Farididdin Attor hazratlaridan rivoyat bor:
Emishki, mamlakatda odam roppa-rosa oʻn yil podsho boʻlarkan. Oʻninchi yilning soʻnggi kuni adogʻiga yetgach, podshoni taxtdan tushirib, qayiqqa oʻtkazisharkan-da kimsasiz orolga olib borib, qip-yalangʻoch holida tashlab kelisharkan.
Navbatdagi odam podsho boʻlib taxtga oʻtirgach, yum-yum yigʻlarmish. Vaziri ajablanib: «Shohim, nega qaygʻurasiz?» deb soʻrabdi. «Nega yigʻlamay, axir mening ham qismatim salaflarim kabidir. Oʻn yil oʻtgach, meni ham kimsasiz orolga qoʻyib keladilar. Oʻn yillik kayf-u safo evaziga azob-uqubat chekaman. Oqibatda ilon-chayonlarga yem boʻlaman» debdi. Shohning baxtiga vaziri dono ekan. U debdiki: «Ey, zukko shohim, hamonki shunga aqlingiz yetibdi, endi bir ish qiling: oʻzingizni behuda kayf-u safodan tiyingda buning evaziga oʻsha kimsasiz orolni obod etishga kirishing. Daraxt eking, bogʻ qiling. Shunda sizni azob emas, rohat kutajak». Bu maslahat podshohga maʼqul kelibdi.
@Kitobshunoslik – Sizga eng yaxshisini ilinadi!
Emishki, mamlakatda odam roppa-rosa oʻn yil podsho boʻlarkan. Oʻninchi yilning soʻnggi kuni adogʻiga yetgach, podshoni taxtdan tushirib, qayiqqa oʻtkazisharkan-da kimsasiz orolga olib borib, qip-yalangʻoch holida tashlab kelisharkan.
Navbatdagi odam podsho boʻlib taxtga oʻtirgach, yum-yum yigʻlarmish. Vaziri ajablanib: «Shohim, nega qaygʻurasiz?» deb soʻrabdi. «Nega yigʻlamay, axir mening ham qismatim salaflarim kabidir. Oʻn yil oʻtgach, meni ham kimsasiz orolga qoʻyib keladilar. Oʻn yillik kayf-u safo evaziga azob-uqubat chekaman. Oqibatda ilon-chayonlarga yem boʻlaman» debdi. Shohning baxtiga vaziri dono ekan. U debdiki: «Ey, zukko shohim, hamonki shunga aqlingiz yetibdi, endi bir ish qiling: oʻzingizni behuda kayf-u safodan tiyingda buning evaziga oʻsha kimsasiz orolni obod etishga kirishing. Daraxt eking, bogʻ qiling. Shunda sizni azob emas, rohat kutajak». Bu maslahat podshohga maʼqul kelibdi.
@Kitobshunoslik – Sizga eng yaxshisini ilinadi!