нимадир тиқилиб нафас олишини қийинлаштирди.
Қўллари ҳамон ётоқ устини ёпиб турган
чойшабни ғижимлаб turardi.- Ўша пайтлар дадам маиший жиҳозлар ишлаб
чиқарадиган корхонанинг қоровули бўлиб
ишларди. Мен ҳам шу атрофдаги тикувчилик
цехига ҳафтасига уч марта қатнардим.
Қолган кунлари эса маҳалламиздаги ёш
болаларга инглиз тилидан дарс ўтардим...
Бир куни дадам навбатчиликда қоладиган
кунига ойим мендан иссиқ овқат берворганди.
Йўлинг шу тараф даданга бериб ўт дея. Ўша
лаънати кунда эса унга...корхона бошлиғининг
эркатой ўғлига дуч келиб қолгандим.
Шундан сўнг ўша пасткашдан сира қутула
олмадим. Ортимдан ойлаб юрди, рўйҳушлик
бермадим. Билмадим нега уни сира ёқтира
олмагандим. Бундай юришлар унинг ҳам
жонига тегди шекилли охири таҳдид қилишга
ўтди... Мен ахмоқ унинг қўлидан ҳеч нарса
келмайди деб унга эътибор бермай юраверган
эканман... Аммо...аммо ярим куннинг
ичида ҳаётим бутунлай ўзгариб кетди. Ўша
куни тикувчилик цехидан сал кечроқ
чиқгандим. Пулимни қизғониб кеч бўлсада
автобусда кетишга қарор қилдим. Пиёда
автобус бекатигача кетар эканман бирдан
олдимни қоп қора машина тўсди. Бу машина
ҳам бегона эмас, корхона бошлиғининг
ўғлига тегишли эди.
* * * * *
- Аваз бу нима қилганингиз? - ёнгинамда
чийиллаб тўхтаган машинадан чўчиб
тушдим.
- Шу маҳалда қаерга кетаяпсиз, гўзал? - уёқимсиз кулганча ёнимга келди.
Кеч бўлганда уни учратганимдан бироз
ҳайиқдим.
- Уйимга.
- Ўтиринг ташлаб қўяман.
- Йўқ раҳмат, оввора бўлманг бекатга яқин
қолди автобусда етиб оламан - деб уни
четлаб ўтмоқчи бўлдим.
- Машинага ўтир дедим сенга!
Унинг бирдан бақириб юборганидан, энди
ташламоқчи бўлган қадамим жойида қотди.
Қўрқув билан унга юзландим. У бироз олдинги
ҳолатидан тамоман ўзгарганди. Кўзи
ғазабга тўлган, чаккасидаги томирлари
бўртиб яққол сезилиб турарди.
- Машинага чиқ!
- A.avaz...
Ҳали гапириб улгурмасимдан у қўлимдан тутиб
мажбуран машинаси томон олиб кета бошлади.
Мени қўрқувим янада ортди, бутун вужудим
билан қалтирай бошладим.
- A.avaz нима қилаяпсиз? Қўлимни қўйворинг.
Нима қилмоқчисиз? Аваз...Аваз ёлвораман
қўйворинг мени.
У гапларимга эътибор бермай машинасининг
орқа эшигини очиб мени отиб юборгудек
ўтирғизди. Эшикни очишга урундим, қулфлаб
қўйди. Унга қанча ялиниб, ёлворсам ҳам
парвойига олмади. Машина мен умуман
билмайдиган йўллар бўйлаб юргач, ичимдан
нимадир шув этиб ўтди. Бу дадасининг
эркатойи бўлиб ўсган йигитдан ҳар нарсани
кутиш мумкин эди. Ҳаёлимга келганнарсадан қўрқиб кетдим. Ичимда мен
ўйлаган нарса бўлмаслигини сўраб
ёлворардим...
- Машинадан туш.
Мен жойимдан жилмай туравердим. Ичимдан
ҳамон Аллоҳдан паноҳ тилаб ёлворардим.
- Туш дедим сенга? - унинг ўкиришидан
машинадан қандай тушиб кетганимни ҳам
сезмай қолдим. Атрофга назар ташласам биз
қандайдир кўп қаватли бинолар орасида
эканлигимизни кўриб оёқларимда титроқ турди.
Унинг қўлимдан зарб билан ушлаб судраб
кетишидан бир қалқиб кетдим. Тезда
ҳаёлларимни йиғиб яна унга ялина
бошладим. У ҳудди менинг дийдиёларимни
эшитмагандек тўғрига қараб кетаверарди.
Қандайдир подезга кириб кетаётганимизни
кўриб жон ҳолатда типирчилай бошладим.
- A.avaz жон A.vaz ёлворман мени қўйиб
юборинг, тегманг менга илтимос сиздан.
Нима десангиз қиламан, ҳар қандай
буйруғингизни бажараман илтимос мени қўйиб
юборинг - унга ҳеч қайси гапим таъсир
қилмаганини сезиб баттар йиғлаб юбордим,
бундан ҳеч бир иш чиқмаслигини сезиб бу
сафар ёрдам сўраб ялина бошладим -
ЁРДАМ, ЁРДАМ БEРИНГЛАР ИЛТИМОС,
МEНИ БУ МАХЛУҚНИНГ ҚЎЛИ...
Юзимга келиб тушган тарсакидан овозим
ўчди.
- Ўчир овозингни, товушингни ҳам чиқарма
..... - унинг ўдағайлаган нигоҳи ва
махлуқникидек ўкиришидан овозимни ҳамчиқара олмай қолдим. У берган тарсаки зарби
Қўллари ҳамон ётоқ устини ёпиб турган
чойшабни ғижимлаб turardi.- Ўша пайтлар дадам маиший жиҳозлар ишлаб
чиқарадиган корхонанинг қоровули бўлиб
ишларди. Мен ҳам шу атрофдаги тикувчилик
цехига ҳафтасига уч марта қатнардим.
Қолган кунлари эса маҳалламиздаги ёш
болаларга инглиз тилидан дарс ўтардим...
Бир куни дадам навбатчиликда қоладиган
кунига ойим мендан иссиқ овқат берворганди.
Йўлинг шу тараф даданга бериб ўт дея. Ўша
лаънати кунда эса унга...корхона бошлиғининг
эркатой ўғлига дуч келиб қолгандим.
Шундан сўнг ўша пасткашдан сира қутула
олмадим. Ортимдан ойлаб юрди, рўйҳушлик
бермадим. Билмадим нега уни сира ёқтира
олмагандим. Бундай юришлар унинг ҳам
жонига тегди шекилли охири таҳдид қилишга
ўтди... Мен ахмоқ унинг қўлидан ҳеч нарса
келмайди деб унга эътибор бермай юраверган
эканман... Аммо...аммо ярим куннинг
ичида ҳаётим бутунлай ўзгариб кетди. Ўша
куни тикувчилик цехидан сал кечроқ
чиқгандим. Пулимни қизғониб кеч бўлсада
автобусда кетишга қарор қилдим. Пиёда
автобус бекатигача кетар эканман бирдан
олдимни қоп қора машина тўсди. Бу машина
ҳам бегона эмас, корхона бошлиғининг
ўғлига тегишли эди.
* * * * *
- Аваз бу нима қилганингиз? - ёнгинамда
чийиллаб тўхтаган машинадан чўчиб
тушдим.
- Шу маҳалда қаерга кетаяпсиз, гўзал? - уёқимсиз кулганча ёнимга келди.
Кеч бўлганда уни учратганимдан бироз
ҳайиқдим.
- Уйимга.
- Ўтиринг ташлаб қўяман.
- Йўқ раҳмат, оввора бўлманг бекатга яқин
қолди автобусда етиб оламан - деб уни
четлаб ўтмоқчи бўлдим.
- Машинага ўтир дедим сенга!
Унинг бирдан бақириб юборганидан, энди
ташламоқчи бўлган қадамим жойида қотди.
Қўрқув билан унга юзландим. У бироз олдинги
ҳолатидан тамоман ўзгарганди. Кўзи
ғазабга тўлган, чаккасидаги томирлари
бўртиб яққол сезилиб турарди.
- Машинага чиқ!
- A.avaz...
Ҳали гапириб улгурмасимдан у қўлимдан тутиб
мажбуран машинаси томон олиб кета бошлади.
Мени қўрқувим янада ортди, бутун вужудим
билан қалтирай бошладим.
- A.avaz нима қилаяпсиз? Қўлимни қўйворинг.
Нима қилмоқчисиз? Аваз...Аваз ёлвораман
қўйворинг мени.
У гапларимга эътибор бермай машинасининг
орқа эшигини очиб мени отиб юборгудек
ўтирғизди. Эшикни очишга урундим, қулфлаб
қўйди. Унга қанча ялиниб, ёлворсам ҳам
парвойига олмади. Машина мен умуман
билмайдиган йўллар бўйлаб юргач, ичимдан
нимадир шув этиб ўтди. Бу дадасининг
эркатойи бўлиб ўсган йигитдан ҳар нарсани
кутиш мумкин эди. Ҳаёлимга келганнарсадан қўрқиб кетдим. Ичимда мен
ўйлаган нарса бўлмаслигини сўраб
ёлворардим...
- Машинадан туш.
Мен жойимдан жилмай туравердим. Ичимдан
ҳамон Аллоҳдан паноҳ тилаб ёлворардим.
- Туш дедим сенга? - унинг ўкиришидан
машинадан қандай тушиб кетганимни ҳам
сезмай қолдим. Атрофга назар ташласам биз
қандайдир кўп қаватли бинолар орасида
эканлигимизни кўриб оёқларимда титроқ турди.
Унинг қўлимдан зарб билан ушлаб судраб
кетишидан бир қалқиб кетдим. Тезда
ҳаёлларимни йиғиб яна унга ялина
бошладим. У ҳудди менинг дийдиёларимни
эшитмагандек тўғрига қараб кетаверарди.
Қандайдир подезга кириб кетаётганимизни
кўриб жон ҳолатда типирчилай бошладим.
- A.avaz жон A.vaz ёлворман мени қўйиб
юборинг, тегманг менга илтимос сиздан.
Нима десангиз қиламан, ҳар қандай
буйруғингизни бажараман илтимос мени қўйиб
юборинг - унга ҳеч қайси гапим таъсир
қилмаганини сезиб баттар йиғлаб юбордим,
бундан ҳеч бир иш чиқмаслигини сезиб бу
сафар ёрдам сўраб ялина бошладим -
ЁРДАМ, ЁРДАМ БEРИНГЛАР ИЛТИМОС,
МEНИ БУ МАХЛУҚНИНГ ҚЎЛИ...
Юзимга келиб тушган тарсакидан овозим
ўчди.
- Ўчир овозингни, товушингни ҳам чиқарма
..... - унинг ўдағайлаган нигоҳи ва
махлуқникидек ўкиришидан овозимни ҳамчиқара олмай қолдим. У берган тарсаки зарби