"Afgʻonistonda bolalar koʻp, ammo bolalik yoʻq! "
Xa bu Holid Husayniyning mashhur asarlaridan biri. Asarda Amir va Hasan albatta Afgʻonistonlik Amir oʻqish, yozishga qiziqardi lekin Hasan oʻqish u yoqda tursin yozishni ham bilmas edi. Amir Hasan bu narsalarni bilmasligidan oʻzini dono sezardi unga bir dona ham harf oʻrgatmasdi Hasanning onasi Sanobar yengiltakroq boʻlib Hasanni tugʻib bir haftalardan soʻng qochib ketadi. Bu narsa Hasanning peshonasiga qandaydir maʼnoda tamgʻa boʻlib qoladi. Otasi Ali juda beozor xotini uni qancha tahqirlasa ham soʻksa ham indamay turardi. Amirning oyisi Sofiya Akramiy esa Amirni tugʻayotganda koʻp qon yoʻqotish natijasida olamdan oʻtadi. Alining oilasi Amirning uyida hizmatkorlar edi. Bu ikki bolakay bolalikdan birga katta boʻlishgan Hasan doimo Amirni yaxshi koʻrar va doim uni tarafini olib bolalardan qutqarar edi lekin Amir buni mutlaqo teskarisi Hasanni bolalar doʻpposlasa ham indamay turardi

P.s: Bilaman yozganlarim koʻpayib ketdi. Oʻylaymanki zeriktirib qoʻymaydi😁