#ОЛЧАГУЛ
2-фасл
164
— Сабиҳа, — Аброр қўлидагиларни эшик олдида қўяркан, ҳар куни чиройли табассум билан кутиб оладиган аёли бугун чиқмаганига бироз ҳайрон бўлди, — тинчликмикин ишқилиб? — ичкарига кирди, — ойи, Сабиҳа.
— Шу ердаман ўғлим, — хонаси тарафдан ойисининг овози эшитилди.
— Сабиҳа қаерда? — савол берганча кириб келаркан, оёғининг товон қисми ишиб кетган Сабиҳага кўзи тушиши билан, — нима бўлди? — шошиб ёнига келиб ўтирди.
— Неча марта қўй болам десам ҳам дераза артаман деб юқорига чиқиб йиқилиб тушди, — Каромат опа вазиятни тушунтирган бўлди.
— Нега деразаг чиқдинг? — Аброрнинг қошлари чимирилди, — жиддий жароҳат олганингда нима бўларди.
— Дераза чанг бўлган экан, шуни артиб олай дегандимда. Оёғим сирпаниб кетишини билмагандим, — Сабиҳа бошини қуйи солиб гапирди.
— Эртагаёқ уй тозалаш хизматидан одам чақиртираман. Ҳамма жойни чиройли қилиб бериб кетишади. Ҳар ҳафта келадиган қилиб гаплашаман. Сен энди уй ишларини қилмайсан. Мана ойим билан гаплашиб, телевизор кўриб ўтирасан.
— Лекин мен келин...
— Сен энг аввало мени рафиқамсан ва мен учун соғлиғинг муҳим.
— Мен нима дегандим? — Каромат опа келинига маъноли кулиб қўйдида ёшларни ёлғиз қолдирганча чиқиб кетди.
Аброр Олмагул билан охирги учрашувдан кейин оиласини танлашга қарор қилганидан буён унинг ҳаётида ҳаммаси яхши. Сабиҳа билан ҳам муносабатлари аъло. Кун ўтгани сари унга меҳри тушиб бормоқда. Ойиси унга шундай жуфти ҳалол танлаб берганидан хурсанд.
🌺🌺🌺
Фурқат сал жонлаганидан Собир ака ўғли ва аёлини олиб қишлоқдан кўчиб кетди. Фурқат сабаб бу қишлоқда бош кўтариб юришга уяладиган бўлиб қолганди. Уларни ҳеч ким танимайдиган, умуман бегона жойларга кетишди. Фурқат энди хотин-қизларни кўрганда шунчаки ютуниб қўйишдан нарига ўтолмайдиган аҳволда эди. Энди уни уйлантиргандан ҳам фойда йўқ. Унга ўхшаган эр кимга ҳам керак?
Нима қилиб қўйганини энди-энди тушунаётган Фурқат ҳар кун минг марта ўлимига рози бўлиб, ўзини ўлдиришга ҳаракат қилар, лекин ҳар сафар ўлим ундан юз ўгириб кетар ва шундай пайтда Фурқат ич-ичидан ўкириб йиғларди.
2-фасл
164
— Сабиҳа, — Аброр қўлидагиларни эшик олдида қўяркан, ҳар куни чиройли табассум билан кутиб оладиган аёли бугун чиқмаганига бироз ҳайрон бўлди, — тинчликмикин ишқилиб? — ичкарига кирди, — ойи, Сабиҳа.
— Шу ердаман ўғлим, — хонаси тарафдан ойисининг овози эшитилди.
— Сабиҳа қаерда? — савол берганча кириб келаркан, оёғининг товон қисми ишиб кетган Сабиҳага кўзи тушиши билан, — нима бўлди? — шошиб ёнига келиб ўтирди.
— Неча марта қўй болам десам ҳам дераза артаман деб юқорига чиқиб йиқилиб тушди, — Каромат опа вазиятни тушунтирган бўлди.
— Нега деразаг чиқдинг? — Аброрнинг қошлари чимирилди, — жиддий жароҳат олганингда нима бўларди.
— Дераза чанг бўлган экан, шуни артиб олай дегандимда. Оёғим сирпаниб кетишини билмагандим, — Сабиҳа бошини қуйи солиб гапирди.
— Эртагаёқ уй тозалаш хизматидан одам чақиртираман. Ҳамма жойни чиройли қилиб бериб кетишади. Ҳар ҳафта келадиган қилиб гаплашаман. Сен энди уй ишларини қилмайсан. Мана ойим билан гаплашиб, телевизор кўриб ўтирасан.
— Лекин мен келин...
— Сен энг аввало мени рафиқамсан ва мен учун соғлиғинг муҳим.
— Мен нима дегандим? — Каромат опа келинига маъноли кулиб қўйдида ёшларни ёлғиз қолдирганча чиқиб кетди.
Аброр Олмагул билан охирги учрашувдан кейин оиласини танлашга қарор қилганидан буён унинг ҳаётида ҳаммаси яхши. Сабиҳа билан ҳам муносабатлари аъло. Кун ўтгани сари унга меҳри тушиб бормоқда. Ойиси унга шундай жуфти ҳалол танлаб берганидан хурсанд.
🌺🌺🌺
Фурқат сал жонлаганидан Собир ака ўғли ва аёлини олиб қишлоқдан кўчиб кетди. Фурқат сабаб бу қишлоқда бош кўтариб юришга уяладиган бўлиб қолганди. Уларни ҳеч ким танимайдиган, умуман бегона жойларга кетишди. Фурқат энди хотин-қизларни кўрганда шунчаки ютуниб қўйишдан нарига ўтолмайдиган аҳволда эди. Энди уни уйлантиргандан ҳам фойда йўқ. Унга ўхшаган эр кимга ҳам керак?
Нима қилиб қўйганини энди-энди тушунаётган Фурқат ҳар кун минг марта ўлимига рози бўлиб, ўзини ўлдиришга ҳаракат қилар, лекин ҳар сафар ўлим ундан юз ўгириб кетар ва шундай пайтда Фурқат ич-ичидан ўкириб йиғларди.