So'fiy jilmaydi va dedi:
– Agar shunday deb o‘ylasang, men seni bir hikoya orqali javobga yaqinlashtiraman.

So'fiy uni katta daryoning bo‘yiga olib bordi. Daryo ustida ulkan bir ko‘prik qurilgan edi. So'fiy ko‘prikka ishora qilib dedi:
– Bu ko‘prik haqida nima deysan?

Mag‘rur kishi javob berdi:
– Bu ko‘prik ulug‘vor! U odamlarni bir sohildan ikkinchi sohilda olib o‘tadi. Bu haqiqiy mahorat mahsuli.

•┈•┈•┈•┈•❁✿❁•┈•┈•┈•┈•

So'fiy jilmayib so‘radi:
– Lekin bu ko‘prik oddiy g‘isht va yog‘ochlardan qilingan emasmi? Nima uchun u ulug‘vor bo‘lib ko‘rinadi?

Mag‘rur kishi o‘ylanib dedi:
– Chunki bu g‘isht va yog‘ochlar bir maqsad uchun birlashgan. Ular shunchaki bir o‘ram material bo‘lmay, o‘zaro bog‘lanib, ma’noli bir inshoot hosil qilishgan.

So'fiy boshini qimirlatib dedi:
– Tasavvuf ham mana shu ko‘prik kabidir. U qalbning ikki sohilini – dunyoviylik va ilohiylikni bog‘laydi. Odamlar esa ko‘pincha faqat g‘ishtlarni – tashqi so‘zlarni va harakatlarni ko‘rib, uning haqiqiy ma’nosini anglamaydilar. Tasavvufni tushunish uchun uni ko‘prik sifatida ko‘ra bilish kerak.

•┈•┈•┈•┈•❁✿❁•┈•┈•┈•┈•

Mag‘rur kishi sukut saqladi va dedi:
– Men faqat g‘ishtlarni ko‘rardim. Endi esa ko‘prikni anglab yetdim.

So'fiy dedi:
– Haqiqatni bilmoqchi bo‘lsang, uning bo‘laklariga emas, butunligiga qarashni o‘rgan. Shunda sen tasavvufni ham tushunasan.

Mag‘rur kishi endi o‘z bilimi va mag‘rurligini bir chetga qo‘yib, qalb ko‘prigi bilan haqiqatni izlashni boshladi...

Biz suyukliga yetkarishga vositamiz. Yo‘lga kirganlarga lozimdirki, oqibat bizdan ayrilib, suyukliga yetishsinlar.
~ Hazrati Buzrukvor Xoja Shoh Bahouddin Naqshband (q.s)