#review #8th_book_in2025 #Jazosiz_tarbiya2 #176bet
Farzand Yaratganning omonati, uning kamolotida ota-ona, taʼlim muassasalari va jamiyatning muxim o'rni bor. Ayrimlar bola degani kattalar aytaniga ko'nib, yelkasini qisib turishi shart, aslo o'z fikrini bildirib maxmadonalik qilishi kerak emas, deb xisoblashadi. Bunday mute bolalar ulg'aygach jamiyatga nima bera oladi? Aslida farzandi bilan kichik yoshidanoq kattalardek suxbat qurgan, savollariga javob bergan, mexr bilan tarbiya qilgan ota-onalar bu xatti-xarakatlari bilan asl insonni tarbiyalaydilar! Bolalarni, avvalo, inson qilib tarbiyalash ota-ona va talim tizimining maqsadiga aylansa, biz tom ma'noda shaxs sifatida shakllangan xur fikrli, xar tomonlama yetuk avlodlarga ega bo'lamiz. Ana shunda bundan jamiyat xam, Vatan xam manfat ko'radi!
Farzand ota-ona qadrlagani uchun qadrli bòlib qolmaydi, u azaldan qadrli qilib yaratilgan, chunki u ham insondir. Agar ota-onalar farzandiga doim biror nima qilsang, seni yaxshi kòramiz desa, bolaning magjudligi yòqolob doim soxta shaxsiyat bilan yashashni boshlaydi.
Inson 3 turdagi taqlid turi bilan yuzlashadi: yaxshi taqlid, yomon taqlid va haqiqiy temprament. Yaxshi taqlid 2-3 yoshligida dadasining òtirishiga òxshab òtiriahi, akasi kabi kulishi, onasi kabi ovqat yeyishi, bu yaxsho taqlid, sababi bu vaqtda ozini kashf qilib, haqiqiy menini taqlid orqali shakllantiradi.
Yomon taqlid, asosan, 10 yoshdan boshlanib,hatto shu taqlid bilan òlishi ham mumkin, bu shundayki, bola òzining haqiqiy temperamentidan uyaladi. Ota-onasi doim unga qadrsizdek muomala qilganligi uchun, òzini shaxsiyatini hech kim yaxshi kòrib, qadrlamasligini òylaydi va barcha qadrlaydigan insonga aylanishga harakat qilib, shunday kuchli shaxsiyat egalariga òxshashga harakat qiladi, aynan shu sababli ba'zi bolalar ayrim kino qahramonlariga, oz doirasida hamma qadrlaydigan biror insonga òxshashga harakat qiladi,bu esa yomon taqliddir. Buning kelajakdagi kòrinishi, masalan ayollar biror aktrisalar kabi kiyinishga, yurish turishga intilishi kabilarda kòrinadi.
Bu kabi holatlar yuz bermasligi uchun, avvalo bolani yoshligidan qadrlashni, òzini sevishni òrgatish, u ham alohida shaxs, alohida individ ekanini tushintirish zarur.
Agar bunga kech bòlgan bòlsa, uni shaxsiyatini topishga kòmaklashish yoki psixolog yordamidan foydalanish kerak.
Sònggi hikoya esa juda ta'sirli bolakay imtihonlarga shuncha tayyorlanganki, bu psixikasiga juda yomon ta'sir etib, òzini òz qabridagi gul deb òylay boshlagan. Ota-onasi esa bu ish uchun òzlaridan juda xafa, ular farzandimiz imtihondan òtolmaganda ham bu qadar fojiali bòlmas edi deya bu haqida aytib beradilar.
Xullas, bu qismda ,asosan, kòp jabhada bolalar ta'limi haqida fap boradi, ularga ta'lim zarur, lekin ularning hissiy dunyosiga zarar bermagan holatda.
Farzand Yaratganning omonati, uning kamolotida ota-ona, taʼlim muassasalari va jamiyatning muxim o'rni bor. Ayrimlar bola degani kattalar aytaniga ko'nib, yelkasini qisib turishi shart, aslo o'z fikrini bildirib maxmadonalik qilishi kerak emas, deb xisoblashadi. Bunday mute bolalar ulg'aygach jamiyatga nima bera oladi? Aslida farzandi bilan kichik yoshidanoq kattalardek suxbat qurgan, savollariga javob bergan, mexr bilan tarbiya qilgan ota-onalar bu xatti-xarakatlari bilan asl insonni tarbiyalaydilar! Bolalarni, avvalo, inson qilib tarbiyalash ota-ona va talim tizimining maqsadiga aylansa, biz tom ma'noda shaxs sifatida shakllangan xur fikrli, xar tomonlama yetuk avlodlarga ega bo'lamiz. Ana shunda bundan jamiyat xam, Vatan xam manfat ko'radi!
Farzand ota-ona qadrlagani uchun qadrli bòlib qolmaydi, u azaldan qadrli qilib yaratilgan, chunki u ham insondir. Agar ota-onalar farzandiga doim biror nima qilsang, seni yaxshi kòramiz desa, bolaning magjudligi yòqolob doim soxta shaxsiyat bilan yashashni boshlaydi.
Inson 3 turdagi taqlid turi bilan yuzlashadi: yaxshi taqlid, yomon taqlid va haqiqiy temprament. Yaxshi taqlid 2-3 yoshligida dadasining òtirishiga òxshab òtiriahi, akasi kabi kulishi, onasi kabi ovqat yeyishi, bu yaxsho taqlid, sababi bu vaqtda ozini kashf qilib, haqiqiy menini taqlid orqali shakllantiradi.
Yomon taqlid, asosan, 10 yoshdan boshlanib,hatto shu taqlid bilan òlishi ham mumkin, bu shundayki, bola òzining haqiqiy temperamentidan uyaladi. Ota-onasi doim unga qadrsizdek muomala qilganligi uchun, òzini shaxsiyatini hech kim yaxshi kòrib, qadrlamasligini òylaydi va barcha qadrlaydigan insonga aylanishga harakat qilib, shunday kuchli shaxsiyat egalariga òxshashga harakat qiladi, aynan shu sababli ba'zi bolalar ayrim kino qahramonlariga, oz doirasida hamma qadrlaydigan biror insonga òxshashga harakat qiladi,bu esa yomon taqliddir. Buning kelajakdagi kòrinishi, masalan ayollar biror aktrisalar kabi kiyinishga, yurish turishga intilishi kabilarda kòrinadi.
Bu kabi holatlar yuz bermasligi uchun, avvalo bolani yoshligidan qadrlashni, òzini sevishni òrgatish, u ham alohida shaxs, alohida individ ekanini tushintirish zarur.
Agar bunga kech bòlgan bòlsa, uni shaxsiyatini topishga kòmaklashish yoki psixolog yordamidan foydalanish kerak.
Sònggi hikoya esa juda ta'sirli bolakay imtihonlarga shuncha tayyorlanganki, bu psixikasiga juda yomon ta'sir etib, òzini òz qabridagi gul deb òylay boshlagan. Ota-onasi esa bu ish uchun òzlaridan juda xafa, ular farzandimiz imtihondan òtolmaganda ham bu qadar fojiali bòlmas edi deya bu haqida aytib beradilar.
Xullas, bu qismda ,asosan, kòp jabhada bolalar ta'limi haqida fap boradi, ularga ta'lim zarur, lekin ularning hissiy dunyosiga zarar bermagan holatda.