УЛАМОИ КИРОМ ВА ТОЛИБИ ИЛМЛАР ЭҲТИРОМГА ЭНГ ЛОЙИҚДИР
48 – МАКТУБ
Саййид Шайх Фаридга “Шариат ҳомилонлари бўлмиш уламои киромлар ва толиби илмларнинг таъзимига тарғиб” баёнида юборилди.
Аллоҳ субҳонаҳу анбиёлар сардори Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам (у зотга ва пайғамбарларга саловату саломлар бўлсин) ҳурматидан сизга душманлар устидан ғалаба ато қилсин.
Фақирларга навозиш (эркалатиш) килган марҳаматномаи киромингиз мутолаасига мушарраф бўлдим. Мавлоно Муҳаммад Қиличхон Муваффақни ҳақида, толиби илм ва сўфийлар учун бир оз ҳарж қилишни ёзган экансиз.
Толиби илмлар зикрини сўфийлар зикридан муқаддам қилишингиз сизнинг баланд ҳимматингиздандир. Шу нарса менга жуда маъқул келди. “Зоҳир ботиннинг унвони бўлади”, қавлига кўра, ботини шарифингизда ҳам мана шу жамоатни сўфийлардан муқаддам қилишлик пайдо бўлганидан умидворман.
"Ҳар бир идиш ўзида борини тўкади".
Толиби илмларни муқаддам қилишда шариатга ривож бериш бор. Зеро, шариатни қадрини кўтарувчи ва қоим қилувчилар мана шу инсонлар ҳисобланади. Ҳазрат Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг мазҳаб-у миллатлари ўша тоифа ила қоим бўлади. Эртага қиёмат куни тасаввуфдан эмас, шариат илмларидан сўралади.
Жаннатга доҳил бўлиш ва дўзахдан сақланишлик ҳам шариат ҳукмларига чегаралангандир. Анбиё алайҳимуссаломлар (коинотнинг томм дурлари) нинг барчаси ўзларининг шариатларига чорлаганлар ва нажот ҳам мана шунга вобастадир. Уларнинг пайғамбар қилиб жўнатилишидан мақсад ҳам шариатнинг таблиғидир. Шариатга ривож бериш ва унинг ҳукмларидан бирини ривожлантириш, ушбу Ислом шиори ва арконлари ўчиб, сусайган вақтда энг афзал ва яхши ишдир.
Аллоҳ йўлида минглаб рупийларни ҳаржлаш ҳам, шариат масалаларидан бирини тарвиж қилишга баробар бўла олмайди. Зеро, шариат масалаларидан бирини ривожлантиришда анбиё алайҳимуссалом (улар махлуқотларнинг энг улуғлари эдилар) га пайравлик ва бу феълда уларга шериклик бор. Собит қавл шуки, энг комил яхшиликлар у зот алайҳимуссаломга ато қилинган. Минг минглаб пулларни ҳарж қилишлар эса, ўша улуғлардан бошқаларга ҳам муяссар бўлаверади.
Яна бир далили шуки, аҳкоми шариатни бажо қилишда нафсга мукаммал мухолифлик борки, зеро, шариат нафсга мухолиф ўлароқ ворид бўлган. Аммо, амвол (моллар)ни ҳарж қилишда гоҳида нафсга мувофақат ҳам бўлиб қолади. Қачонки, амволни ҳаржи шариатни таъйиди ва мазҳабини ривожи учун бўлса, унда катта даражотлар бор. Ушбу ният ила озгина пул сарф қилиш, бошқа ният ила минглаб сарфлашга баробар бўлади.
Бу ерда “Мо сиво Аллоҳ” (Аллоҳдан бошқа нарса) га гирифтор бўлган толиби илм, “Мо сиво Аллоҳ” дан озод бўлган сўфийдан қандай қилиб афзал бўлади?”, дея савол қила кўрманг-ки, унинг жавобига биз “Мазкур озод сўфий, гапни ҳақиқатини ҳосил қилмаган. Толиби илм эса, бовужуди мосиво Аллоҳга гирифтор бўлган бўлса ҳам, халқни нажотига сабаб бўлган. Зеро, аҳкоми шарийяни етказиш агарчи ўзи ундан манфаат ҳосил қилмаса ҳам, унга ҳосил бўлди.
Сўфий эса, мосиво Аллоҳдан озод бўлса ҳам, фақатгина ўз нафсини қутқаради халос. Халққа ундан биронта манфаат йўқдир. Собит нарса шуки, қайси кимсага кўплаб одамлар нажоти боғлиқ бўлса, бошқа одамдан яхшироқ бўлаверади. Қайси сўфий фано ва бақо, сайри аниллоҳ ва биллоҳдан кейин, дунё (махлуқот) га қайтарилган бўлса ва халқни тўғри йўлга чақириш фаризаси вазифаси юклатилган ва шу мақомга етказилган бўлса бўлса, у кимсага нубувват мақомидан бир хисса ҳосил бўлиб, шариат таблиғчиларидан бўлади.
У сўфий ҳам уламолар ҳукмида бўлади.
Бу Аллоҳнинг фазлидурки, уни кимга хоҳласа ато қилади. Аллоҳ таоло буюк фазл соҳибидир.
Имом Раббоний Аҳмад Сарҳиндий раҳимаҳуллоҳ.
"Мактуботи имом Раббоний". 1-жилд.
Суннатуллоҳ АБДУЛБОСИТ
https://t.me/Sabotul_ojizinn href='' rel='nofollow'>
48 – МАКТУБ
Саййид Шайх Фаридга “Шариат ҳомилонлари бўлмиш уламои киромлар ва толиби илмларнинг таъзимига тарғиб” баёнида юборилди.
Аллоҳ субҳонаҳу анбиёлар сардори Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам (у зотга ва пайғамбарларга саловату саломлар бўлсин) ҳурматидан сизга душманлар устидан ғалаба ато қилсин.
Фақирларга навозиш (эркалатиш) килган марҳаматномаи киромингиз мутолаасига мушарраф бўлдим. Мавлоно Муҳаммад Қиличхон Муваффақни ҳақида, толиби илм ва сўфийлар учун бир оз ҳарж қилишни ёзган экансиз.
Толиби илмлар зикрини сўфийлар зикридан муқаддам қилишингиз сизнинг баланд ҳимматингиздандир. Шу нарса менга жуда маъқул келди. “Зоҳир ботиннинг унвони бўлади”, қавлига кўра, ботини шарифингизда ҳам мана шу жамоатни сўфийлардан муқаддам қилишлик пайдо бўлганидан умидворман.
"Ҳар бир идиш ўзида борини тўкади".
Толиби илмларни муқаддам қилишда шариатга ривож бериш бор. Зеро, шариатни қадрини кўтарувчи ва қоим қилувчилар мана шу инсонлар ҳисобланади. Ҳазрат Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг мазҳаб-у миллатлари ўша тоифа ила қоим бўлади. Эртага қиёмат куни тасаввуфдан эмас, шариат илмларидан сўралади.
Жаннатга доҳил бўлиш ва дўзахдан сақланишлик ҳам шариат ҳукмларига чегаралангандир. Анбиё алайҳимуссаломлар (коинотнинг томм дурлари) нинг барчаси ўзларининг шариатларига чорлаганлар ва нажот ҳам мана шунга вобастадир. Уларнинг пайғамбар қилиб жўнатилишидан мақсад ҳам шариатнинг таблиғидир. Шариатга ривож бериш ва унинг ҳукмларидан бирини ривожлантириш, ушбу Ислом шиори ва арконлари ўчиб, сусайган вақтда энг афзал ва яхши ишдир.
Аллоҳ йўлида минглаб рупийларни ҳаржлаш ҳам, шариат масалаларидан бирини тарвиж қилишга баробар бўла олмайди. Зеро, шариат масалаларидан бирини ривожлантиришда анбиё алайҳимуссалом (улар махлуқотларнинг энг улуғлари эдилар) га пайравлик ва бу феълда уларга шериклик бор. Собит қавл шуки, энг комил яхшиликлар у зот алайҳимуссаломга ато қилинган. Минг минглаб пулларни ҳарж қилишлар эса, ўша улуғлардан бошқаларга ҳам муяссар бўлаверади.
Яна бир далили шуки, аҳкоми шариатни бажо қилишда нафсга мукаммал мухолифлик борки, зеро, шариат нафсга мухолиф ўлароқ ворид бўлган. Аммо, амвол (моллар)ни ҳарж қилишда гоҳида нафсга мувофақат ҳам бўлиб қолади. Қачонки, амволни ҳаржи шариатни таъйиди ва мазҳабини ривожи учун бўлса, унда катта даражотлар бор. Ушбу ният ила озгина пул сарф қилиш, бошқа ният ила минглаб сарфлашга баробар бўлади.
Бу ерда “Мо сиво Аллоҳ” (Аллоҳдан бошқа нарса) га гирифтор бўлган толиби илм, “Мо сиво Аллоҳ” дан озод бўлган сўфийдан қандай қилиб афзал бўлади?”, дея савол қила кўрманг-ки, унинг жавобига биз “Мазкур озод сўфий, гапни ҳақиқатини ҳосил қилмаган. Толиби илм эса, бовужуди мосиво Аллоҳга гирифтор бўлган бўлса ҳам, халқни нажотига сабаб бўлган. Зеро, аҳкоми шарийяни етказиш агарчи ўзи ундан манфаат ҳосил қилмаса ҳам, унга ҳосил бўлди.
Сўфий эса, мосиво Аллоҳдан озод бўлса ҳам, фақатгина ўз нафсини қутқаради халос. Халққа ундан биронта манфаат йўқдир. Собит нарса шуки, қайси кимсага кўплаб одамлар нажоти боғлиқ бўлса, бошқа одамдан яхшироқ бўлаверади. Қайси сўфий фано ва бақо, сайри аниллоҳ ва биллоҳдан кейин, дунё (махлуқот) га қайтарилган бўлса ва халқни тўғри йўлга чақириш фаризаси вазифаси юклатилган ва шу мақомга етказилган бўлса бўлса, у кимсага нубувват мақомидан бир хисса ҳосил бўлиб, шариат таблиғчиларидан бўлади.
У сўфий ҳам уламолар ҳукмида бўлади.
Бу Аллоҳнинг фазлидурки, уни кимга хоҳласа ато қилади. Аллоҳ таоло буюк фазл соҳибидир.
Имом Раббоний Аҳмад Сарҳиндий раҳимаҳуллоҳ.
"Мактуботи имом Раббоний". 1-жилд.
Суннатуллоҳ АБДУЛБОСИТ
https://t.me/Sabotul_ojizinn