#review #8th_book_in2025 #Jazosiz_tarbiya #Adam_Gunesh #272bet
Jazo bu tarbiya usuli emas, zulmdir.
Zòrovonlikning 3 turi mavjud: tibbiy, ruhiy, hissiy. Lekin, insonlarga eng kuchli ta'sir etuvchisi aynana hissiy zòrovonlikdir. Bu tashqi tomondan hech qanday yomon ta'siri yòqdek kòringani bilan u inson,ayniqsa, bola shaxsiyatini òldiradi.
Odamlar bolalarga mehrsizlik va jazo berish orqali ularni har qanday sinovga chidamli bòlishga undayman deb òylaydi vaholanki, jazo bilan tarbiyalangan bolalarda butun umr davomida qòrquv shakllanadi.
Ba'zida ota-onalar bolalariga jismonan hech qanday zarar yetkazmasalarda, ularning bolaning extiyoji bòlgan mehrni ham ma'lum shartlar evaziga, masalan, darsingni qilsang seni yaxshi kòraman, òyinchoqlaringni yiģishtirsang senga shokolad beraman, deb aytishlik, bu mehr emas, bu bola ruhiyatiga juda katta zarbadir. Negaki, qachondir, u bu ishlarni bajarolmasa, siz aytadigan yomon sòzdan, sizni xafa qilib qòyishdan shu qadar qòrqadiki, bu kelajakda faqat muvaffaqiyat uchun yashaydigan inson bòlishiga katta omil bòla oladi.
Kattalarning bolalarga muloyim va halimlik qilmasligiga asosiy sabab ularning aynan shunday zòravonlikka asoslangan tarbiyada katta bòlganliklari va bundan mamnun ekanliklarini aytishlaridir, biroq bu tarbiya asosi ham aynan "Sen yaxshi bòlishing kerak" degan tamoyil asosida va shuning uchun ham ular "Òzlarini yaxshi deb hisoblashlari" va òzlari tarbiya olgan sistemani yomonlash orqali noqobil farzand bòlib, ota-onasini xafa qilishdan qòrqishlari sabab bòladi.
Ota-onaning farzandiga yana bir zòravonligi bu uni doimo "Odamlar nima deydi" tamoyili asosida tarbiya qilayotganidir. Va aynan ular eng yaxshilari orqali odamlardan mehr kutadilar va aynan hissiy mehrga muhtoj insonlar doim mehmondorchilikda eng zòri òlsihga va faqat eng zòrlarini mehmonlarga ilinadilar, hatto òzi bu darajadagi sharoitda yashamasa ham(P.s/ balki, shuning uchun òzbeklarda mehmonxona boshqa uylardan ancha xashamatliroqdir).
Doimiy urush-janjal va kamsitishlarda òsgan bolalarda asta-sekin sezuvchanlik yòqoladi, ularga bir-ikki bor qattiq gapirganingizda sizga aks-ta'sir kòrsatishi, yiģlashi mumkin, ammo keyinchalik ular mashina yoki qòģirchoqqa chalģishga huddi operatsiya vaqtida hech narsani xis qilmaslik uchun "narkoz" berilgam holatga kelib òyinchoqlarini òynashda davom etishi yoki òzini uxlaganga solishlari mumkin va bu hissiy befarqlik holatidir. Eng achinarlisi esa, bu holat ulģayganda ham yòqolmaydu, faqat chalģotuvchi narsalar òzgarishi mumkin, masalan qòlingizdagi telefon, televizor yoki boshqa narsaga.
Xullas, shu kabi farzand tarbiyasi va psixologiyasiga oid jazosiz tarbiy metosiga asoslangan asar. Albatta, har bir insonni "men"ini topushga kòmaklashuvchi bòla oladi.
Jazo bu tarbiya usuli emas, zulmdir.
Zòrovonlikning 3 turi mavjud: tibbiy, ruhiy, hissiy. Lekin, insonlarga eng kuchli ta'sir etuvchisi aynana hissiy zòrovonlikdir. Bu tashqi tomondan hech qanday yomon ta'siri yòqdek kòringani bilan u inson,ayniqsa, bola shaxsiyatini òldiradi.
Odamlar bolalarga mehrsizlik va jazo berish orqali ularni har qanday sinovga chidamli bòlishga undayman deb òylaydi vaholanki, jazo bilan tarbiyalangan bolalarda butun umr davomida qòrquv shakllanadi.
Ba'zida ota-onalar bolalariga jismonan hech qanday zarar yetkazmasalarda, ularning bolaning extiyoji bòlgan mehrni ham ma'lum shartlar evaziga, masalan, darsingni qilsang seni yaxshi kòraman, òyinchoqlaringni yiģishtirsang senga shokolad beraman, deb aytishlik, bu mehr emas, bu bola ruhiyatiga juda katta zarbadir. Negaki, qachondir, u bu ishlarni bajarolmasa, siz aytadigan yomon sòzdan, sizni xafa qilib qòyishdan shu qadar qòrqadiki, bu kelajakda faqat muvaffaqiyat uchun yashaydigan inson bòlishiga katta omil bòla oladi.
Kattalarning bolalarga muloyim va halimlik qilmasligiga asosiy sabab ularning aynan shunday zòravonlikka asoslangan tarbiyada katta bòlganliklari va bundan mamnun ekanliklarini aytishlaridir, biroq bu tarbiya asosi ham aynan "Sen yaxshi bòlishing kerak" degan tamoyil asosida va shuning uchun ham ular "Òzlarini yaxshi deb hisoblashlari" va òzlari tarbiya olgan sistemani yomonlash orqali noqobil farzand bòlib, ota-onasini xafa qilishdan qòrqishlari sabab bòladi.
Ota-onaning farzandiga yana bir zòravonligi bu uni doimo "Odamlar nima deydi" tamoyili asosida tarbiya qilayotganidir. Va aynan ular eng yaxshilari orqali odamlardan mehr kutadilar va aynan hissiy mehrga muhtoj insonlar doim mehmondorchilikda eng zòri òlsihga va faqat eng zòrlarini mehmonlarga ilinadilar, hatto òzi bu darajadagi sharoitda yashamasa ham(P.s/ balki, shuning uchun òzbeklarda mehmonxona boshqa uylardan ancha xashamatliroqdir).
Doimiy urush-janjal va kamsitishlarda òsgan bolalarda asta-sekin sezuvchanlik yòqoladi, ularga bir-ikki bor qattiq gapirganingizda sizga aks-ta'sir kòrsatishi, yiģlashi mumkin, ammo keyinchalik ular mashina yoki qòģirchoqqa chalģishga huddi operatsiya vaqtida hech narsani xis qilmaslik uchun "narkoz" berilgam holatga kelib òyinchoqlarini òynashda davom etishi yoki òzini uxlaganga solishlari mumkin va bu hissiy befarqlik holatidir. Eng achinarlisi esa, bu holat ulģayganda ham yòqolmaydu, faqat chalģotuvchi narsalar òzgarishi mumkin, masalan qòlingizdagi telefon, televizor yoki boshqa narsaga.
Xullas, shu kabi farzand tarbiyasi va psixologiyasiga oid jazosiz tarbiy metosiga asoslangan asar. Albatta, har bir insonni "men"ini topushga kòmaklashuvchi bòla oladi.