мендан покроқ эди. Эшитаяпсизми фохишалар
ҳам мендан афзалроқ эди...
Нафосат ўтмишнинг аянчли хотираларини
эслаб бор овозда йиғлаб юборди. Камила ҳам
унинг қора ўтмишини эшитиб беихтиёр кўзига
ёш олди. Бу вазиятда қизга қандай далда
беришни ҳам билмаётган эди. Нима десин?
Ҳамма айтадиган сийқаси чиқиб кетган
баҳона "Ҳали ҳаммаси яхши бўлади"
десинми? Қани нимаси яхши бўларкан? Бир
эмас еттита эркакнинг чангалида қолган
номуси аёвсиз топталган қизнинг ҳаёти
қандай яхши бўлар экан?
- Йиғланг, ичингиздаги бор ғуборларни
чиқариб олинг - Камила уни махкам бағрига
босганча, ўзи ҳам қизга қўшилиб йиғларди.
Нафосат силкиниб силкиниб йиғлаб, бироз ўзига
келгач Камиланинг бағридан чиқиб қизга
қизариб кетган кўзлари билан "давом этайми?"
деган нигоҳда қаради.
- Бугун барча нарсани гапириб берсангиз,
эртанги оғир кундан қутуласиз яъни эртагаяна қайта бу ўтмишга қайтмаймиз - деди
Камила табассум қилишга уруниб.
Нафосат бош ирғаганча яна сўзида давом
этди...
* * * * * *
Ўша кун улар ўзларига керакли нарсани олиб
бўлишган, бари тонгда кетишди, фақат
Аваздан ташқари.
- Иш ҳаққинг - Аваз мен ётган хонага кириб
бир тўплам юзталик долларни ёнимга отди -
яхши ишладинг, дўстларим мамнун. Яна
сени тусаб қолишса-а... - тобора менга
яқинлашиб келаётган юзига туфлаб
юбордим. У кўзларини қаттиқ сиққанча жимиб
қолди.
- Аллоҳ жазоингни берсин сен ифлосни, сен ҳам
мендек хор бўлмасанг рози эмасман. Оша
дўстларинг билан пароканда бўлиб кетмасанг
рози эмасман. Ҳаммангизга лаънатлар бўлсин,
дўзахнинг ўтида ёниб кул бўлинг... - тарсаки
зарбидан жим бўлиб қолдим.
- Ҳов қ...... - юзини артиб бўйнимдан буғиб
олди - тирик қолай десанг тилингни калталат.
Шарманда бўлмай десанг унингни ўчир
эшитдингми? Агар яна бир марта менга
хурматсизлик қилсанг илк кечамизни бутун
дунё кўради тушундингми?
ТУШУНДИНГМИ ДEДИМ СEНГА - унинг
ўшқиришидан базор бошимни қимирлатдим.
Бўйнимни қўйиб юборгач чуқур чуқур
нафас олганча, ўзимга келишга урундим.
- Бир икки кун шу ерда қол, изларинг йўқолсин- у танамга ижирғиниб қараб сўзида давом этди
- Кейин келиб ўзим уйинга ташлаб қўяман.
Ҳайҳотдек уйда яна ёлғиз қолдим. У
кетгач ер муштлаганча бор овозимда
йиғлай бошладим. Ўзимга ачиниб йиғладим,
ўзимдан нафратланиб йиғладим, тундаги
топталишлар сабаб йиғладим, йигитлар қўлида
алмашганимга йиғладим, фохишадан баттар
муомала қилишганига йиғладим. Шу қадар
йиғладимки орадан қанчадир вақт ўтгач
томоғим қирилиб овозим ҳам чиқмай қолди.
Шунда кўзимга кўзгу кўриниб буларнинг
баридан қутулиш ечимини топгандек
бўлдим. Кўзгуни синдириб катта бўлагини
қўлимга олдим.
- Отажон, онажон мени кечирингизлар, мендек
гуноҳкор, сизларга харом бўлган қизингизни
кечирингизлар. Аллоҳнинг иродасига ишонмай
омонатига хиёнат қилаётган қизингизни
кечирингизлар. Мени ортиқ бардошим
етмайди. Чарчадим ортиқ чидай
олмайман...
Йиғлаганча кўзгу парчасини қўл томирим
устида тутиб турар эканман. Яшин ургандек
мийямда нимадир пайдо бўлди. Ўша
нимадир мени шунчаки ўлиб кетишимга
тўсқинлик қилаётганди. Бу нимадирнинг номи
эса ҚАСОС эди. Ҳа қасос! Мен шунчаки ўлиб
кетишга ҳаққим йўқ. Мен буёқда ўлиб
кетаман-у, улар уёқда ялло қилиб
юришадими? Асло! Мен бунга ҳеч қачон
йўл қўймайман. Улар мени хўрлашганлари
учун ҳали жавоб беришади. Барчаси!Бир кун ўтди ҳамки Аваз келмади. Мен бу
орада ўзимни тартибга келтириб, уларнинг
умрини жаҳаннамга айлантириш йўлларини
кўриб чиқардим. Уларни қай йўсинда жазолай
олишимни ўйлардим. Шунда ҳаёлимга келган
фикр уйқу дори бўлганди. Улар эркак киши,
кучим уларга етмаслигини ўйлаб ҳийла
ишлатишим кераклигини тишуниб турардим.
Бутун бир кун ҳашаматли дала ҳовлининг у
ҳам мендан афзалроқ эди...
Нафосат ўтмишнинг аянчли хотираларини
эслаб бор овозда йиғлаб юборди. Камила ҳам
унинг қора ўтмишини эшитиб беихтиёр кўзига
ёш олди. Бу вазиятда қизга қандай далда
беришни ҳам билмаётган эди. Нима десин?
Ҳамма айтадиган сийқаси чиқиб кетган
баҳона "Ҳали ҳаммаси яхши бўлади"
десинми? Қани нимаси яхши бўларкан? Бир
эмас еттита эркакнинг чангалида қолган
номуси аёвсиз топталган қизнинг ҳаёти
қандай яхши бўлар экан?
- Йиғланг, ичингиздаги бор ғуборларни
чиқариб олинг - Камила уни махкам бағрига
босганча, ўзи ҳам қизга қўшилиб йиғларди.
Нафосат силкиниб силкиниб йиғлаб, бироз ўзига
келгач Камиланинг бағридан чиқиб қизга
қизариб кетган кўзлари билан "давом этайми?"
деган нигоҳда қаради.
- Бугун барча нарсани гапириб берсангиз,
эртанги оғир кундан қутуласиз яъни эртагаяна қайта бу ўтмишга қайтмаймиз - деди
Камила табассум қилишга уруниб.
Нафосат бош ирғаганча яна сўзида давом
этди...
* * * * * *
Ўша кун улар ўзларига керакли нарсани олиб
бўлишган, бари тонгда кетишди, фақат
Аваздан ташқари.
- Иш ҳаққинг - Аваз мен ётган хонага кириб
бир тўплам юзталик долларни ёнимга отди -
яхши ишладинг, дўстларим мамнун. Яна
сени тусаб қолишса-а... - тобора менга
яқинлашиб келаётган юзига туфлаб
юбордим. У кўзларини қаттиқ сиққанча жимиб
қолди.
- Аллоҳ жазоингни берсин сен ифлосни, сен ҳам
мендек хор бўлмасанг рози эмасман. Оша
дўстларинг билан пароканда бўлиб кетмасанг
рози эмасман. Ҳаммангизга лаънатлар бўлсин,
дўзахнинг ўтида ёниб кул бўлинг... - тарсаки
зарбидан жим бўлиб қолдим.
- Ҳов қ...... - юзини артиб бўйнимдан буғиб
олди - тирик қолай десанг тилингни калталат.
Шарманда бўлмай десанг унингни ўчир
эшитдингми? Агар яна бир марта менга
хурматсизлик қилсанг илк кечамизни бутун
дунё кўради тушундингми?
ТУШУНДИНГМИ ДEДИМ СEНГА - унинг
ўшқиришидан базор бошимни қимирлатдим.
Бўйнимни қўйиб юборгач чуқур чуқур
нафас олганча, ўзимга келишга урундим.
- Бир икки кун шу ерда қол, изларинг йўқолсин- у танамга ижирғиниб қараб сўзида давом этди
- Кейин келиб ўзим уйинга ташлаб қўяман.
Ҳайҳотдек уйда яна ёлғиз қолдим. У
кетгач ер муштлаганча бор овозимда
йиғлай бошладим. Ўзимга ачиниб йиғладим,
ўзимдан нафратланиб йиғладим, тундаги
топталишлар сабаб йиғладим, йигитлар қўлида
алмашганимга йиғладим, фохишадан баттар
муомала қилишганига йиғладим. Шу қадар
йиғладимки орадан қанчадир вақт ўтгач
томоғим қирилиб овозим ҳам чиқмай қолди.
Шунда кўзимга кўзгу кўриниб буларнинг
баридан қутулиш ечимини топгандек
бўлдим. Кўзгуни синдириб катта бўлагини
қўлимга олдим.
- Отажон, онажон мени кечирингизлар, мендек
гуноҳкор, сизларга харом бўлган қизингизни
кечирингизлар. Аллоҳнинг иродасига ишонмай
омонатига хиёнат қилаётган қизингизни
кечирингизлар. Мени ортиқ бардошим
етмайди. Чарчадим ортиқ чидай
олмайман...
Йиғлаганча кўзгу парчасини қўл томирим
устида тутиб турар эканман. Яшин ургандек
мийямда нимадир пайдо бўлди. Ўша
нимадир мени шунчаки ўлиб кетишимга
тўсқинлик қилаётганди. Бу нимадирнинг номи
эса ҚАСОС эди. Ҳа қасос! Мен шунчаки ўлиб
кетишга ҳаққим йўқ. Мен буёқда ўлиб
кетаман-у, улар уёқда ялло қилиб
юришадими? Асло! Мен бунга ҳеч қачон
йўл қўймайман. Улар мени хўрлашганлари
учун ҳали жавоб беришади. Барчаси!Бир кун ўтди ҳамки Аваз келмади. Мен бу
орада ўзимни тартибга келтириб, уларнинг
умрини жаҳаннамга айлантириш йўлларини
кўриб чиқардим. Уларни қай йўсинда жазолай
олишимни ўйлардим. Шунда ҳаёлимга келган
фикр уйқу дори бўлганди. Улар эркак киши,
кучим уларга етмаслигини ўйлаб ҳийла
ишлатишим кераклигини тишуниб турардим.
Бутун бир кун ҳашаматли дала ҳовлининг у