—Сизни, бу ерда кўраман деб ўйламаган эдим
Гулсум, ялт этиб Акмалга қаради.
—Анча йўқ бўлиб кетиб, энди бу ахволда юрсам, мени хеч ким танимайди деб ўйладингизми? Адашасиз...
Акмал, Гулсумни ортига ўтди.
—Бу ишларингни еғиштир. Аввалгидек, кўнгилхушлик қилиб юрамиз..
Гулсумни елкасига қўлини қўйиб, қулоғига қапирди.
—Бас қилинг, мен у ишларимни ташлаганман..
Гулсум, сабчиб ўрнидан турди
—Кулгимни қистатма. Сени нималар қилиб юрганингни, билмасам экана...
Сен ақилли қиз бўлиб, мени айтганимни қил..
—Йўқ, мен аввалги хаётимга хеч қачон қайтмайман.
Тушундингизми? Қайтмайман..