Yaxshi suhbat bo’libdi.
Inson yil sayin o’sadi, o’zgarib boraveradi, undan qoladigan yagona narsa bu: uning nigohlari. Agar biror bir inson bilan bir necha yil oldin suhbat qurgan bo’lsangiz, u inson keyinchalik umuman boshqa ‘motive’da va ‘idealogiya’da bo’ladi.
Islom Karimov ‘case’ ni misol qilib olsak. Bu inson haqida turli xil qarashlar va shu bilan birgalikda ‘oppozitsiya’lar ham mavjud. O‘ylab ko’ring, siz mustaqil bo‘lishi kutilayotgan davlatning birinchi rahbarisiz. Bunday vaziyatda qanday strategiya ishlab chiqasiz? Kommunistik elitadan qochish yoki ulardan farq qilish imkoniyatiga ega bo‘larmidingiz? Har holda, 20-asrning 80-yillaridan keyin SSSR krizis davrini boshidan kechirishga tayyor edi, lekin bu uzun yillik ‘chirigan’ ideologiya ta’sirini inkor etish qiyin.
Karimovning prezidentlik davrini uch fazaga bo‘lgan bo’lardim:
1. 1989 - 1997 yillar: Bu davr O‘zbekistonning mustaqillikka intilishi jarayonida muhim ahamiyatga ega edi. Karimov ushbu bosqichda shaxsiy va siyosiy pozitsiyasini shakllantira boshladi, yangi davlat poydevorini qo‘yishga harakat qildi.
2. 1997 - 2005 yillar: Bu davrda Karimov mamlakatni barqarorlashtirishga va iqtisodiy rivojlanishni ta’minlashga e’tibor qaratdi. Qo‘llab-quvvatlovchi siyosat va iqtisodiy islohotlar orqali u o‘z mavqeini mustahkamlashga harakat qildi.
3. 2005 - 2016 yillar: Ushbu davrda Karimovning rahbarligida xalqaro aloqalar kengayib, ichki siyosatda qat’iy nazorat va repressiyalar davom etdi. Bu bosqichda mamlakat ichidagi ijtimoiy-siyosiy muhit yanada murakkablashdi.
Nima bo’lishidan qat’i nazar, bu ham bir tarix sahifalaridan biriga aylandi. Hech kimni tarafini olmoqchi emasman, shu bilan birgalikda yomonlamoqchi ham emasman. Real va neytral fikr bildirdim. Har bir kunni qadriga yeting, kechagi kuningiz tarixga aylandi, bugungi kuningiz bir lahza, kelajak esa doimgidek mavhum.
@bazarovscorner
Inson yil sayin o’sadi, o’zgarib boraveradi, undan qoladigan yagona narsa bu: uning nigohlari. Agar biror bir inson bilan bir necha yil oldin suhbat qurgan bo’lsangiz, u inson keyinchalik umuman boshqa ‘motive’da va ‘idealogiya’da bo’ladi.
Islom Karimov ‘case’ ni misol qilib olsak. Bu inson haqida turli xil qarashlar va shu bilan birgalikda ‘oppozitsiya’lar ham mavjud. O‘ylab ko’ring, siz mustaqil bo‘lishi kutilayotgan davlatning birinchi rahbarisiz. Bunday vaziyatda qanday strategiya ishlab chiqasiz? Kommunistik elitadan qochish yoki ulardan farq qilish imkoniyatiga ega bo‘larmidingiz? Har holda, 20-asrning 80-yillaridan keyin SSSR krizis davrini boshidan kechirishga tayyor edi, lekin bu uzun yillik ‘chirigan’ ideologiya ta’sirini inkor etish qiyin.
Karimovning prezidentlik davrini uch fazaga bo‘lgan bo’lardim:
1. 1989 - 1997 yillar: Bu davr O‘zbekistonning mustaqillikka intilishi jarayonida muhim ahamiyatga ega edi. Karimov ushbu bosqichda shaxsiy va siyosiy pozitsiyasini shakllantira boshladi, yangi davlat poydevorini qo‘yishga harakat qildi.
2. 1997 - 2005 yillar: Bu davrda Karimov mamlakatni barqarorlashtirishga va iqtisodiy rivojlanishni ta’minlashga e’tibor qaratdi. Qo‘llab-quvvatlovchi siyosat va iqtisodiy islohotlar orqali u o‘z mavqeini mustahkamlashga harakat qildi.
3. 2005 - 2016 yillar: Ushbu davrda Karimovning rahbarligida xalqaro aloqalar kengayib, ichki siyosatda qat’iy nazorat va repressiyalar davom etdi. Bu bosqichda mamlakat ichidagi ijtimoiy-siyosiy muhit yanada murakkablashdi.
Nima bo’lishidan qat’i nazar, bu ham bir tarix sahifalaridan biriga aylandi. Hech kimni tarafini olmoqchi emasman, shu bilan birgalikda yomonlamoqchi ham emasman. Real va neytral fikr bildirdim. Har bir kunni qadriga yeting, kechagi kuningiz tarixga aylandi, bugungi kuningiz bir lahza, kelajak esa doimgidek mavhum.
@bazarovscorner