Farrosh
Ko‘p mehnatkash bu farrosh ayol,
Allaqanday ma’yus, g‘amboda.
Xizmatini bajarar halol,
Qo‘li tekkan narsa – ozoda.
“Durrasini boshiga tang‘ib,
Tongda kelib, kirishsa ishga,
Ishxonada tozalik anqib,
Ko‘ngillarni chorlar yumushga.
Ko‘zdan qochgan chet sohalarga
Uning o‘zi ko‘ngilli oqsoch:
Kotibalar yo‘q xonalarga
Choylar damlab ulashar quvonch.
Rahmatlarni tinglaydi beun,
Beso‘zligi barchaga ma’qul…
…Qo‘llarida qaysidir bir kun
Paydo bo‘lar yolg‘izgina gul.
Antiqa gul! Go‘zal! Anvoyi!
Go‘yo Mone tanlaganday rang.
Tuman ichra gulbarglar yoyib,
Ko‘k tusida shundoq ochilgan.
– O! Qanday gul! Chiroyli ekan! –
Odamlarning yuzi yorishar.
Farrosh ayol ko‘zidagi g‘am
Nim tabassum nurga qorishar.
– Kimdir sizni sevadi behad! –
Hazilkashlar ko‘tarar g‘avg‘o.
U uyalar, kular bejur’at:
– Sovg‘a! Sovg‘a! Shunchaki sovg‘a!
So‘ng yumushlar yutadi uni,
Changlar arir stol, javondan.
Bugun uning tug‘ilgan kuni
Gulni sotib olgan do‘kondan.
Ko‘p mehnatkash bu farrosh ayol,
Allaqanday ma’yus, g‘amboda.
Xizmatini bajarar halol,
Qo‘li tekkan narsa – ozoda.
“Durrasini boshiga tang‘ib,
Tongda kelib, kirishsa ishga,
Ishxonada tozalik anqib,
Ko‘ngillarni chorlar yumushga.
Ko‘zdan qochgan chet sohalarga
Uning o‘zi ko‘ngilli oqsoch:
Kotibalar yo‘q xonalarga
Choylar damlab ulashar quvonch.
Rahmatlarni tinglaydi beun,
Beso‘zligi barchaga ma’qul…
…Qo‘llarida qaysidir bir kun
Paydo bo‘lar yolg‘izgina gul.
Antiqa gul! Go‘zal! Anvoyi!
Go‘yo Mone tanlaganday rang.
Tuman ichra gulbarglar yoyib,
Ko‘k tusida shundoq ochilgan.
– O! Qanday gul! Chiroyli ekan! –
Odamlarning yuzi yorishar.
Farrosh ayol ko‘zidagi g‘am
Nim tabassum nurga qorishar.
– Kimdir sizni sevadi behad! –
Hazilkashlar ko‘tarar g‘avg‘o.
U uyalar, kular bejur’at:
– Sovg‘a! Sovg‘a! Shunchaki sovg‘a!
So‘ng yumushlar yutadi uni,
Changlar arir stol, javondan.
Bugun uning tug‘ilgan kuni
Gulni sotib olgan do‘kondan.