«ИЛМ КИТОБИ»
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
45- боб. «Одамларнинг энг олими қайси?»,- деб сўралганда, «Олим кишини Аллоҳ билади»,- деб жавоб қилишнинг маъқуллиги
Саъид ибн Жубайр Абдуллоҳ ибн Аббосга: “Навфал Баколий: «(Хизр билан учрашган) Мусо- Баний Исроил пайғамбари эмас, балки бошқа Мусо бўлган, деб даъво қилаётир»,- деганда, Абдуллоҳ ибн Аббос: «Ёлғон айтибди, у Аллоҳнинг душмани экан»,- дедилар.
Убай ибн Каъб Расулуллоҳ хусусларида бундай ривоят қилганлар: “Мусо алайҳиссалом Баний Исроил қавмига ваъз айтиб турган эдилар, «Одамларнинг энг олими ким?»- деб сўрашди. Мусо алайҳиссалом: «Мен ҳаммадан олимроқман»,- дедилар. «Аллоҳ билади»,- демаганлари учун Аллоҳ таоло у кишига танбеҳ бериб, «Икки денгизнинг бир- бирига қўшиладиган ерида бир бандам бор, у сендан олимроқдир»,- деган ваҳий юборди.
«Ё раббий, қандай қилиб у киши билан учрашаман»,- дедилар. «Бир саватга балиқ солиб ол, сўнг ўша томонга қараб юр, агар балиқни йўқотсанг, Хизр ўша ерда бўлади»,- дейилди. Мусо алайҳиссалом Юша’ деган ғуломлари билан саватга балиқ солиб олиб, йўлга чиқдилар. Катта қоятош олдига борганларида, саватни қўйиб, уйқуга кетдилар. Балиқ саватдан чиқиб, денгизга тушиб, сузиб кетди. Мусо алайҳиссаломнинг ғуломлари таажжубда қолди (чунки ўша балиқ ўлик эди) . Кечанинг қолган қисмида ва кун бўйи йўл юрдилар. Эртасига тонг отгач, Мусо алайҳиссалом йигитга: «Нонуштани келтиргин, бу сафаримизда машаққат тортдик»,- дедилар. Мусо алайҳиссалом тайинланган жойга етиб боргунга қадар бошқа машаққат чекмадилар. Йигит деди: «Кўрдингизми, қоятош олдида дам олганимизда балиқни ёдимдан чиқарибман (йўқолибди)». «Биз истаган нарса ҳам худди шу эди»,- дедилар Мусо алайҳиссалом ва ғуломлари орқага, қоятош томонга йўл олишди. У ерга етиб келишганда, кийимини ёпиниб ётган кишини кўрдилар.
Мусо алайҳиссалом салом бердилар. Хизр: «Салом беришингни ўрни эмас»,- дедилар. Мусо алайҳиссалом дедилар: «Мен Мусоман». Хизр дедилар: «Баний Исроил Мусосими?» «Ҳа, Аллоҳ билдирган илмингиздан менга ўргатишингиз учун сизга эргашсам майлими?»- дедилар Мусо алайҳиссалом. «Менга эргашишга сабрингиз чидамайди, эй Мусо»- дедилар Хизр. «Аллоҳ таоло сизга бир илм ўргатганки, уни мен билмасман. Менга бир илм ўргатганки, уни сиз билмассиз. Иншоаллоҳ, мен сабрли бўлгайман, кўрасиз, сизга осийлик қилмасман»,- дедилар Мусо алайҳиссалом. Сўнг дарё соҳили бўйлаб юриб кетишди. Кемалари йўқ эди, бир кема ўтди, кемадагилардан (ўзларини) олиб кетишни сўрадилар. Улар Хизрни таниб, ҳақ олмасдан олиб кетдилар. Кема четига бир чумчуқ келиб қўнди, бир- икки чўқиб, сув ичди. Хизр Мусога дедилар: «Сен билан мен билган илм чумчуқ денгиздаги сувни чўқилаб озайтиролмагани каби, Аллоҳ илмини ҳам ҳеч камайтиролмагай». Хизр кема тахтасидан бирига тиралиб, синдириб қўйдилар. Шунда Мусо дедилар: «Ҳақ олмасдан бизларни олиб кетаётганларнинг кемасини тешиб, одамларни ғарқ қилмоқчимисиз?» Хизр дедилар: «Айтмадимми, сабр қилмассиз». Бу Мусо алайҳиссаломнинг (Хизр сўзларини) биринчи бор унутишлари эди. Сўнг жўнаб кетишди. Бир жойда Хизр ўйнаб турган болалардан бирининг бошини қўллари билан узиб ташладилар. Мусо дедилар: «Бегуноҳ одамни ноҳақ ўлдирдингиз». Хизр дедилар: «Айтмадимми сизга, мен билан юришга сабр қилолмассиз деб!» Абу Суфён: «Хизр шундай деб таъкидладилар, кейин жўнаб кетишди»,- дейди. Бир қишлоқ аҳли меҳмон қилишдан бош тортди. Қишлоқда улар йиқилаёзган бир деворни кўрдилар. Хизр «тузатиб қўяман» деган маънода қўллари билан ишора қилдилар. Деворни тўғирлаб қўйдилар. Мусо дедилар: «Агар хоҳласангиз, шунга ҳақ олингиз» Хизр дедилар: «Мана бу (сўзингиз) сиз билан менинг ажралмоғимизга сабабдир».
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аллоҳ таоло Мусони раҳмат қилсин! Жуда ҳам яхши кўрар эдик у кишини, агар сабр қилганда (жуда ажойиб нарсаларни кўрар эди), иккалалари ўртасида бўлган ишларни бизга ҳикоя қилиб беришар эди»,- деб айтдилар”.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
📚Илм Каналимизга Обуна Бўлинг👇
https://t.me/Hadis_Kitob
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
45- боб. «Одамларнинг энг олими қайси?»,- деб сўралганда, «Олим кишини Аллоҳ билади»,- деб жавоб қилишнинг маъқуллиги
Саъид ибн Жубайр Абдуллоҳ ибн Аббосга: “Навфал Баколий: «(Хизр билан учрашган) Мусо- Баний Исроил пайғамбари эмас, балки бошқа Мусо бўлган, деб даъво қилаётир»,- деганда, Абдуллоҳ ибн Аббос: «Ёлғон айтибди, у Аллоҳнинг душмани экан»,- дедилар.
Убай ибн Каъб Расулуллоҳ хусусларида бундай ривоят қилганлар: “Мусо алайҳиссалом Баний Исроил қавмига ваъз айтиб турган эдилар, «Одамларнинг энг олими ким?»- деб сўрашди. Мусо алайҳиссалом: «Мен ҳаммадан олимроқман»,- дедилар. «Аллоҳ билади»,- демаганлари учун Аллоҳ таоло у кишига танбеҳ бериб, «Икки денгизнинг бир- бирига қўшиладиган ерида бир бандам бор, у сендан олимроқдир»,- деган ваҳий юборди.
«Ё раббий, қандай қилиб у киши билан учрашаман»,- дедилар. «Бир саватга балиқ солиб ол, сўнг ўша томонга қараб юр, агар балиқни йўқотсанг, Хизр ўша ерда бўлади»,- дейилди. Мусо алайҳиссалом Юша’ деган ғуломлари билан саватга балиқ солиб олиб, йўлга чиқдилар. Катта қоятош олдига борганларида, саватни қўйиб, уйқуга кетдилар. Балиқ саватдан чиқиб, денгизга тушиб, сузиб кетди. Мусо алайҳиссаломнинг ғуломлари таажжубда қолди (чунки ўша балиқ ўлик эди) . Кечанинг қолган қисмида ва кун бўйи йўл юрдилар. Эртасига тонг отгач, Мусо алайҳиссалом йигитга: «Нонуштани келтиргин, бу сафаримизда машаққат тортдик»,- дедилар. Мусо алайҳиссалом тайинланган жойга етиб боргунга қадар бошқа машаққат чекмадилар. Йигит деди: «Кўрдингизми, қоятош олдида дам олганимизда балиқни ёдимдан чиқарибман (йўқолибди)». «Биз истаган нарса ҳам худди шу эди»,- дедилар Мусо алайҳиссалом ва ғуломлари орқага, қоятош томонга йўл олишди. У ерга етиб келишганда, кийимини ёпиниб ётган кишини кўрдилар.
Мусо алайҳиссалом салом бердилар. Хизр: «Салом беришингни ўрни эмас»,- дедилар. Мусо алайҳиссалом дедилар: «Мен Мусоман». Хизр дедилар: «Баний Исроил Мусосими?» «Ҳа, Аллоҳ билдирган илмингиздан менга ўргатишингиз учун сизга эргашсам майлими?»- дедилар Мусо алайҳиссалом. «Менга эргашишга сабрингиз чидамайди, эй Мусо»- дедилар Хизр. «Аллоҳ таоло сизга бир илм ўргатганки, уни мен билмасман. Менга бир илм ўргатганки, уни сиз билмассиз. Иншоаллоҳ, мен сабрли бўлгайман, кўрасиз, сизга осийлик қилмасман»,- дедилар Мусо алайҳиссалом. Сўнг дарё соҳили бўйлаб юриб кетишди. Кемалари йўқ эди, бир кема ўтди, кемадагилардан (ўзларини) олиб кетишни сўрадилар. Улар Хизрни таниб, ҳақ олмасдан олиб кетдилар. Кема четига бир чумчуқ келиб қўнди, бир- икки чўқиб, сув ичди. Хизр Мусога дедилар: «Сен билан мен билган илм чумчуқ денгиздаги сувни чўқилаб озайтиролмагани каби, Аллоҳ илмини ҳам ҳеч камайтиролмагай». Хизр кема тахтасидан бирига тиралиб, синдириб қўйдилар. Шунда Мусо дедилар: «Ҳақ олмасдан бизларни олиб кетаётганларнинг кемасини тешиб, одамларни ғарқ қилмоқчимисиз?» Хизр дедилар: «Айтмадимми, сабр қилмассиз». Бу Мусо алайҳиссаломнинг (Хизр сўзларини) биринчи бор унутишлари эди. Сўнг жўнаб кетишди. Бир жойда Хизр ўйнаб турган болалардан бирининг бошини қўллари билан узиб ташладилар. Мусо дедилар: «Бегуноҳ одамни ноҳақ ўлдирдингиз». Хизр дедилар: «Айтмадимми сизга, мен билан юришга сабр қилолмассиз деб!» Абу Суфён: «Хизр шундай деб таъкидладилар, кейин жўнаб кетишди»,- дейди. Бир қишлоқ аҳли меҳмон қилишдан бош тортди. Қишлоқда улар йиқилаёзган бир деворни кўрдилар. Хизр «тузатиб қўяман» деган маънода қўллари билан ишора қилдилар. Деворни тўғирлаб қўйдилар. Мусо дедилар: «Агар хоҳласангиз, шунга ҳақ олингиз» Хизр дедилар: «Мана бу (сўзингиз) сиз билан менинг ажралмоғимизга сабабдир».
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аллоҳ таоло Мусони раҳмат қилсин! Жуда ҳам яхши кўрар эдик у кишини, агар сабр қилганда (жуда ажойиб нарсаларни кўрар эди), иккалалари ўртасида бўлган ишларни бизга ҳикоя қилиб беришар эди»,- деб айтдилар”.
•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
📚Илм Каналимизга Обуна Бўлинг👇
https://t.me/Hadis_Kitob