Yuqoridagi sheʼrni bir do‘stim yozgan. Sheʼr deb atashimga o‘zi aslo rozi bo‘lmaydi. Yozganiga baʼzi tuzatishlar ham kiritib turadi. Masalan, xayolidagi “oppoq kapalak” oldin “oq chag‘alaylar” edi. U bilan baʼzan-baʼzan faqat bir suhbat davomidagina tushunarli, arzirli bo‘lgan mavzularda fikr so‘qishib qolamiz. “Muhabbat sariq va zangori, Men hech ham qo‘rqmayman o‘limdan”ning minglab maʼnolari, tagishoralarini topganmiz. Kuni kecha shu sheʼriga “kapalaklar”ni kiritib jo‘natgan va tagiga “men buni Xudoni sog‘inganimda yozgan ekanman” degan izohni qo‘shimcha qilgan ekan. Va hadisi sharifdan parcha keltirgan: “Hoy, ogoh bo‘linglar! Albatta, dunyo malʼundir, undagi bor narsa malʼundir...”. Necha kundirki nima deb javob berishni bilmayman. Faqat har eslaganimda tomog‘im achishaveradi.