Shunchaki o'tirib, hayotdan nolish - bu eng osoni. Undan ham yomoni boshqalarni ayblash, o'zini emas. Ha, hayotda depressiya, azobli kunlar, alamlar ko'pchilikda bo'ladi. Lekin uni uzoqqa cho'zilishi normal holat emas.

Hammasiga qo'l siltash - insonning qarori. Ongli ravishda qabul qilingan qaror. Umr o'tayotganligini, har bir soniya g'animatligini bilgan holda harakatlanish ham insonning qarori.

Ha, yiqilish - tabiiy holat. Bu ham muvaffaqiyat zinasidagi bitta pog'ona. Ammo yiqilishni fojia deguvchilar oqibatda natijaga erisha olmagach, "omadsizman" deya harakatdan to'xtashadi.

Do'stim, bu dunyo to'xtamasdan harakatda. Nega endi sen to'xtab turishing kerak? Nega endi sen yiqilgach, qayta turmasliging kerak? Sen hayotdan noliyotgan vaqting, boshqa joyda kimdir oyoqqa turib, yurishda davom etyapti. Ichingdagi potensialni his qilgin!