Tuproqshunos olim sifatida aytishim mumkinki, xazonga o‘t qo‘yish – yerga nisbatan o‘ta shafqatsizlikdir. Bu holat ekologiyaga katta zarar keltirishidan tashqari, tuproqning muayyan qismini butunlay kuydirib, jonsiz massaga aylantiradi. Uning o‘zini qayta tiklab olishi uchun yillar talab etiladi. Odamlarga rizq-ro‘z berayotgan saxovatli ona zaminni e’zozlab, uning quvvatini oshirish o‘rniga o‘ylab-netib o‘tirmasdan o‘t qo‘yish... Bu ham yetmaganday, “bag‘ri kuygan” sho‘rlik tuproqqa takroriy ekinlar ekib, undan yana hosil kutish... Bu ishlarni aql bilan tushunish qiyin.