"Тадбиркорни айблаш хато, бу қонунлар ишлмаслиги ва кучли сиёсий институтлар мавжуд эмаслигининг оқибати. Биз оқибат билан курашишни ўрнига сабаб ҳақида фикр юритишимиз керак", деган абсурд гапларга негадир кўзим тушмади бу сафар.

Ҳа, қонун устувор жамиятларда бундай муаммоларнинг юзага келиш эҳтимоли кам, юзага келганда ҳам масала жамият фойдасига ижобий ҳал қилинади, қанақадир ҳокимнинг оғзаки ёки ёзма буйруғи шартмас. Бизникига ўхшаш қонун ишламайдиган жамиятларда "келинглар қонунни устувор қилиш ҳақида мулохаза юритайлик", деб ижтимоий тармоқларда тарғибот қилишдан кўра, борини қабул қилиб, бундай инсофсиз тадбиркорларга қарши курашиш чексиз марта фойдалироқ. #Сиёсийинститутларкерак деган хештег уйингизни олдидаги болалар майдончасини ва дарахтларни бульдозер ва бетон бинодан сақлаб қололмайди. Шундай экан, бундай инсофсиз одамларга қарши курашишнинг ягона йўли кескин оммавий танқид қилиш, токи бошқа шундай инсофсизлар бундай ҳаракатларга жамият тоқат қилмаслигини тушуниб етсин. Қонунсиз жамиятларда ягона нажот – инсоф.

Ҳокимга келсак, сувдан қуруқ чиқиш маҳоратига яна бир бор қойил қолмасдан илож йўқ.