir yil hatto tezroq o‘tib ketayotgandek seziladi. Bu qonunni insonning xotira va tajribani yodlash jarayonlari ham qo‘llab-quvvatlaydi. Agar hayotimizda yangi va muhim hodisalar ko‘p bo‘lsa, vaqt nisbatan sekinroq o‘tayotgandek seziladi. Aksincha, hayotimiz bir maromda davom etsa, vaqt tezroq o‘tayotgandek tuyuladi.