#ФАРИШТАЛИККA_DAЪВОЙИМ_ЙЎҚ
#Но_74
#МУАЛЛИФ_САИДОРА
Жаҳонгир Зебони кўриб бирдан юзида жилмайиш пайдо бўлди аммо ёнида Одилни кўриб ғалати бўлиб қолди. Яна ўша бола... Бу болани Зебо билан кўп кўряпман...
-Ассалому алайкум - уларга яқинлашди Жаҳонгир
-Ваалайкум ассалом - Одил жилмайди
У Шўха билан қўл бериб елка уриштириб сўрашди... Зебога ўткир нигоҳлар билан қаради.
Зебо уни олдида ўзини айбдорона ҳис қилар, минг ҳижолат билан уяцираб кўзини олиб қочаркан
-Яхшимисиз Жаҳонгир -деёлди ҳолос
-Кел кир Жаҳонгир, Шўха уни студия ичкарисига етаклаб олиб кириб кетди...
-Зебодаги ўзгаришни пайқаган Одил бир унга бир Жаҳонгирга назар ташлади.
-Жуда чиройли омадингни берсин!, бугун ишим кўп, мен кетақолай ,тўғриси ҳурматинг учун бирровга кирай дегандим майли...Жаҳонгир Шўха билан ҳайрлашди ва Зебога ҳам майли ҳайр дегандек бош ирғиди...
У эшикдан тезда чиқиб кетди...Зебо шундай ҳижолат бўлгандики, ўзини ноқулай сезганидан юзлари қизариб кетганди...У шошиб Жаҳонгирнинг орқасидан чиқиб кетди... У орқасига ҳам қарамай терс кетаётган Жаҳонгирни орқасидан бироз юрди ва уни чақирди:
-Жаҳонгир
Жаҳонгир Зебони овозини эшитиши билан орқасига даст бурилди. Зебо эса у томон йўналди...
-Ҳалиги...ўтган кунги дилхира учрашув учун узр, сени ноқулай вазиятга тушириб қўймоқчимасдим
-Ҳа йўға нега бирор зарур ишинг чиққанки, келолмагансан, тушунаман!
Ё товба нега бунча илтифотли бўлмаса бу, қилт этмайдия...ўйлади Зебо
-Жаҳонгир ўзи сендан бир нарсани илтимос қилгани чақирган эдим- базўр гап бошлади Зебо
-Нимани -Жаҳонгирнинг жавоб кутаётган кўзлари ёниб турарди...
Давоми бор...
#Но_74
#МУАЛЛИФ_САИДОРА
Жаҳонгир Зебони кўриб бирдан юзида жилмайиш пайдо бўлди аммо ёнида Одилни кўриб ғалати бўлиб қолди. Яна ўша бола... Бу болани Зебо билан кўп кўряпман...
-Ассалому алайкум - уларга яқинлашди Жаҳонгир
-Ваалайкум ассалом - Одил жилмайди
У Шўха билан қўл бериб елка уриштириб сўрашди... Зебога ўткир нигоҳлар билан қаради.
Зебо уни олдида ўзини айбдорона ҳис қилар, минг ҳижолат билан уяцираб кўзини олиб қочаркан
-Яхшимисиз Жаҳонгир -деёлди ҳолос
-Кел кир Жаҳонгир, Шўха уни студия ичкарисига етаклаб олиб кириб кетди...
-Зебодаги ўзгаришни пайқаган Одил бир унга бир Жаҳонгирга назар ташлади.
-Жуда чиройли омадингни берсин!, бугун ишим кўп, мен кетақолай ,тўғриси ҳурматинг учун бирровга кирай дегандим майли...Жаҳонгир Шўха билан ҳайрлашди ва Зебога ҳам майли ҳайр дегандек бош ирғиди...
У эшикдан тезда чиқиб кетди...Зебо шундай ҳижолат бўлгандики, ўзини ноқулай сезганидан юзлари қизариб кетганди...У шошиб Жаҳонгирнинг орқасидан чиқиб кетди... У орқасига ҳам қарамай терс кетаётган Жаҳонгирни орқасидан бироз юрди ва уни чақирди:
-Жаҳонгир
Жаҳонгир Зебони овозини эшитиши билан орқасига даст бурилди. Зебо эса у томон йўналди...
-Ҳалиги...ўтган кунги дилхира учрашув учун узр, сени ноқулай вазиятга тушириб қўймоқчимасдим
-Ҳа йўға нега бирор зарур ишинг чиққанки, келолмагансан, тушунаман!
Ё товба нега бунча илтифотли бўлмаса бу, қилт этмайдия...ўйлади Зебо
-Жаҳонгир ўзи сендан бир нарсани илтимос қилгани чақирган эдим- базўр гап бошлади Зебо
-Нимани -Жаҳонгирнинг жавоб кутаётган кўзлари ёниб турарди...
Давоми бор...