Сийлаи рахим

(Ота-онаси вафотидан сўнг яқин қариндошларидан азият чеккан
икки етим бола хақида).


Эрта етим қолдик ота-онамдан,
Хайхотдек ховлида қолгандик бўзлаб.
Меросга чанг солди яқинларимиз,
Иккита етимнинг хаққини кўзлаб.

Бири дейди менга автомашина,
Яна бири «дача»ни олишни ўйлар.
Кимдир бошқармоқчи фирма ишини,
Кимга ўтди каранг кошона, уйлар.

Мехрибонлик уйига топшириб бизни,
Ўзларича топишди ажойиб чора.
Нафсига қул бўлди қариндошларим,
Бунчалар бўлмаса ичлари қора.

Мана ўтиб кетди йиллар кетма-кет,
Бизлар хам улғайиб камолга етдик.
Биримиз шифокор, биримиз олим,
Тақдир сўқмоғидан мардона ўтдик.

Ахволини айтсам қариндошларнинг,
Биздан олганлари насиб қилмади.
Бирини қийнайди, оғир хасталик,
Бирига яратган фарзанд бермади.

Келгин унутайлик барини укам,
Бошимизга неларни солган бўлсалар.
Барчаси бизларга берилган синов,
Кулиб қарши олайлик кириб келсалар.

Улар душман эмас, жигарларимиз,
Бири тоғамиздир, амма, холамиз.
Бугун кечирмасак, уларнинг айбин,
Жаннатда қандайин бирга бўламиз.

Узилмасин дейман сийлаи рахим,
Ота-онамизнинг рухи бўлсин шод.
Умматимиз ахир Расулуллохнинг,
Хатто «Вахший»ни хам кечирган у зот.

Шухрат Шукур

@IBRATLY - Ибрат улашамиз