Alisher Navoiyning "Kelmadi" gʻazali Paygʻambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamga bagʻishlangan. Ushbu gʻazalda shoir Paygʻambarimizning vafotidan keyin ummatning unga boʻlgan sogʻinchi va hijron iztirobini ifoda etgan.

Navoiy gʻazalning har bir misrasida Paygʻambarimizning diydoriga yetishish umidini aks ettiradi va u zotning vafotidan keyingi dardini soʻz bilan tarannum etadi. Uning bu gʻazali ishqiy emas, balki tasavvufiy va maʼnaviy mohiyatga ega bo‘lib, musulmon ummatining paygʻambar sogʻinchi bilan yoʻgʻrilgan.