Garchi muammolar ichida bo'lsam-da, bir nimalar yozgim kelyapti. Lekin qalbdagi hisni so'z bilan ifoda etishga ojizlik qilyapman. O'zimni o'zim anglolmay qoldim. Bir tomondan, "jannat"ning naqadar go'zalligini o'ylab quvonsam, boshqa bir tomondan, bu go'zallikdan mosuvo bo'lishdan qo'rqib, mahzunlikka yengilmoqdaman. Na xursandman, va na xafa. Kulmayotganim rost, lekin yig'laganim ham yo'q. Bir narsani qanchalik unutishni istaganingiz sari, u shunchalik xotirangizga o'rnashaveradi. Unutgandan ko'ra, erishgan yaxshi. Erishmoq uchun esa harakat qilmoq lozim. Bari Allohdan deyman-ku, tadbirdan ojiz qolayotganimni o'ylab, siqilaman. Eshigini qoqmay turib, mehmonga taklif qilganing kimsalar eshigini ochishi ham noma'lum hali. Ehtimol, mehmonlari bordir. Qalb g'ashligi nimaligini tushunayotgandekman go'yo. Shoyad, Madinaga yetsam, uning yomg'iri ostida biroz taskin topsam. Qalbim yo'qotgan sakiynatini qayta his qilsa. Qalbim xotirjam, iymonim mustahkam bo'lsa.

@Saidxon_Avazxonov