Odam qimmatbaho narsasini yo‘qotsa, achinadi. Tuhmatga qolsa boshini tog‘-u toshga uradi. Qadri yerga urilsa, isyon ko‘taradi. Yaqin kishilaridan ayrilsa, dod soladi. Lekin umidingdan ayrilsang g‘alati bo‘larkan. Hech nimaga, hech kimga, hatto o‘z qadringga ham achinmaysan. Dod solmaysan. Isyon ko‘tarmaysan… Go‘yo sen o‘lgansan. O‘zing o‘lib, quruq surating qolgan.